We geven ook dit jaar onze redacteurs carte blanche om terug te blikken op het voorbije (muzikale) jaar.
Muzikaal was 2020 mogelijks het moeilijkste jaar aller tijden om een eindejaarslijst samen te stellen (doet me er aan denken dat er dit jaar ook andere zaken niet geheel vlekkeloos verliepen, al heb ik het hier wellicht over bijzaken). Het jaar stond meer in het teken van het ontdekken van de wondere wereld van podcasts dan dat ik muziek heb verslonden. Bijgevolg is dit eindejaarslijstje een combinatie van platen die me zijn bijgebleven doorheen het jaar – zonder dat ik ze daarom grijs draaide – en platen die ik pas de laatste weken ontdekte. De volgorde zegt met andere woorden weinig en mogelijks moet ik binnen een jaar toegeven dat er verschillende platen nooit meer van onder het stof zijn gehaald. Anderzijds staat de nummer één verheven boven de rest. En dat op enkele weken tijd.
Als er één ding, althans voor mijzelf, opvalt is dat mijn keuze er één is van de weg van de minste weerstand. Weinig weerbarstige platen (voor wie niet houdt van zintuiglijk intensieve muziek, blijf weg van nummerke tien en zeventien en laat ook maar nummer één in de ep’s links liggen), vooral muziek die zich vrij makkelijk in mijn hoofd wist te prenten. Of daar althans een vorm van herkenbaarheid, vertrouwen én gemakzucht triggerde. In een jaar dat in zijn geheel redelijk in de stretchzone lag, zocht ik onbewust de muzikale comfort op. In 2021 mogen die verhoudingen opnieuw omgedraaid worden als het aan mij ligt.
Nog opvallender: het totale gebrek aan goesting om naar optredens te gaan in bubbels, zittend met mondmasker. Niet gedaan, niet van plan, ik wacht wel – honger is de beste saus.
Afwezigen: Nick Cave – goeie plaat maar niet alle nieuwe versies zijn voltreffers – en Nine Inch Nails – te weinig mentale ruimte en gepaste context om die trip uit te zitten.
Compleet onder de radar gebleven: Swans
Aanrader voor tijdens de eindejaarsperiode (en tijdens elk ander moment dat u nood heeft aan iets dat alle druk van de ketel haalt): Alex Verdi
Beste workshop: die van Bobby Ewing (Jimmy Dewit) in zijn eigen tuin voor de jongeren van mijn werk
PS: de foto is zowat de enige muzikaal getinte dit jaar, ikzelf op een lege Werchter weide.. I rest my case #micdrop
Beste albums
1 Sault – Untitled (Rise)
Een in mysterie gehulde blitzkrieg, zo zou je de opmars van het Londense Sault kunnen omschrijven. Met een immense dadendrang bracht Sault – nog steeds heeft iedereen er het raden naar wie of wat er schuilgaat achter de naam – in twee jaar vier gelauwerde platen uit. Sault mikt op hun laatste op de dansbenen met een mix van afrobeat, funk, elektropop, soul, hiphop. Vergis u niet, al deze gekleurde invloeden dienen een doordacht doel. Sault geeft niet alleen muzikaal een nieuwe richting aan, ook maatschappelijk draagt de plaat een expliciete boodschap van verdraagzaamheid en gelijkheid uit. ‘Untitled (Rise)’ vat de tijdsgeest in al zijn valkuilen én zijn pracht en verheft daarmee de muziek tot verbindende kunstvorm.
2 Lanterns on the lake – Spook the herd
Lanterns On The Lake bracht net voor de wereld een andere gedaante aannam een plaat uit die bruist van de intimiteit. Niettegenstaande de tegenstrijdigheid in de woorden ‘bruisen’ en ‘intiem’ dekt dit de lading wat ‘Spook the herd’ betreft. Intiem is meer dan innig en knus, het is een gevoel dat de muziek zich een weg door je lijf baant en daar een onnoemelijke ruimte weet in te nemen. De stem van Hazel Wilde roept warme gevoelens op maar laat ruimte voor een PJ-Harvey kantje. De volle én flexibele arrangementen, ergens tussen post rock en dromerige indiepop in, doen de nummers dan weer boven zichzelf uitstijgen. ‘Spook the herd’ is een heerlijk rijk gevulde, en ook wel kritische, plaat, die kleine én grote thema’s in eclatante schoonheid doet baden.
3 Destroyer – Have we met
Reeds dertien albums bespeelt Destroyer emoties. Niet altijd is het duidelijk welk doel Dan Bejar nastreeft, maar net dat ondoorgrondelijke maakt zijn muziek zo aantrekkelijk. ‘Have we met’ baant zich via kleurrijke personages een weg door dubbele bodems in een eigenzinnig synth getint universum. Have we met’ neemt je mee op een excursie die het best te vergelijken valt met de bevredigende roes van (licht) dronkenschap waarbij het leven in zijn meest positieve daglicht komt te staan. “When you’re looking for nothing / And you find nothing / Is more beautiful / Than anything you ever know”
4 Bambara – Stray
Mocht je in een apocalyptisch jaar nog nood hebben aan een dramatische soundtrack dan is ‘Stray’ van Bambara mogelijks iets voor u. Bambara brengt intense filmische post-punk aan de man waarbij spontaan scenario’s van dood en verderf omgeven door grauwe decors komen opdoemen. Soms recht voor de raap, soms zeer beredeneerd maar immer strak en straf opgebouwd.
5 Protomartyr – Ultimate success today
Al even dreigend is de nieuwe van Protomartyr. Nijdige postpunk waarbij agressie en gramschap nooit van de voorgrond verdwijnen, maar wel als een kameleon vingervlug van kleur kunnen veranderen. ‘Ultimate success today’ klinkt dankzij de inbreng van enkele jazz muzikanten scherpzinniger dan zijn voorgangers. En dat terwijl zanger Joe Casey nog steeds declameert alsof zijn eigen leven er van af hangt.
6 Fontaines D.C. – A hero’s death
Het was even wennen aan de tweede van Fontaines D.C. De postpunk en kritische voedingsbodem bleef dezelfde, maar op ‘A hero’s death’ worden de barricades ingeruild voor introspectie. Minder snelheid, meer twijfel, diezelfde beladenheid, maar deze keer met meer vernuft en intensiteit.
7 Heisa – Joni
Het platenlabel omschreef ‘Joni’ als Tool meets ‘Paranoid android’, wel daar is wat van van aan. Ook de referentie aan Battles die hier en daar passeert is gepast. ‘Joni’ staat voor verraderlijk dynamisch, stormachtig melodieus en een uitdaging voor de volumeknop. Heerlijk Belgische op de koop toe.
8 The Chats – High risk behaviour
De synopsis van ‘High risk behaviour’? Wervend wervelende achteloosheid met een rauw en nijdig kantje misschien? Of deze: gerijpt in oude vaten punk en gebotteld in gepolijste flessen serveren The Chats een inhoud die de basis legt voor het crashen van je eigen (eenzame) houseparty. Rigoureuze tijden vragen voor de gepaste uitlaatklep, vriendelijk thuisbezorgd door de balorige belhamels van The Chats.
9 Kevin Morby – Sundowner
Kevin Morby’s ode aan Kansas is de perfecte soundtrack bij kampvuren op het moment dat de zon botst met het einde van de platte schijf die de aarde heet. Indiefolk waarbij de gitaar gewoon gitaar mag zijn en waarbij zelfs zwaarmoedige thema’s verteerbaar blijven. Mijmeren over het leven en zijn verhalen met een halve blik op oneindig en de andere gericht op de vlammen die weerspiegelen in u halfvolle glas.
10 Caleb Landry Jones – The mother stone
‘The mother stone’ is het rariteitenkabinet van Caleb Landry Jones, u mogelijks bekend als acteur uit ondere andere ‘Twin peaks: the return’ en ‘Get out’. De plaat zou de muzikale vertaling van de uitmuntende reeks ‘Carnivale’ kunnen zijn: bizarre personages in een muzikaal excentriek kaderwerk. ‘The mother stone’ is een onconventioneel modernistisch stuk dat zijn eigenheid vindt in de driehoek Syd Barrett, Frank Zappa en The Beatles.
11 Thurston Moore – By the fire
12 Jarv Is – Beyond the pale
13 Sault – Untitled (Black is)
14 Willis Earl Beal – Morningstar
15 Deftones – Ohms
16 Roosbeef – Lucky
17 Lingerwalt – Hollow
18 Baxter Dury – The night chancers
19 Jenhny Beth – To love is to live
20 Adrianne Lenker – Songs
21 Beverly-Glenn Copeland – Transmissions
22 Run The Jewels – RTJ4
23 Idles – Ultra mono
24 Fornet – Anti-tragedy
25 Phoebe Bridgers – Punisher
26 Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs – Viscerals
27 Crackups – Greetings from earth
28 Algiers – There is no year
29 Sufjan Stevens – The ascension
30 D’anticlown – Tussen tand en tijd
Beste Belgische albums
1 Heisa – Joni
2 Lingerwalt – Hollow
3 Fornet – Anti-tragedy
4 Crackups – Greetings from earth
5 D’anticlown – Tussen tand en tijd
6 Millionaire – APPLZ ≠ APPLZ
7 The K. – Amputate corporate art
8 Soulwax – EMS Synthi 100
9 Raveyards – Recollect
10 Dijf Sanders – Puja
Beste ep’s
1 Vessel – Passion
2 Patches – Hot enough
3 Alex Verdi – XxX
4 Khruangbin & Leon Bridges – Texas sun
5 Suuns – Fiction
6 Fulco – Faam
Beste podcasts (beluisterd dit jaar)
1 De Bourgondiërs
2 S-town
3 Heavyweight
4 Wind of Change
5 Napoleon
6 In the dark
7 De zonnekoning
8 Leopold II
9 Buiten de krijtlijnen
10 A bit of optimism