Foto’s Robin Dua, verslag Thomas Konings
Animal Collectives ‘Merriweather Post Pavilion’ zette enkele jaren geleden het hele muzieklandschap op zijn kop. Opvolger ‘Centipede Hz’ is misschien minder baanbrekend, maar behoort nog steeds tot de absolute top. Gisteren kwam de groep deze plaat voorstellen in TRIX.
Als opener mocht Prince Rama het podium op. Deze week verscheen nog een nieuwe cd van de groep met een merkwaardig concept: op het album staat de ‘Top Ten Hits at the End of the World’, zoals de plaat ook meteen getiteld is. Ook het optreden was er een met een hoek af. Bij het eerste nummer rende een volledig gesluierde zangeres als een bezetene door de zaal. Daarna volgden popsongs onder een bak herrie en oosterse klanken. De liedjes klonken wel prettig, maar echt beklijven kon het niet altijd. Afsluiten deed de groep op dezelfde manier als ze begonnen waren: in de zaal. De twee zangeressen gaven het beste van zichzelf terwijl ze precies aan het fitnessen waren. Vreemde band, geen wonder dat ze het voorprogramma zijn van het knotsgekke Animal Collective.
We hadden het prachtige decor natuurlijk al zien staan tijdens Prince Rama, maar het was wachten tot Animal Collective om het in volle glorie te kunnen aanschouwen. Het gaf ons de indruk van een psychedelisch springpaleis waarin de ene keer beelden getoond werden van cartoonfiguren, de andere keer van wazige ononderscheidbare vormen.
Van een verrassende setlist was er geen sprake. Die was namelijk hetzelfde als bij de meeste andere concerten van deze tour. Gelukkig viel er geen enkel spoor van routine terug te vinden in het optreden. Meer nog, de bezieling straalde zelfs van het collectief af.
Opener gisteren was ‘Rosie Oh’. Net zoals bij vele andere nummers van het laatste album, hield de groep zich wat meer in dan op de plaat, waar het er soms overdadig aan toe gaat. Het daaropvolgende ‘Today’s Supernatural’ verloor daardoor wat van zijn ongrijpbaarheid, maar zette ons toch aan tot meezingen van het catchy refrein. Animal Collective laat de muziek quasi nooit stilvallen. De songs gaan vaak op sublieme wijze in mekaar over. Dit bevordert niet alleen de trip die je als luisteraar onvermijdelijk ondergaat, maar laat de band uit Baltimore ook van zijn spannendste kant horen, omdat ze dan de grenzen van het muzikale spectrum gaan opzoeken.
Van ‘Wide Eyed’ waren we op plaat nooit echt weg. Live bleek dit echter een dijk van een nummer dat volwassener klinkt dan we van Animal Collective gewend zijn, maar ons toch helemaal kon overtuigen. Het extatische feest was intussen al in volle gang. ‘Applesauce’ werkte met zijn tribal ritme dan ook als een klapper op de vuurpijl.
Maar twee songs van ‘Centipede Hz’ werden gisteren niet gebracht door de Amerikanen. Gevolg daarvan was dat we maar weinig materiaal van andere albums te horen kregen. Eentje die het collectief wel speelde was ‘Lion In a Coma’. En daarvoor zijn we ze meer dan dankbaar, want de tegendraadse topper liet al ons kinderlijk plezier nog eens naar boven komen. Genieten tot en met.
Na een noisy ‘Moonjock’ schakelde de groep met een erg psychedelisch en lang uitgerekt ‘Pulleys’ zo mogelijk nog een tandje hoger. Een exuberant ‘Monkey Riches’ bracht het hele publiek in vervoering. Sommigen stonden met hun ogen toe te genieten, anderen stonden, ongeacht hun leeftijd, alle lichaamsdelen waarover ze beschikten te shaken. De euforiemeter ging in het rood door het hypnotische hoogtepunt ‘Brother Sport’ en bleef daar ook bij het geniale ‘Peacebone’.
Ook in de bis werd dat niveau behouden, met onder andere een uitzinnig ‘My Girls’. Animal Collective is een band in de vorm van zijn leven. De groep neemt je mee in een uitermate spannende muzikale trip waarvan je enkel euforisch kan worden. Dit optreden was er eentje om nooit meer te vergeten.
TRIX programmeert binnenkort onder meer Ariel Pink’s Haunted Graffiti + Geneva Jacuzzi (12.11), Still Corners + Xiu Xiu (14.11) en Blackie & The Oohoos + Orphan Fairytale (22.11). Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.