-
Speedy Ortiz -
Speedy Ortiz -
Speedy Ortiz -
Speedy Ortiz -
Speedy Ortiz -
-
Speedy Ortiz -
Eagulls
Foto’s Tom Eyckmans, verslag Bram Pollers
Lang geleden, toen de dieren nog konden spreken, domineerden Dinosaur Jr., Pixies en Pavement de alternatieve muziekwereld. De interesse voor de alternatieve rock van de jaren 80 en 90 is nooit verdwenen, maar lijkt sinds kort weer aangewakkerd te zijn bij een groter publiek. Eén van die geïnteresseerden betreft Sadie Dupuis, de zangeres van Speedy Ortiz en voorheen ook in de all-girl Pavement-coverband Babement. Bij haar huidige groep vinden we zowel invloeden terug van bovengenoemde acts als van Sonic Youth en The Breeders. Wie voor een avondje binnen de lijntjes kleurende muziek naar TRIX kwam, kon zijn biezen alweer pakken.
Eerst was het de beurt aan de postpunkers van Eagulls. Bij het betreden van het podium had George Mitchell meer weg van een brave student Rechten dan van een frontman. De Engelsen openden met ‘Nerve Endings’, een overtuigend en stevig nummer, om daarna tot ‘Tough Luck’ helemaal niets noemenswaardigs meer te spelen. De zanger deed ook heel erg zijn best om de onwennig ogende bewegingen van wijlen Ian Curtis na te bootsen. En we hoorden een combinatie van Savages light en The Drums, maar geen al te overtuigende. Na ‘Tough Luck’ was het wachten tot ‘Possessed’, een andere single, de boel afsloot. Drie straffe songs rechtvaardigden de hype, jammer genoeg klonken de andere vijf meer als flauwe extracten ervan.
De TRIX Bar was voor Speedy Ortiz zowaar nog minder gevuld dan voor het voorprogramma. Dat belette het viertal echter niet om er vrolijk en vooral erg luid tegenaan te gaan. ‘American Horror’, uit hun jongste telg ‘Real Hair EP’, bewees meteen dat ‘Major Arcana’ vorig jaar geen toevalstreffer was. Een onmiddellijk herkenbaar refrein zweefde over de stevige gitaarmuur die Sadie Dupuis en Matt Robidoux neerzetten. Vervolgens beseften we tijdens ‘Everything’s Bigger’ en wat later bij ‘Hexxy’, inclusief heerlijke bassolo, dat de strakke ritmesectie een heel belangrijke rol speelde in het verhaal van de Amerikanen.
Nadat ‘Basketball’, een iets ouder nummer, gepasseerd was, schakelde de band nog een versnelling hoger. In ‘Plough’, één van de betere rocksongs die wij de laatste jaren hoorden, zong Sadie Dupuis “Still, you picked a virgin over me”, en wij vragen ons nog steeds af wat die jongeman bezielde. Dan raasde ‘Tiger Tank’ als een woeste orkaan voorbij en wisten ‘Shine Theory’ en ‘Hitch’, met fuzzy gitaren die ze tot in Brussel gehoord hebben, meer dan te overtuigen. Afsluiten deden ze met het duo ‘Cash Cab’, waar Dupuis indrukwekkende vocale uithalen uit haar gebroken stem toverde, en ‘Fun’, waardoor ze single ‘No Below’ spijtig genoeg achterwege lieten.
Speedy Ortiz speelde een krachtig concert, maar die 45 minuten waren wel erg kort voor een hoofdact. ‘Major Arcana’ is een hele sterke plaat en ook live bleef het geluid meer dan overeind. Het Amerikaanse kwartet verdient alleszins een groter publiek dan dat van vanavond.
TRIX programmeert de komende weken onder meer de halve finale van Humo’s Rock Rally (01.03), Darkside (04.03) en The 1975 (11.03). Meer info, tickets en de volledige kalender vind je op de website van de zaal.
Speedy Ortiz kan je vandaag nog aan het werk zien in Amsterdam (Paradiso, info & tickets), binnenkort spelen ze ook in Utrecht (Le Guess Who? May Day, 24.05, info & tickets).