Hallo waarde lezer,
Eens per jaar wordt ons Indiestylers gevraagd om de bescheiden pluralis modestiae in te wisselen voor prominente ‘ik’-en en ‘mijn’-en en het hoogstpersoonlijke podium van de eindejaarslijstjes te betreden. Zodus declameer ik hier voor u, naar de grond kijkend en over mijn woorden struikelend, respectievelijk mijn favoriete albums, ep’s, nummers, livemomenten, hoezen en podcasts.
2018 was het jaar waarin ik toetrad tot Indiestyle, schoorvoetend moest toegeven dat streamen wél de toekomst is en leerde dat op papier concertnotities nemen in een donkere zaal een dialect van Lineair A oplevert. Nooit eerder zoveel muziek oud en nieuw geconsumeerd als in 2018, maar nog altijd veel te veel gemist. Toch wist ik vijfentwintig albums op elkaar te stapelen die met absolute zekerheid of met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ook in 2019 nog op de platenspeler zullen belanden. Veel meer woorden ga ik daar verder niet aan verspillen – op onze site vind je van vrijwel alle platen verslagjes van mijn uitstekende collega’s en als het even tegenzit ook van mezelf. Van boven naar onder:
1. Khruangbin – Con todo el mundo
2. Tomberlin – At weddings
3. Eddy de Pretto – Cure (al is Culte, hetzelfde album met er wereldsong ‘Grave’ aan toegevoegd, strikt gezien nog beter)
4. Beach House – 7
5. Kurt Vile – Bottle it in
6. The Low Anthem – The salt doll went to measure the depth of the sea
7. Grouper – Grid of points
8. Rhye – Blood
9. Teen Creeps – Birthmarks
10. Mount Eerie – Now only
11. Villagers – The art of pretending to swim
12. IDLES – Joy as an act of resistance
13. Big Red Machine – Big red machine
14. Snail Mail – Lush
15. Gengahr – Where wildness grows
16. MGMT – Little dark age
17. Rumours – Megamix
18. Iceage – Beyondless
19. Heisa – Heisa
20. Half Waif – Lavender
21. Stikstof – Overlast
22. Young Fathers – Cocoa sugar
23. Maribou State – Kingdoms in colour
24. Yowler – Black dog in my path
25. First Aid Kit – Ruins
Eervolle vermeldingen: Lil Peep, Car Seat Headrest, Rich Girls, The Vaccines, This Will Destroy You, Nothing, Phosphorescent, Betonkust&Palmbomen, Nils Frahm
Favoriete nummers van 2018 (niet in volgorde):
Khruangbin – August 10
Snail Mail – Pristine
The Low Anthem – Give my body back
Eddy de Pretto – Kid
Hatchie – Sugar & spice
Rumours – Surface
Heisa – Mangata
Teen Creeps – Mercury
Loyle Carner – Ottolenghi
Villagers – Fool
Boygenius – Bite the hand
Mazzy Star – Quiet, the winter harbour
IDLES – Danny Nedelko
Tomberlin – You are here
Rhye – Please
Kurt Vile – Loading zones
Maribou State – Turnmills
CHVRCHES (ft. Matt Berninger) – My enemy
MGMT – Hand it over
Unknown Mortal Orchestra – Hunnybee
Ellis – The drain
The Vaccines – Put it on a t-shirt
Mount Eerie – Now only
The Tallest Man on Earth – An ocean
Lord Huron – When the night is over
Vijf favoriete ep’s van 2018:
1. Boygenius – Boygenius
2. Mazzy Star – Still
3. Hatchie – Sugar & spice
4. Ellis – The fuzz
5. Jaguar Jaguar – Montjoi
Vijf meest memorabele livemomenten van 2018:
1. The Tallest Man on Earth (De Roma)
2. Bon Iver (Vorst) (maar: dood aan de concertpauze)
3. Grouper (Magdalenakerk Brugge)
4. Jungle (Botanique)
5. The Music of Stranger Things (AB)
Vijf minst memorabele livemomenten van 2018:
1. Sporting Lokeren – KV Oostende
2. Sporting Lokeren – Moeskroen
3. Sporting Lokeren – AA Gent (laatste vijf minuten)
4. Sporting Lokeren – KV Kortrijk
5. Sporting Lokeren – KRC Genk
De tien meest inkaderbare albumhoezen van 2018:
1. Whispering Sons – Image
2. Bitterling – Kleine oneindigheid
3. Car Seat Headreast – Twin fantasy
4. Tomberlin – At weddings
5. Grouper – Grid of points
6. Heisa – Heisa
7. Boygenius – Boygenius
8. Ellis – The fuzz
9. S. Carey – Hundred acres
10. Maribou State – Kingdoms in colour
Omdat de hele tijd muziek door je koptelefoon jagen op de duur wel eens durft vervelen, en er niets zo fijn is als tijdens treinritten en avondlijke stadswandelingen luisteren naar iemand met de gave van het vertellen, hier zeven podcasts waar ik in 2018 van genoten heb, de meeste weliswaar al enkele jaren oud en dus geenszins ontdekkingen. Desalniettemin:
1. The Guardian Football Weekly (2018)
Max Rushden en Barry Glendenning (de één qua stijl en gevatheid een beetje de Britse Otto-Jan Ham, de ander een humeurige, misantrope Ier) praten twee keer per week met een schare gasten heerlijk gemoedelijk bij over het reilen en zeilen in de Engelse Premier League.
2. S-Town (2017)
Het team achter This American Life en Serial strijkt neer in Woodstock, Alabama om er een vermeende moord te onderzoeken. De aandacht van het verhaal verschuift al snel van de tip naar de tipgever: John B. McLemore, een man die haast te kleurrijk is om geen fictief personage te zijn. S-Town is een beklijvende cocktail van American gothic, spanning, ontroering en een aanklacht tegen apathie, en bevat op het eind van aflevering twee één van de meest ijzingwekkende cliffhangers uit de geschiedenis van de podcast.
3. Bob (2018)
De 84-jarige Elisa vertelt in het rusthuis tegen haar dochters over Bob, een man waarmee ze een kind heeft. Alleen: Bob is niet de vader van haar dochters. Sterker, haar dochters hebben nog nooit van een Bob gehoord. Een afgemat geheugen dat fantasieën begint te verwarren met werkelijkheid, of een geheim dat na decennia van onderdrukking toch naar boven komt? Een meeslepend, aangrijpend verhaal met een eindgeneriek die meer dan eens hartverscheurend invalt.
4. Een gehucht in een moeras (2017)
Het voorbije jaar vele dagen gesleten in de Brusselse archieven en zo, turend vanop een eeuw afstand, in de Brusselse Belle Epoque. In deze podcast wandelt Marc Didden je zes uur lang doorheen Brussel en zijn met de stad verweven levensverhaal. Didden is een heerlijke gids die dit jaar, samen met de meer dan ooit ontloken Brusselse hiphopscene, mijn kennis van en appreciatie voor onze hoofdstad sterk heeft doen toenemen.
5. Venezia (2016)
Het heeft wat voeten in de aarde gehad – als in: acht uur vastzitten in een defecte, langzaam op kooktemperatuur komende Thalys in Frans-Italiaans niemandsland -, maar dit jaar uiteindelijk toch de eer gehad voor het eerst een dag te mogen doorbrengen in het stedelijke paradijs op aard dat Venetië heet. Deze podcast van Klara, waarin Serge Simonart ongestoord anekdotes mag opdiepen over de stad en er geschikte muziek bij mag kiezen, was de ideale inleiding op die reis én slow radio van de bovenste plank.
6. De Vroolijke Tocht (2011)
Michiel Hendryckx reist schrijver Cyriel Buysse na, die in 1910 met zijn auto een Tour de France maakte. Hendryckx toont zich naast een begenadigd fotograaf ook een geweldige verteller en het zuidwaartse deel van zijn reis was een mooie voorbereiding op mijn eigen queeste naar de Middellandse Zee, bij stilaan gênant wordend gebrek aan rijbewijs weliswaar per fiets.
7. Fwiet fwiet (2018)
Begijn Le Bleu is naast een foute vriend eerst en vooral een vogelvriend, en goot zijn passie dit jaar in een podcast. Voor de Indiestyle-lezers die al eens een vetbol durven buitenhangen. De vogels in mijn tuin zijn alvast enthousiast over mijn hernieuwde interesse in hen.
Eervolle vermeldingen: ‘Interne Keuken’, ‘Geheugenissen’, ‘Het creatieve lab van’, ‘Mastertrack’, ‘Björn in the USA’, ‘De machtwacht’ & ‘The Transcontinental Race Podcast’