Zelden stond een band zo zichtbaar gelukkig op het podium als Everything Everything in de Beursschouwburg. Om gekende redenen werd het concert van de Britten in een uitverkochte Rotonde twee weken geleden uitgesteld zodat het bijna een mirakel mag worden genoemd dat het kwartet uit Manchester op zondagavond nog een plekje in Brussel vond waar de Europese campagne rond meest recente ‘Get to heaven’ kon worden afgesloten. Weliswaar zonder openingsact, maar dat bleek niemand nog wat te kunnen schelen.
Het viertal rond zanger Jonathan Higgs kende dit jaar de grote doorbraak in hun thuisland, waar ze het in Europa, en vooral in België, voornamelijk nog moeten hebben van een opmerkelijke tour als opener van Foals en een tweetal passages op Rock Werchter en Pukkelpop. Erg toegankelijk kan de eclectische artpop van Everything Everything dan ook niet worden genoemd, dankzij muziek waarin folk en percussie al eens worden geflankeerd door een scheurende gitaar of vierstemmige zang wordt geaccentueerd door een rinkelende tamboerijn en een synthesizer.
De Beursschouwburg mag ondanks de sfeer van het onbekende rond Everything Everything echter vlak voor aanvang het bordje uitverkocht ophangen. Terecht, zo blijkt. Openers ‘To the blade’ en ‘Blast doors’ luiden samen een steviger en tastbaarder era van de band in, zodat ook de wat schuwere luisteraar zich makkelijker identificeert met wat de band op plaat en live tracht af te leveren. Het meer recentere werk komt hierdoor een stuk tastbaarder naar voren; met de prachtige samenzang in ‘Fortune 500’, het meeslepende ‘Zero pharaoh’ en het tot tranen toe bewegende ‘No reptiles’ rijgen de jongens de hoogtepunten naadloos aan elkaar.
De nieuwe songs, die het overgrote deel van de setlist in beslag nemen, sluiten beter dan verwacht aan bij de oudere nummers van de band. Het kriebelige, eeuwig aanstekelijke ‘Kemosabe’ komt als derde voorbij gewaaid, maar niet zonder eerst de proporties van een potige wervelwind aan te nemen. Hetzelfde lot vergaan ook ‘Cough cough’ en ‘Photoshop handsome’, die telkens rillingen van herkenningen door de Beursschouwburg doen vloeien en enkele kledingstukken laten rondvliegen. ‘Don’t try’, ongetwijfeld een van de meest bekende nummers van de Britten, blijkt dan weer net wat Brussel vanavond nog nodig heeft met zijn heerlijk herkenbare tekst en psychedelisch aanvoelende gitaren.
Afsluiten doet Everything Everything na een wervelende doortocht met het nieuwe ‘Distant past’. Een song die nog best kan worden omschreven als lustig gebalde vuist, wekt de bezwete Beursschouwburg nog een laatste keer tot leven voor Higgs met een luide brul definitief de coulissen induikt. Het valt nog even af te wachten of de band hiermee eindelijk ook voet aan het Europese vasteland krijgt. Nog meer live bevestigen dan dit kan je als groep nu eenmaal niet doen.
De Botanique programmeert binnenkort onder meer dEUS, Willis Earl Beal en Elliott Moss. Check de volledige concertkalender hier.