Charlotte Adigéry en Bolis Popul brachten begin dit jaar ‘Topical dancer‘ uit. Op de plaat, geproduceerd in de Gentse ‘DEEWEE’-studio, bracht het duo electropop die sterk in lijn ligt met de status die Gentse legende Soulwax heeft verkregen. Het duo spot op de plaat opvallend vaak met xenofobie, racisme en (gender-)discriminatie. Benieuwd hoe dat op zijn recht zou komen op de dansvloer.
L. Jacobs mocht het publiek opwarmen door zijn debutplaat ‘Enthusiasm’ voor te stellen. Dat deed hij op zijn eentje – met een erg kosmologische set. Hij bracht een sterk hypnotiserende set. In het begin werd deze geleid door zijn eigen gefluit en een blokfluit, later door synths en sterke beats. Hoe verder de set vorderde hoe meer de beats op de voorgrond kwamen. Zo schakelde de set van eerder ambient-gedreven naar een met momenten sterk dansbaar concert. Dit maakte van Jacobs een uitstekend voorprogramma.
Tijd voor Charlotte Adigéry en Bolis Popul dus, die met opener ‘Hey’ direct een statement maakte over de spot en ambiguïteit in hun muziek. “My name is equality / My name is variety / I identify as a person that is non-binary / a pansexual being”, zingt Adigéry terwijl het duo vol aanstekende energie het podium rond danst. Diezelfde humor herhaalt ze opnieuw op ‘Blenda’: “Go back to the country where you belong / Siri, can you tell me where I belong?”. Daarnaast bracht het duo een sterk op elkaar ingespeelde choreografie en heuse licht- en lasershow die de Vooruit al snel in een danstempel veranderde.
Doorheen de show hoorden we de verschillende muzikale invloeden voor de plaat de revue passeren. Naast de elektronische stempel van de broers Dewaele, hoorden we Madonna (‘Reappropriate’) en Talking Heads (‘Making sense stop’). Bij die laatste zit de knipoog reeds in de titel verwerkt. Adigéry’s stem is doorheen de set dan ook loepzuiver en weet zonder moeite hoge noten te halen. Het gevoel in een jaren tachtig teedee te zijn aanbeland wint alleen maar aan kracht wanneer Popul een gitaarsolo uit zijn pols schudt op die laatste. ‘Ceci n’est pas un cliché’ baadt dan weer nog net iets meer in de funk, voornamelijk opnieuw te danken aan Popul’s gitaarlijn en elektronica.
Die sterk muzikale set vermengd met humor was dan ook een voltreffer die het publiek van begin tot einde zowel deed dansen als lachen. Toen op het einde van ‘HAHA’ Adigéry zélf zowel in een schaterlach als huilbui uitbrak bereikte deze tweestrijd een hoogtepunt. Hierna werd al snel naar ‘It hit me’ gegaan. Dit fungeerde met zowel Populs werk achter de knoppen als Adigérys extravagante zanglijnen als climax van de set. Het onvermijdelijke bisnummer ‘Thank you’ sommeerde de avond: “Couldn’t have done this without you / And your opinion / Enlighten me with your vision / I count my blessings.”
Als verrassingsact mochten de Gentse levende legendes 2manydjs de avond afsluiten. Ze brachten een set in hun gekende stijl: ze mixten harde electro- en technobeats met hits als Rosalía’s ‘Bizcochito’, Talking Heads’ ‘Once in a lifetime’ en hun eigenste Soulwax remix van ‘Work It’. De broers sloten deze perfect gespeelde thuismatch af. Na gisteravond kunnen we toch wel met zekerheid stellen dat Gentenaren de titel ‘hoofdstad van de Electropop” wel degelijk verdienen.
In VIERNULVIER kun je binnenkort nog Lucrecia Dalt (17.11), RHEA (30.11) en Zwangere Guy & Lander Guysselinck (7.12) aan het werk zien. Tickets en informatie zijn te vinden op de website.