Dan toch een kléin beetje Gentse Feesten, vertelden we elkaar vooraf. Boomtown palmt deze week namelijk (dan toch) zowel de Gentse Kouter als de Opera in. Een maand na haar gebruikelijke datum tovert de organisatie iedere avond een ander thema tevoorschijn. De eerste avond stond volledig in het teken van het Gentse label Unday dat dit jaar z’n tiende verjaardag mag vieren. Het label heeft de afgelopen jaren niet alleen zijn stempel gedrukt op de Gentse muziekscène, maar bij uitbreiding de Belgische muziekwereld. Tijd voor bloemetjes en na zoveel maanden stilte voor de cultuursector een evenement zonder al te veel regels.
Terwijl je op het Kouterplein kon genieten van de labelkameraden van het Gentse label en het indrukwekkende en zelfvoorzienende podium van Studio Brussel, kon je in de Opera genieten van de laureaten van Sound Track. Sam De Nef mocht in de pittoreske kiosk de spits afbijten. De frontman van Danny Blue & The Old Socks verraste begin dit jaar met zijn solodebuut, maar had die om gekende redenen nog nauwelijks voor kunnen stellen. Hij zette in met ‘Mother’ dat hij toepasselijk voor zijn moeder schreef en meteen menig luisteraar wist te beklijven. Die aandacht effectief ook vasthouden bleek moeilijker. Veel bezoekers vonden onder de folksy, licht psychedelische muziek van Sam De Nef namelijk de ideale soundtrack om even gezellig bij te keuvelen, jammer.
Toch zette de Antwerpse multi-instrumentalist onbevreesd door. De country-achtige gitaarlijnen van ‘Untitled’ pikten na een tijdje de draad en aandacht terug op. Het publiek schoot op het einde van de show pas echt wakker toen Camille Camille ten tonele verscheen om De Nef te begeleiden op ‘Requim for a dream’. De combinatie van hun twee stemgeluiden deed het publiek alsnog gemoedelijk mee wiegen. Voorts kregen we ook nog nieuw nummer voorgeschoteld, een voorproefje van een debuutalbum dat er (hopelijk snel) zal aankomen.
Na een klein beetje vertraging met soundchecking besteeg Elias (Devoldere) het podium. Het soloproject van de drummer van Nordmann, Suwi etc. speelde een thuismatch. “Ik zie veel bekende gezichten“, verklaarde hij een beetje nerveus. De man brengt komende vrijdag zijn eerste solo-ep uit en het Gentse publiek mocht genieten van een première. De singles die vooraf al werden uitgebracht brengen alvast enkele hoge verwachtingen met zich mee en dat was live niet anders. Devoldere begon een beetje onzeker, maar werkte vrijwel crescendo zijn set af.
De vrijwel nu nog onbekende postrock-achtige exploten die zich soms een weg baanden in de setlist, deden snakken naar meer. De prachtige soundscapes van ‘Day 2’ en ‘Parasites’ begonnen dan weer vertrouwd te klinken. Verder liet de mixing hier en daar soms een steek vallen waardoor Devoldere’s stem niet altijd even goed doorschemerde.
Ook Dans Dans bracht dit jaar een nieuwe plaat ‘Zink‘ uit zonder ze al veel voor een publiek te hebben gespeeld. Dockx en co begonnen hun set dan ook vrijwel met enkele nummers uit de plaat. ‘Cinder bay’ toonde al snel uit welk hout de band is gesneden. De rochelende gitaarlijnen maakten nadien plaats voor gemoedelijke jazz zoals ‘Blue silver’ dat het tempo er even uit haalde. ‘Shell star’ was een hoogtepunt om u tegen te zeggen. De band soleerde en bracht het intussen fel aangedikte pak bezoekers vrijwel in extase.
Ten slotte mocht Millionaire de boel afsluiten. In een superheldenpakje inclusief masker verscheen Van Hamel op het podium. De frontman had er goesting in en brak meteen de dijk open met ‘Cornucopia ‘. Toch werd de voorstelling van ‘APPLZ ≠ APPLZ’ eentje die nooit echt onder stoom kwam. Los van enkele meeknikkers op ‘Strange days’ en een enkele crowdsurfer werd de Kouter nooit volledig in lichterlaaie gespeeld. Na een kwartiertje verklaarde Van Hamel (al grappend) dat het hardere stuk gedaan was, terwijl het gros waarschijnlijk nog met een grote honger zat. Op ‘don’t’ trachtte de frontman uit het niets een revolutie te starten om Mars in te palmen. Met weinig respons van het publiek en zonder veel verdere context, viel het plan vrijwel snel dood.
Uiteindelijk kreeg het publiek dan toch nog wat het wilde en naar snakte. Enkele oudjes passeerden naar het einde toe de revue. Het leek wel alsof het publiek een stroomstoot had gekregen. ‘I’m on a high’ was de eerste aanzet. ‘Champagne’ mocht nadien als vanouds het licht uit doen. Die heerlijk vervormde gitaren scheurden de Kouter open en lieten ons dan toch met een warm gevoel huiswaarts keren.
Boomtown vindt deze hele week nog plaats op het Kouterplein in Gent en is volledig gratis – mits het tonen van een QR-code in de CovidSafe-app. Vanavond krijgt het plein Out The Frame op bezoek. Donderdag staan zware gitaren centraal met Brutus, Psychonaut en Wallace Vanborn. Op vrijdag wordt het festival afgesloten met een heuse Open Air met San Soda en b2b-sets van AliA & DTM Funk en Nosedrip & Orpheu The Wizard. Voor meer informatie kun je terecht op de website van de organisatie.