De wereldleiders van de droompop werden gisteren na enkele jaren afwezigheid opnieuw verwelkomd door een bomvolle AB. Met maar liefst twee nieuwe releases in drie maanden tijd, was het afwachten geblazen of we die overload aan nieuwe nummers ons eigen zouden kunnen maken. Maar kijk, enkele luisterbeurten later staan de melodieën van ‘Depression cherry’ en ‘Thank your lucky stars’ al bijna even goed in ons geheugen gegrift als pakweg een nummer van ‘Bloom’ of ‘Teen dream’.
Beach House bracht Dustin Wong mee op tour. De Chinees-Amerikaanse gitarist begaf zich moederziel alleen op het podium. Na iedere song werd hij gesterkt door het applaus en was een lach niet meer van zijn gezicht te krijgen. Live maakte de man boeiende gitaarloops, waar hij vervolgens effecten en distortion op toepaste met allerhande knopjes en pedalen die aan zijn voeten lagen. Knutselend stuurde de support act een muur van texturen en kleuren op ons af, waarover hij af en toe ijle zanglijnen drapeerde. Het droompoppubliek kon dat blijkbaar wel smaken.
-
Beach House -
Beach House -
Beach House -
Beach House -
Beach House -
Beach House -
Dustin Wong -
Dustin Wong
Beach House speelde in het kader van Autumn Falls een set in de Ancienne Belgique te Brussel. Bert Savels nam foto’s van de magie, Tiffany Devos schreef een verslag.
Victoria Legrand en Alex Scully lieten zich vervolgens zoals vanouds omhullen door het donker om hun set in te zetten. Het grootste verschil met vorige doortochten was de aanwezigheid van een bassist, nadat eerder al een drummer opgetrommeld werd. Het duo uit Baltimore kon dus eindelijk aanschouwd worden als een volledige four-piece band. Het vijfdelige openingssalvo bestond uitsluitend uit nieuwe songs, die ontvangen werden als oude kennissen. Zo bewees ‘Levitation’, de opener van ‘Depression cherry’, ook ideaal te zijn om de spanningsboog van een liveset op te bouwen. ‘Space song’ werd dan weer voorzien van een extra gitaarsolo. Net wanneer we dachten helemaal vertrokken te zijn in het magische universum van Beach House en de fotografen goed en wel de zaal hadden verlaten, kregen we fonkelende lichtjes en een nieuwe dimensie van het decor te zien.
Na het arsenaal aan nieuwe songs, mochten we onze echte, oude vrienden verwelkomen. ‘Master of none’ volgde op ‘Silver soul’; in ’10 mile stereo’ eisten de drums plots een hoofdrol op en werd de song zo tot een hoogtepunt gebombardeerd. ‘On the sea’ passeerde in duo en ook voor de eerste song die ze ooit schreven ‘Saltwater’, werden de bassist en drummer in de coulissen geparkeerd.
Een aantal schoonheidsfoutjes en slordigheden – ‘Sparks’ werd bijvoorbeeld niet helemaal zuiver ingezet – vergeven we Beach House graag. Het bleef nog steeds een live-experience die geen ‘best of’-luisterbeurt hoefde te worden. We waren eigenlijk gewoon al blij de band terug te zien en dat was wederzijds. Victoria was redelijk talkative en durfde zelfs wat witty opmerkingen uit te delen.
Door de toevoeging van twee albums aan hun oeuvre had Beach House eigenlijk te veel songs. Zelfs na een set van 17 nummers die elk deeltje van het duo haar back catalogue aan bod liet komen, misten we toch een ‘Lazuli’ of ‘Take Care’ of ‘Norway’ of zelfs ‘Gila’. In plaats daarvan kregen we wel ‘Master of none’ (!) en een reeks nieuwe hartendieven. Een tweede concert dringt zich toch op. Graag met de gemiste nummers en liefst nog vandaag. Alsjeblieft, dank u wel.
Setlist:
Levitation
Beyond love
Space song
All of your yeahs
PPP
Silver soul
Master of none
10 mile stereo
On the sea
Walk in the park
Wildflower
Sparks
One thing
Myth
Encore:
Saltwater
Majorette
Irene
In de AB kan je nog Father John Misty (10.11) aan het werk zien in het kader van Autumn Falls. Alle info en tickets vind je op de site van Autumn Falls.