Het zat er al even aan te komen, en toch werd ik koud gepakt toen het besef binnendrong: ik ben een oude zak geworden. Achteraf is het altijd makkelijk voorspellen, maar de voorbode arriveerde al vroeg, toen anno 2018 Steely Dan mijn jaaroverzicht domineerde. Waar er toen nog vier stoere rappers aan de zijde van de Dan stonden om mijn street cred te verzekeren, leek het nu eerder op Johnny Midlife & The Crisis.
Wilco stond met stip op één in mijn jaar. ‘Yankee Hotel Foxtrot‘ zat al even in de vaste rotatie. Ook meesterwerken ‘A ghost is born‘ en ‘Summerteeth’ kwamen erbij dit jaar. Samen met hun uitstekende nieuwe album ‘Cousins‘, dat volledig geproducet is door Cate Le Bon (hallo street cred, welkom terug!), vormden ze m’n go-to albums.
Met stip op twee kwam Destroyer. Ik herinner me nog levendig toen zijn album ‘Kaputt‘ in 2011 op euforie werd onthaald. Ik snapte het niet. Cheesy eighties synths, een diepe, deemoedig klagende bariton. Ingetogen productie, stroken ambient die eindeloos kabbelen. Maar iedereen weet intussen: de eighties zien officieel genormaliseerd. Geaccepteerd. Toegejuicht. En terecht! Ik luisterde eindeloos naar ‘Kaputt‘ dit jaar, en ook wel best wat naar de opvolger ‘Ken‘. Ik kan me verliezen in de dwalende straten van Destroyer, de vrije verzen en het onsamenhangende metrum van zijn lijzige woordenspel. Zeker ‘Bay of pigs‘, op de koptelefoon, in de donkere straten van Gent: puur escapisme van het beste soort.
Verder stond het rechtdoor jengelende ‘18 cigarettes‘ van Ducks Ltd op repeat. De platvloerse trashmetal van King Gizzard’s ‘PetroDragonic apocalypse..’ sluit de rij. Ook de new wave van Nation of Language bekoorde me uitermate, dankzij een indrukwekkende passage op Best Kept Secret. En in een ultieme poging om onze lidkaart van Indiestyle vrij te stellen, draaiden we uiteraard ook Caroline Polachek’s meesterwerk grijs. We hadden ook niet verwacht dat we zo bij ons lurven gevat zouden worden door Olivia Rodrigo, maar kijk: het gebeurde. Belgen van het jaar zijn wat ons betreft de jonge knakkers van Dishwasher_. Ze bevestigden nogmaals door hun fantastische optreden op Gent jazz. Show van het jaar gaat wat mij betreft echter naar Aphex Twin op Best Kept Secret. Op een paradijselijk strand de speakers in gruzelementen knallen. We zeggen het niet graag, maar dit optreden verdiende echt de titel ‘ervaring’. Noem het een experience. Alleen meneer Richard komt er mee weg.
Albums:
- King Gizzard & The Lizard Wizard – PetroDragonic apocalypse or dawn of eternal night: An annihilation of planet earth and the beginning of merciless damnation
- Wilco – Cousins
- Nation of Language – Strange disciple
- Olivia Rodrigo – Guts
- Caroline Polacheck – Desire
- Dishwasher_ – Dishwasher_
- Larry June & The Alchemist – The great escape
- Kaytraminé – Kaytraminé
- King Krule – Space heavy
- Boygenius – The Record
- Sufjan Stevens – Javelin
- Modokai – Hoofdkwartier
- Animal Collective – Isn’t it now
- Slowdive – Everything is alive
- Black Country, New Road – Live at Bush hall
Nummers:
- King Gizzard & The Lizard Wizard – Dragon
- Nation of language – Sightseer
- Wilco – Levee
- Caroline Polachek – I believe
- Olivia Rodrigo – Get him back!
- Boygenius – $20
- King Gizzard & The Lizard Wizard – Flamethrower
- Kaytraminé – Master P
- Black Country, New Road – Up song
- Aphex Twin – Blackbox life recorder 21f
- Olivia Rodrigo – Pretty isn’t pretty
- Gretel Hänlyn – Wiggy
- Phara – Flux
- Eyedress, Mac De Marco – My simple jeep
- Edison Gomez-Krauss – All out of rock & roll
- Modokai – Sneeuw
- Caroline Polachek – Billions
- Dishwasher_ – Buraq
- Wilco – Infinite surprise
- Gretel Hänlyn – King of nothing
- ECHT! – Mtwk part 2
- Altin Gün – Doktor Civanim
- Malugi, Marlon Hoffstadt – Faster alone
- Slowdive – Prayer remembered
- Animal Collective – Defeat
EP’s:
- Gretel Hänlyn – Head of the love club
- Aphex Twin – Blackbox life recorder 21f
- Phara – Try stress relief techniques
- Grëtel Hanlyn – Head of the love club
- Bad Boombox – The jambon-beurre EP
- Edison Gomez-Krauss – Tyrannosaurus Imperator