-
We Have Band -
We Have Band -
We Have Band -
We Have Band -
Say Lou Lou -
Say Lou Lou -
Say Lou Lou -
Say Lou Lou -
Thomas Azier -
Thomas Azier -
Thomas Azier -
Thomas Azier -
Samaris -
Samaris -
Samaris -
Samaris
Les Nuits Botanique vormen meestal de aangename voorbode van de zomer en dat is ook dit jaar niet anders. De hele dag is het al bloedheet in Brussel zodat niemand erom rouwt dat het concert van We Have Band werd verplaatst van de Chapiteau naar een koelere Orangerie. En toch, wat lekker fris begint, kan snel uitmonden in een tropische storm.
Bij hun vorige passage in Brussel heeft Samaris niet op het podium gestaan, maar bouwden ze naar eigen zeggen voornamelijk een feestje met wafels en Westmalle. Ook muzikaal blijkt de band echter een prima smaak te hebben. Vanavond weet het drietal rond frontvrouw Jófríður Ákadóttir menig persoon feeëriek te laten wegdromen naar Ijsland met ijzige vocalen, vakkundige elektronische loops en een onverwachte klarinet. Terwijl de belichting een rustiek noorderlichteffect creëert, bekoort het trio vooral met ‘Góða tungl’, oftewel ‘Dear Moon’.
Met Robin Hunt aan de keys en een meedenderende backdrop is het voor de eerste dansvonken wachten op Thomas Azier. De naar Berlijn uitgeweken Nederlander verplettert de Orangerie met een smaakvolle arrogantie en bouwt zijn set vol duistere electropop zorgvuldig op totdat een strak geregisseerd ‘Ghostcity’ als hoogtepunt mag afsluiten. Even wordt de adem ingehouden wanneer tijdens dat laatste nummer een flesje water de boel net niet doet kortsluiten, maar een beetje spanning kan geen kwaad.
De verrassing van de avond is weggelegd voor de bijzonder getalenteerde tweeling van Say Lou Lou. Hoewel Elektra Kilbey die middag te lang in de tuinen van de Botanique heeft gelegen en de live set-up per ongeluk is verwisseld, weet het tweetal hun frisse dream wave als een waterval te laten neerklateren op het publiek. In catchy nummers ‘Julian’, ‘All that glitter’ en ‘Beginning in the dark’ worden girlpopclichés en herkenbare thema’s omgetoverd tot volwassen en vooral krachtige harmonieuze liedjes.
We Have Band mag een al meer dan geslaagde zondagavond afsluiten en doet dat met het enthousiasme waar ze om bekend staan. Nieuw album ‘Movements’ blijkt de ideale reden om nog eens hun favoriete Belgische concertzaal aan te doen en trekt het laatste uur met een knaller op gang. ‘Save myself’ kenmerkt namelijk alles was het drietal in huis heeft: een solide beat als basis, repetitieve lyrics in het hart van de song en stevige gitaarriffs die het concept ruig, maar degelijk afwerken.
Wat echter al opviel op plaat, blijft ook nu hangen, zij het op de achtergrond. We Have Band bevindt zich samen met de collega’s van Metronomy in het disco-indiegenre, maar weet in tegenstelling tot die laatsten weinig vernieuwing te brengen ten opzichte van hun eerste platen. Live werkt het nochtans wel, zodat dit euvel hen zonder meer wordt vergeven. Zo staat het energieke ‘Modulate’ als een huis en trekt Darren Bancroft ook met ‘Someone’ Brussel mee in een overweldigende draaikolk van emoties in beweging.
Zoals verwacht ontploft het in de Botanique pas echt bij grootste hits ‘Oh!’ en ‘Where are your people’ waarbij zelfs de band even versteld staat van de luide respons. De publiekslievelingen beslissen op het laatste moment om nog bisnummer ‘Tired of running’ als kers op de taart te serveren, ook al was het levendige drietal inmiddels al buiten tijd. Een beetje rebels, zo kennen we ze wel weer.
Les Nuits Botanique programmeren vandaag en de komende dagen nog onder meer ZZZ’s (19.05), Frànçois and The Atlas Mountains (20.05) en de Nuit Belge met o.a. School Is Cool, Coely en Amatorski (21.05). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.