In de categorie ‘beste re-branding ooit’ moet Oscar and The Wolf-zanger Max Colombie niet onderdoen voor zijn heldin Lana Del Rey. Op debuutplaat ‘Strange entity’ trok hij het laken naar zich toe en kladde het vol sinistere pop. De gestoorde broer van Lorde is gearriveerd, dachten wij toen. Tijdens de festivalzomer wikkelde hij zich zelfzeker in datzelfde laken om duidelijk te maken dat die gestoorde broer geen frontman, maar een popster is. Met resultaat, want in maart mag de groep de Lotto Arena van topentertainment voorzien. Toch prijzen we ons stiekem gelukkig dat we de jongens nog snel kunnen meepikken in de intiemere setting van Het Depot te Leuven.
Oscar & The Wolf en Cathedral 77 speelden op woensdagavond in Het Depot. Christel Schoepen ging op pad met haar fototoestel. Het verslag is van Max De Moor.
Voorprogramma van dienst is Cathedral 77, een persoonlijke vriend van de wolven. Veel meer is er echter niet geweten over deze man. Online beperkt zijn output zich tot een Youtube-clip van amper één minuut en volgens een bio zou hij J. Lärka heten en de kleinzoon zijn van de Zweedse fotograaf Karl Lärka. Onze speurneus leidde dan weer naar Jergan Callebaut, lid van de Belgische electronicagroep Vuurwerk. Wat er ook van moge zijn, gewapend met een laptop, keyboard en gitaar gaat de producer de concertzaal te lijf. Initieel klinkt dit als SOHN die een plaat voor Tri-Angle Records opneemt, maar ook James Blake is nooit ver weg. Net als hen imponeert Callebaut (of Lärka) met zijn hypnotiserende composities. Helaas mist hij het fascinerende stemgeluid van beiden. Een lichte dosis hiphop wil dit compenseren, maar wordt door de aanwezigen vooral opgevat als soundtrack bij een vlotte babbel. Toch zijn we benieuwd naar wat de man op plaat in zijn mars heeft.
Van babbelaars gelukkig geen last wanneer de jongens van Oscar and The Wolf de eerste tonen van ‘Joaquim’ door de zaal doen weerklinken. Samen met de beat doet ook Max Colombie zijn intrede. Gehuld in een glittergewaad dartelt hij het met palmbomen beklede podium op en na enkele pirouettes is daar dat o-zo herkenbare, lijzige stemgeluid. Het publiek juicht, de band lacht, maar toch lijken ze zich tijdens de eerste nummers nog warm te moeten spelen. De drummer hakt er tijdens ‘Somebody wants you’ en ‘Bloom (oh my baby)’ net iets te stevig op los en ondermijnt zo de heerlijk slepende, elektronische toetsen.
Pas bij het vierde nummer (‘Undress’) komt het concert met behulp van indrukwekkend lichtspel echt op gang. De zaal wordt getrakteerd op uitdagend verwaande blikken van Colombie en intussen ook de blote bast van de drummer. Eindelijk kunnen we ons wentelen in de decadente fantasie, die de verleidelijke, bijna hijgerige zang ons belooft. Wanneer hierna single ‘Strange entity’ wordt ingezet bereikt de band haar kookpunt. Het nummer wordt breed uitgesmeerd en extra pulserend ingekleed. Stilstaan is onmogelijk, ogen sluiten en dansen de boodschap. Wapperen met de armen wordt vanop het podium verplicht tijdens ‘Dream car ocean drive’ en wanneer even later J-Lo en Fatman Scoop worden binnengesmokkeld in ‘Killer you’, komt die innerlijke nachtvlinder spontaan naar boven.
Ook wanneer er gas teruggenomen wordt, blijft Oscar and The Wolf boeien. ‘Moonshine’ ontroert en vooral de set-afsluiter ‘Freed from desire’ doet naar adem happen. Het publiek neemt de ‘nanana’-s voor haar rekening en Max kijkt tevreden toe, bedankt en verdwijnt in de coulissen. Niemand die er echter aan denkt om huiswaarts te keren, want doorbraaksingle ‘Princes’ wordt overduidelijk opgespaard voor de bisronde. Voor een laatste keer nemen Colombie en co ons op sleeptouw door hun wellustige dromen. De concertvloer maakt plaats voor het imaginaire zwembad en ‘the boys in the water’, dat zijn wij.
Setlist:
Joaquim
Somebody wants you
Bloom
Undress
Strange entity
Moonshine
Nora
Dream car ocean drive
Killer you
Freed from desire
——————————–
Princes
Het Depot programmeert binnenkort nog onder meer Perfume Genius (14.11) en The Horrors (24.11). Info & tickets vind je hier.