20. Bolis Pupul – Letter to Yu
Bolis Pupul keert in zijn debuut solo-album terug naar zijn roots. Hij verweeft Aziatische invloeden op magistrale wijze met de heerlijke elektronische toetsen die we van hem gewend zijn. Het resultaat is een plaat die even divers als intrigerend is. Ieder nummer is een experimenteel pareltje, dat zich volledig onderscheidt van de andere. Geen verveling mogelijk dus! Als je naar één album van eigen bodem luistert dit jaar, laat het dan ‘Letter to Yu’ zijn. (Ayko)
[lees hier onze recensie van het album]
Beluister: Apple Music | Bandcamp | Spotify
19. King Hannah – Big swimmer
Gitaar, drums en stem: meer hebben duo’s als The White Stripes en The Black Keys niet nodig om hele festivalweides aan het headbangen te krijgen. Toch mikken Hannah Merrick en Craig Whittle van King Hannah, tevens levensgezellen in het echte leven, op ‘Big Swimmer’ eerder op de traanklieren dan op de nekspieren. De doorleefde americana van ‘The matress’ en ‘Somewhere near El Paso’ schildert beelden van verlaten Amerikaanse landschappen die nog lang op het netvlies blijven kleven. Een hoogtepunt? ’t Is moeilijk kiezen, maar het langzaam ontvouwende ‘Suddenly, your hand’ is minstens even ontroerend als de titel doet vermoeden. Gitaarmuziek klonk dit jaar zelden mooier. (Kobe)
[lees hier onze recensie van het album]
Beluister: Apple Music | Bandcamp | Spotify | YouTube Music
18. Jpegmafia – I LAY DOWN MY LIFE FOR YOU
In 2023 produceerde Jpegmafia samen met Danny Brown een van de beste albums van het jaar. In 2024 herhaalt hij dat kunstje doodleuk opnieuw. Het enige verschil is dat hij er dit jaar geen hulp bij nodig heeft gehad. De Amerikaanse producer creëerde met ‘I LAY DOWN MY LIFE FOR YOU’ een hip hop album met waanzinnige producties die geen voorafgaande kennen. Met punk en rock invloeden schippert Peggy wederom tussen genres en beukt hij aan tegen de immer schuivende grenzen van de hip hop. Nagenoeg alle nummers staan bol van explosieve rariteiten en plotwendingen. Al worden ze tijdig afgewisseld met enkele zeer kwaliteitsvolle rustmomenten. Kortom, een album dat de mans discografie nog wat extra grandeur geeft. (Lukas)
Beluister: Apple Music | Bandcamp | Soundcloud | Spotify | YouTube Music
17. Godspeed You! Black Emperor – NO TITLE AS OF 13 FEBRUARY 2024 28,340 DEAD
De Canadezen van Godspeed You!Black Emperor geven reeds 30 jaar op eigenzinnige wijze hun kijk op de maatschappelijke realiteit via muziek weer. Visionair en immer opererend vanuit de luwte leveren ze met hun negende plaat ‘NO TITLE AS OF 13 FEBRUARY 2024 28, 340 DEAD’ niet voor het eerst een visionaire en epische plaat af. Nog steeds hebben ze geen woorden nodig om je minutenlang te vervoeren met uitgesponnen nummers die uiteenlopende beelden en emoties oproepen. Wie ooit gegrepen werd door hun post-rock, zal GY!BE niet snel verloochenen en zal dit ook na deze plaat niet doen. Voor wie de band niet kent, beluister ‘BABYS IN A THUNDERCLOUD’: een staalkaart van dertien minuten waarbij je niet onbewogen kan blijven. (Jonas VL)
[lees hier onze recensie van het album]
Beluister: Apple Music | Bandcamp | Soundcloud | Spotify | YouTube Music
16. Wunderhorse – Midas
Was ‘Midas’ van Wunderhorse uitgekomen in de jaren negentig, dan was frontman Jacob Slater nu een icoon zoals Kurt Cobain. Opgenomen in Pachyderm Studio in Minnesota, waar Nirvana ook ‘In Utero’ opnam, omhelst de band de imperfectie. Wat je hoort op de plaat is hoe Wunderhorse live klinkt: rauw, onbezonnen en poëtisch. In veertig minuten tijd bevestigen Slater en co, dat de hype die rond hen leeft volledig terecht is. Terwijl debuut ‘Dub’ uit 2022 nog meer een soloproject was van de frontman, maakt de groepsdynamiek van ‘Midas’ een plaat waarop de band tot volle wasdom komt. (Eli)
Beluister: Apple Music | Bandcamp | Spotify
15. Kim Gordon – The collective
Een faxmachine met braakneigingen? Een microgolfoven die lijdt aan chronische paniekaanvallen? Toegegeven: Kim Gordons ‘The collective’ valt verdomd moeilijk in woorden te vatten. Op haar tweede soloalbum doet de underground-coryfee waar ze ten tijde van Sonic Youth zo bekend om stond: de grenzen van muziekgenres opzoeken, ze vermorzelen en zonder handleiding hertekenen. Het resultaat is een frankensteinmonster van trapbeats, uitzinnige noise en dystopische toekomstbeelden.
Nee, niet bepaald materiaal voor een luie zondagnamiddag. Wél voor ons eindejaarslijstje: ‘The collective’ blijft, wanneer we het aandurven, een van de meest intense luisterervaringen van dit muziekjaar. Daarnaast lokte single ‘BYE BYE’ een bescheiden trend uit op TikTok, waardoor verschillende jonkies kennismaakten met Gordon. Beter ooit dan nooit, toch? (Kobe)
[lees hier onze recensie van het album]
Beluister: Apple Music | Bandcamp | Soundcloud | Spotify
14. The Smile – Wall of eyes
Op de tweede van The Smile horen we een trio dat in de herfst van hun carrière op de top van hun kunnen en speelplezier lijkt te zitten. En dat leidt tot heel wat memorabels. ‘Wall of eyes’ wisselt de intussen voor The Smile kenmerkende, door ingewikkelde maatsoorten getekende nerveuze krautrock (‘Read The Room’, ‘Under Your Pillow’) af met mystieke slowburners (‘Teleharmonic’) en simpel rockende songs (‘Bending Hectic’). Op ‘Friend of a friend’ horen we Yorke zelfs op z’n meest poppy sinds Radioheads ‘The Bends’. Een mens zou hem nog stilaan vergeven dat een nieuwe Radiohead-plaat al bijna tien jaar op zich laat wachten. (Lowie)
[lees hier onze recensie van het album]
Beluister: Apple Music | Bandcamp | Soundcloud | Spotify
13. Nicolas Jaar – Piedras 1 & 2
Met ‘Piedras’ levert Nicolas Jaar misschien wel zijn magnum opus af, een volledige etalage van zijn kunnen. Wat ontstond als een werk voor het Museum Of Memory & Human Rights in Santiago ter herdenking van de slachtoffers onder de militaire dictatuur van Pinochet in Chili, mondde uit in een urenlang fictief radioprogramma dat uiteindelijk gereduceerd werd tot de twee albums die samen ‘Piedras’ vormen. Het album brengt een Jaar naar voren die zowel ambient als pop als elektronica weet te mengen in een meeslepend verhaal rond de Chileense geschiedenis. Daarnaast trekt het diverse parallellen naar de aangaande genocide in Palestina. (Sarah)
[lees hier onze recensie van het album]
12. The Cure – Songs of a lost world
Zestien jaar moesten de fans wachten, maar toen kwam daar ineens een nieuwe van The Cure uit de lucht gevallen! Ongetwijfeld een van de meest gehypete platen van 2024, maar was het die reputatie ook waard? Om kort te zijn: jazeker. De band slaagde erin om zowel hedendaags te zijn als trouw aan hun eigen sound. Fans van het eerste uur zullen nostalgisch terugluisteren naar de karakteristieke stem van Robert Smith. Maar ook de langere intro’s, de ietwat mistroostigere teksten en het fantastische gitaarwerk katapulteren de luisteraar terug naar de vorige eeuw. Toch blijft de plaat meer dan overeind in het tijdperk van Billie Eilish en Fred Again. Elektronische invloeden vonden op subtiele wijze hun weg naar The Cure, met een zeer geslaagd album als eindresultaat. (Ayko)
[lees hier onze recensie van het album]
Beluister: Apple Music | Soundcloud | Spotify
11. Kendrick Lamar – GNX
De winnaar van de meest spraakmakende boksmatch van 2024 was Kendrick Lamar. Na zijn vete met Drake verraste hij met het indrukwekkende album ‘GNX’. Lamar, al jaren een vaste waarde in hiphop, wordt niet alleen binnen het genre maar ook daarbuiten geprezen om zijn emotionele en artistieke intelligentie. Op ‘GNX ‘ werpt Lamar scherpe blikken op de rapindustrie. Hij observeert een uitgebluste Lil Wayne, een Snoop Dogg die zijn scherpte mist en de val van figuren als R. Kelly en P. Diddy. Hoewel ‘GNX’ onmiskenbaar een succes is, zal de tijd uitwijzen of het over tien jaar nog dezelfde impact heeft. Kendrick Lamar blijft een artiest van ongeëvenaarde klasse, en zijn laatste product onderstreept opnieuw waarom hij een van de groten is. (Laurent)
[lees hier onze recensie van het album]
Beluister: Apple Music | Soundcloud | Spotify