Dat San Francisco nog steeds een broeihaard van muzikaal talent is, bewijst de scene rond garagerocker Ty Segall. De talloze projecten en bands die met en rond de man werden opgericht zorgen ervoor dat ‘s mans muzikale stamboom haast complexer lijkt dan het wie-heeft-er-al-met-wie-geslapen-schema van Thuis. Aan Meatbodies om te bewijzen dat de schoonfamilie ook lawaai kan maken.
Opwarmer van dienst waren Thee Marvin Gays, een viertal uit Doornik dat garagrock met surfinvloeden voorzag van een stevig Frans accent. Eerder deze week speelden ze als voorprogramma van together PANGEA en je merkte dat ze zich uitstekend in de rol van warmmaker schikten. Ondanks de soms erg schelle klank konden ze op veel sympathie van het publiek rekenen en de afwisseling tussen vrouwelijke en mannelijke zang zorgde voor extra dynamiek.
-
Meatbodies -
Meatbodies -
Meatbodies -
Meatbodies -
Meatbodies -
Meatbodies -
Meatbodies -
Thee Marvin Gays
Op 25 februari speelden Meatbodies en Thee Marvin Gays in de Botanique te Brussel. Bert Savels trotseerde het woelige publiek en probeerde wat foto’s te nemen, terwijl Mattias Goossens recenseerde.
Een volle Rotonde stemde de jongens van Meatbodies merkbaar tevreden. Hoewel frontman Chad Ubovich (bas bij Fuzz, gitaar bij Mikal Cronin) aanvankelijk liet weten dat ze niet al te luid mochten spelen als gevolg van enkele klachten, werd halfweg de set na enkele “louder”-kreten uit het publiek de versterker alsnog opengedraaid. Niet dat het er in de eerste helft van het optreden rustig aan toe ging. Van opener ‘Gold’ tot het snedige ‘Wahoo’ zagen wij onze fotograaf in de frontstage bezorgd achter zich kijken telkens er bekers en benen door de lucht scheerden. En dat was vrijwel constant.
Vergis je niet: dit was geen rammelige zweethutshow. De band speelde precies en was op weinig fouten te betrappen. Hoewel het volume de beukende riffs in de verf zette, steunden nummers als ‘Him’ of ‘The Master’ meer op hun tempowissels en dynamiek dan op bruut volume. Dat werd extra benadrukt door de bezieling van de muzikanten en hun heen en weer zwiepende haardossen, die de maat aangaven voor de pogoënde enthousiastelingen in de voorste rijen.
Het naamloze debuutalbum vormde een stevige fundering voor een snedige show. ‘Mountain’ en ‘Tremmors’ konden gerust concurreren met het beste van Fuzz en Mikal Cronin. Het leek dan ook alsof Ubovich Meatbodies ziet als een soort verzekering voor het geval zijn vriendjes omkomen in één of andere vliegtuigramp. Over verzekeringen gesproken: wij vroegen ons af of wij wel ingedekt zijn tegen de mokerslagen die uiterst consequent werden uitgedeeld. Na drie kwartier was het dan ook even naar adem happen toen de band het podium verliet na uitsmijter ‘Off’. Dat er nog een bisronde kwam was mooi meegenomen maar het punt was toen al gemaakt: Meatbodies is niet zomaar een zijproject.
De Botanique programmeert binnenkort onder andere Two Gallants (2.03), Peace (3.03) en Panda Bear (5.03). Alle info, het volledige programma en tickets vind je op de site van de concertzaal.