Er was een tijd dat ik recensies verslond, platen verorberde, concertlocaties plat liep en heel regelmatig in mijn pen kroop. Die periode bloedde – niet geheel verwonderlijk – ergens in 2020 een beetje dood. De naweeën van één of andere pandemie leken in 2023 eindelijk weg te ebben. Wat mij betreft is 2023 het jaar van de gestage muzikale wederopstanding!
Je kon me opnieuw regelmatig voor een podium vinden en ik ontdekte opnieuw enkele platen. Naar mijn weten bleef de aankoop van bandmerch dit jaar nog beperkt tot één t-shirt en één trui, wat mogelijks een historisch dieptepunt is. Dat dit ook het gevolg zou kunnen zijn van ouder worden en minder impulsief aankoopgedrag, durf ik te betwijfelen… Aangezien de herrijzenis zich nog niet compleet voltrok, zijn de volgende lijstjes meer indicatie dan een onomkeerbaar feit. Platen en nummers die me konden bekoren zonder er echt veel over na te denken.
In 2024 droom ik opnieuw van wereldvrede, van Tom Waits die tourt in Europa, van Limp Bizkit die naar aanleiding van 25 jaar ‘Significant other’ de plaat integraal speelt in een niet al te grote zaal, van Nine Inch Nails die een zaalshow geeft en van een festivalpubliek dat zijn muil leert houden binnen een straal van 100m rond een podium. xoxo
Favoriete albums
30 Sprain – The Lamb as effigy
Een sonische reis waar geen enkele grens of barrière overeind blijft, dan kom je al eens op mijn radar. Een uitzonderlijke plaat uitbrengen en dan splitten, ook dat is een
29 De Ambassade – The Fool
Experimentele synthwave uit Nederland, weinig hapklaar, merkwaardig aantrekkelijk
28 Fever Ray – Radical Romantics
Karin Dreijer komt een nieuw blik excentrieke nummers die heup en hart aan het werk zetten.
27 Water From Your Eyes – Everyone’s Crushed
Art-pop die verbazend origineel uit de hoek komt. Luister naar ‘Barley’ en je weet voldoende.
26 Shame – Food for worms
Meer gladgestreken gitaren dan balorige postpunk, al blijft het Shame die de pedalen hanteert.
25 The National – First two pages of Frankenstein
The National, licht verteerbare melancholie en pathos. Af en toe moet het niet meer zijn.
24 Briquevile – IIII
Psychedelische postmetal, voor het eerst met zang.
23 Loverman – Lovesongs
Oude ziel, mooie stem, eindelijk nog eens een (Belgische!) singer songwriter die kan boeien.
22 Slowdive – Everything is alive
Sfeer- en hoopvolle shoegaze om bij weg te dromen.
21 The Murder Capital – Gigi’s Recovery
De heet geblakerde, grauwe post-punk maakt plaats voor een verfijnde benadering van rockmuziek.
20 PJ Harvey – Inside the old year dying
Straffe rocknimf neemt je mee in haar poëtische droomwereld.
19 Swans – The beggar
Michael Gira die het evenwicht vindt tussen verteerbare nummers en zware lappen apocalyptische postrock.
18 TAKH – TAKH
Reïncarnatie van The Black Heart Rebellion aangevuld met Annelies van Dinter (Echo Beatty, Pruillip). Bezwerend en vurige doom and gloom.
17 Bert Dockx Band – Ghosts
Bluesy gitaarriffs (‘Dog’), scherpe ambient (‘More love’), zwoele melancholie (‘Ghosts’), een liefdeslied (‘Paper skin’) en een benauwende dooltocht van twaalf minuten (‘Planets’), Dockx heeft aan zeven nummers genoeg om een veelkleurig therapeutisch muzikaal pakket samen te stellen.
16 Billy Woods – Maps
Met-mij-valt-niet-te-sollen-hip-hop, jippie!
15 Dreun XL – Dewilde superheld
Noise superhelden groep waarbij muzikanten met een vermoeden van verstandelijke beperking de motor zijn. “Op’t gevoel, zonder doel, een rechtsen op je smoel!”
14 Grian Chatten – Chaos for the fly
Zanger van Fontaines D.C. gaat solo, ontdoet zich van franjes en klinkt voortreffelijk.
13 Amaraee – Fountain Baby
Mocht ik je wat vroeger ontdekt hebben, stond je mogelijk hoger met je African vibed elektropop. Dansen? Dansen!
12 Eend – Gistel
‘Gistel’ balanceert met de glimlach op het wankel evenwicht tussen bizar en geloofwaardig. Risicovol, maar wat ons betreft werkt het, zolang je bereid bent om mee te stappen in het onbegrensd levenslustige, soms absurde universum van EEND. De schromeloosheid van de plaat zaait verdeeldheid, en dient daarmee perfect het doel dat EEND voor ogen heeft.
11 Timber Timbre – Lovage
Americana, dus folk op zijn Amerikaans. Heerlijk poëtische nummers om te beluisteren onder een dekentje met een boek en koffie bij de hand.
10 Glen Hansard – All that was east is west of me now
Misschien wel de vreemde eend in deze bijt. Glen Hansard (The Frames) maakte ‘All that was east is west of me now’ tot een intens en opzwepende folkrock plaat. Melancholisch maar dan met een zeer boeiende muzikale omkadering.
9 Black Country, New Road – Live at Bush Hall
Tegendraads zoals we ze kennen. Black Country, New Road verwerkt het afscheid van hun zanger door al hun nieuw materiaal enkel op een live-plaat uit te brengen. De band gooit het ondertussen voor de derde keer over een andere boeg, maar blijft ons boeien en bekoren. Opbeurend, emotioneel, feeëriek, uitdagend,… soit een plaat die steeds smaakt naar meer.
8 Pigs x7 – Land of sleeper
Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs, ofte Pigs x7, geniale naam, evenwaardig album. De Britten gaan al even mee en leveren met ‘Land of sleeper’ een intens, energiek en vooral dynamische stoner plaat af. Ga heen in vrede en was ondertussen dit varken!
7 Blur – The ballad of Darren
‘The ballad of Darren’ klinkt zoals de titel al doet vermoeden: stemmig met veel kleur, charmant met veel levenservaring, pop met veel branie en consistent met veel métier. Een heerlijk gezapig plaatje dat het in alle omstandigheden goed doet.
6 Liv.e – Girl in the half pearl
Allerlaatste ontdekking van het jaar. ‘Girl in the half pearl’ is een eclectisch album waarin Liv.e (je mag gewoon Liv zeggen) via jazz, drum’n bass, soul, r&b, funk en dance een soundtrack maakt die uiting geeft aan hoe haar jonge leven slingert tussen hoop en desillusie. Check ‘Ghost’ (‘Brown paper bag’ meets Prince en Kelis), ‘Wild animals’ (smooth, soulful en teder) en het funkspektakel van ‘Six weeks’.
5 Algiers – Shook
‘Shook’ is een eclectische splinterbom van maatschappelijk protest, humaan engagement en een disharmonisch en tegelijk coherent muzikaal schouwspel. Wat ons betreft blijft Algiers een onderschatte en vooral ook ondergewaardeerde band die op elke plaat de bakens echt weet te verleggen.
4 HEALTH – Rat wars
Industrial disco is doorspekt met diverse tinten metaal, dominante beats, melodieuze zang en noise georiënteerde soundscapes. HEALTH is daarmee een hapje voor muzikale avonturiers waarbij het een eclectisch spanningsveld van genres als muzikale speeltuin ziet.
3 Protomartyr – Formal growth in the dessert
De post-punkers uit Detroit voegen dankzij een grotere aandacht voor melodie extra klankkleur toe aan hun kenmerkende geestdrift. De nervositeit en het venijn die we van Protomartyr gewoon zijn, zijn niet verdwenen maar worden beter omringd.
2 Model/actriz – Dogsbody
Driftig genot vermengd met een zeer pijnlijk verlangen, ‘Dogsbody’ raakt tussen dansbaar en opvliegende post-punk een existentiële snaar. Niet voor de faint of heart maar uiterst geschikt voor de mens die de aarde onder zijn/haar voeten en de wereld rondom zich even ondersteboven wil halen.
1 Daniel Blumberg – Gut
Daniel Bloomberg leidt al enkele jaren aan een auto-immuunziekte. Via zes in elkaar verweven nummers exploreert Blumberg op ‘GUT’ de verhouding tot zijn darmziekte en de fysische uitputting die hiermee gepaard gaat. Vanuit die kwetsbare positie gaat hij op ‘GUT’ op zoek naar oncomfortabele invalshoeken, die, bijna existentieel, verbonden zijn aan de relatie met zijn ziekte. De pracht van de plaat zit verborgen in dat ongemakkelijke gevoel: “Daniel keep on singing, even when your stomach is stinging. Even when you’re thinning and thinning. Everything is out of gut.”
Favoriete nummers
Vijftien nummers in willekeurige volgorde die je moet beluisterd hebben en mijn spotify-lijst om nog meer te ontdekken.
Daniel Blumberg – CHEERUP
Fat Dog – King of the slugs
Youth Lagoon – Idaho Alien
Liv.e – Ghost
Dreun XL – Op’t Gevoel
Water From Your Eyes – Barley
UNIVERSITY – Notre dame made out of flesh
Chalk – Them
Black Country, New Road – Turbines/pigs
Timber Timbre – Ask the community
Algiers – 73%
EEND – Joe Mellen
Protomartyr – 3800 Tigers
HEALTH – DSM-V
Eddie Chacon – Far Away
Live
Optredens die me zijn bijgebleven om diverse redenen: de kwaliteit (K), de ervaring (E), de verrassing (V), het publiek (P)
A Place to Bury Strangers – Grauzone (Den Haag, NL) (K)
Fat Dog – BRDCST (AB) (E,V)
Lambrini Girls – Grauzone (Den Haag, NL) (E,V,P)
Beyoncé – Koning Boudewijn Stadion (K,E)
Jambinai – 4AD (K)
Darkside – Cirque Royal (K,E)
Protomartyr – Absolutely Free Festival (K)
Blur – Lokerse Feesten (K,E,P)
Cult of Luna – Alcatraz (K)
Stake – Alcatraz (K, E, P)
Chat Pile – ArcTanGent (Bristol, UK) (K)
Heilung – ArcTanGent (Bristol, UK) (E,V)
Russian Circles – ArcTanGent (Bristol, UK) (K)
Pigs x7 – ArcTanGent (Bristol, UK) (K,P)
The Ocean – ArcTanGent (Bristol, UK) (K,V,P)
HEALTH – ArcTanGent (Bristol, UK) (K,E,P)
Hippotraktor – ArcTanGent (Bristol, UK) (K,V)
PJ Harvey – Cirque Royal (K,E)
Deerhoof – Sonic City (K,V)
Chalk – Sonic City (K,V)
NAH – Sonic City (K,E,V)
Charlotte Adigéry & Bolis Pupul – Sonic City (K,E)
Eddie Chacon – Sonic City (K,E,V)
Fat Dog – Sonic City (K,E)
Daniel Blumberg – Viernulvier (K,E)
Muzikaal gerelateerde gebeurtenissen die zijn blijven hangen
- De minuut stilte voor Gaza in het midden van een nummer van Charlotte Adigéry en Bolis Pupul tijdens Sonic City
- Het bandlid van University (met McDonalds vestje) dat enkel minecraft speelde vooraan het podium. En ook de nummers aankondigde door een blad met de titel omhoog te houden
- Kurt Overbergh die op zijn eentje de moshpit gaande houdt bij Fat Dog
- Kurt Overbergh die Fat Dog na hun set opnieuw het podium opduwt om nog een nummer te spelen
- Fat Dog die geen nummers meer heeft dus nog eentje herhaald
- De neusvleugelveren van Hatis Noit op BRDCST
- De uren staren naar het voorbijschuivend landschap van Namibië met suggestieplaten van (facebook)vrienden
- De verbaasde glimlach op mijn gezicht bij Electric Callboy op Alcatraz
- Het spelletje twister dat de zanger van Archspire in gang steekt, dat overgaat in een moshpit.
- De performance van Heilung (ArcTanGent)
- De vijfentwintig mensen die toch naar The K. zijn gaan kijken (ArcTanGent)
- De gemoedelijkheid van de Britten (ArcTanGent)
- Het gebrek aan zatte Britten (ArcTanGent)
- Kartonnen bekers voor bier (ArcTanGent)
- Om 23u05 in de mobilhome kruipen na het laatste optreden dat eindigd om 23u (ArcTanGent)
- De liefde, verwondering en (h)eerlijkheid van de mens en muziek van Eddie Chacon (Sonic City)
- Stonehenge zien opduiken op weg naar ArcTanGent