Foto’s Pieter Verhaeghe, verslag Bert Scheemaker
Wat is de link tussen Bon Iver en Jay-Z? Tuurlijk, er is Kanye West, die met beiden samenwerkte, maar er is ook Poliça. Jay-Z liet zich al ontvallen dat het zijn favoriete indiebandje is, en Bon Iver zat samen met hen in het schromelijk over het hoofd geziene Gayngs. Wie de goedkeuring wegdraagt van twee artiesten van die orde, moet wat in zijn mars hebben. En op 19 maart stonden ze dus doodleuk in de AB.
Eerst was het de beurt aan Barbarossa, het project van James Mathe die op het podium vergezeld werd door een drummer. Mathe zag er uit als een hiphopper die weinig verstand van stijl heeft, maar zijn muziek hield het het midden tussen Jamie Woon en James Blake. Met de stem van Keating, de zanger van Yeasayer evenwel. We misten echter de emotie die we van Woon en Blake gewoon zijn, waardoor het iets had van een goedkope en minderwaardige copycat. Enkel bij zijn afsluiter spitsten we nog even de oren want daar was het dan toch: klanken die je raken. Misschien toch nog even wachten met ons definitieve oordeel over Barbarossa. De zomer wordt niet gemaakt door één zwaluw, en dus onze mening ook niet op basis van een half uurtje.
En dan was het tijd voor Poliça. Channy Leaneagh is duidelijk de frontvrouw. Op het podium werd ze vergezeld door een bassist en twee drummers, maar de spotlights stonden letterlijk het hele optreden op haar gericht. Niet dat dat stoorde, het is ook hoofdzakelijk haar stem die de speciale toets geeft aan hun muziek. En daarbij waren haar danspasjes ook even aandoenlijk als onhandig. Starten deed de groep met ‘The Maker’, op het album al een van de betere nummers, en ook live bleef het stevig overeind staan. Enige minpuntje is wel de afwezigheid van Ryan Olson, de bedwelmende beats die hij creëerde kwamen van op band. Voor de rest toonde Poliça opnieuw dat ze vooral ontzettend sexy muziek maken. Waarop er evenwel niet te dansen valt. Iedereen in de AB wiebelde op zijn plekje en bewoog zijn hoofd op en neer op de beats tot er nekpijn aan te pas kwam, zonder echt een idee hoe er juist gedanst moest worden.
Debuutalbum ‘Give You The Ghost’ is ondertussen al meer dan een jaar oud, en dus werden we getrakteerd op enkele nieuwe songs. Ze worden het best omschreven als “hetzelfde toch anders”. De klassieke formule van beats en stem blijft hetzelfde, al klonken ze opvallend fris en geïnspireerd. Het doet ons alleszins uitkijken naar hun opvolger. Wel indrukwekkend zijn de drums. De keuze om met twee drummers te werken zorgt voor een erg energiek en dansbaar ritme, dat bij wijlen erg opzwepend werkt zoals bij ‘Violent Games’.
Niet alles kon bekoren live. Hitje ‘Darkstar’ haalde het toch niet van de studioversie en miste wat ziel in de AB. Jammer, want achteraf gaf Leaneagh toe dat ze erg zenuwachtig was om juist dat nummer te spelen want “they told me Brussels loves Darkstar”. Toch jammer dat dan net deze song wat tegenviel. Gelukkig pikte ze algauw de draad weer op met een stevige versies van ‘Form’ en ‘Lay Your Cards Out’. En dan was het alweer bijna gedaan. Het gezelschap liet nog ‘Amongster’ op ons los vooraleer de coulissen in te duiken, en in de korte bisronde van slechts één nummertje namen ze letterlijk de tijd om ons uit te zwaaien.
Al bij al een vrij kort concert toch, iets na tien was alles al afgelopen. Ons deed het denken aan de uitspraak “mooie liedjes duren niet lang”, want Poliça speelde een erg goede set met erg mooie liedjes. Ze betoverden de AB bij wijlen en lieten een sterke indruk na. Als de groep nog een oplossing zou kunnen vinden om de beats toch live te brengen, zien we ze alleen maar groeien in de toekomst. Een goed optreden van een sterke band, meer hebben we niet nodig om onze dinsdagavond op te leuken.
De ab programmeert binnenkort onder meer Anton Walgrave (29.03), Matthew E. White (4.04) en inc. (7.04). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.