Foto’s Pieter Verhaeghe, verslag Pieter Malliet
Tijdens hun gezamenlijke Europese toer hebben Equinox, the Peacekeeper en R. Ring elkaar duidelijk gevonden in een frivool chaotisch huwelijk. Als laatste stop houden ze halt in het gezellige zaaltje van het Gentse Trefpunt. Hier krijgen we twee ontspannen bands te zien die zich geen enkele druk laten opleggen door de wetten van de commercie, en die dan ook vierkant aan hun laars lappen. Beide groepen blijken elkaars grootste supporters en interageren met zichtbaar plezier met elkaar door de optredens heen. Op het podium wordt volgens ons letterlijk meer gekeuveld en gepalaverd dan in het publiek. Dat dit de vaart van de performances niet ten goede komt, wordt ruimschoots goedgemaakt door de hierdoor ontstane sfeer van charmante anarchie waar de hele avond in baadt.
Equinox-bassist Kristof Wynants zet dit gegeven extra in de verf door de volledige show onverstoorbaar af te handelen met een uit de kluiten gewassen rat op zijn schouder. Hoewel Equinox, the Peacekeeper hoofdzakelijk gekomen is om hun vanuit verschillende hoeken fel bejubelde album ‘Birdsongs On The Waste Land’ te promoten, bestaat hun set op zijn minst voor de helft uit ouder werk. Na de op een gesampled refrein drijvende afsluiter ‘If You Don’t Mind (I’m Going Home)’, krijgen we als overtuigende toegift nog een door Wouter Buyst solo gebrachte versie van ‘Minding Your Own Business’.
Ondanks de bakken galm of de overdaad aan distortion waar de stem geregeld in verdrinkt, valt het moeilijk te verbergen dat Kelley Deals timbre wel erg gelijkt op dat van tweelingzus Kim. Elke keer ze in een pauzemoment een een ”check” richting micro stuurt, verwachten we zo een resolute inzetting van ‘Canonball’. Daarop zullen we echter nog enkele maanden moeten wachten. De immer goedlachse Deal lijkt in de erg sympathiek ogende Mike Montgomery een perfecte match te hebben gevonden. Het duo vult elkaars zang- en gitaarpartijen quasi perfect aan. R. Ring brengt een wat warrige set waarin schijnbaar richtingloos nummers van Kelley Deal 6000, The Amps en Montgomery’s vroegere project Ampline wat hak-op-de-takkerig aan elkaar worden geplakt. Naast een eigenzinnige interpretatie van Shellacs ‘Ghost’, spelen ze verder uiteraard ook hun recent verschenen mini-ep in zijn geheel. Daarvan maakt vooral het poppy ‘Fallout & Fire’ indruk.
Uiteindelijk zagen we twee eerder korte optredens met een heleboel door iedereen met de glimlach vergeven schoonheidsfoutjes die echter onontbeerlijk waren in het mee kleur geven aan de totaalsetting waar ongedwongenheid, spelvreugde en levenslust de boventoon voerden.
Democrazy programmeert binnenkort onder andere Palma Violets (06.04), The Pharcyde (21.04) en Ian Clement (16.05). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.