30. Mannequin Pussy – I don’t know you
Geïntegreerd raken door die andere is het onderliggend thema van ‘I don’t know you’. Gedurende de songopbouw wordt de gitaarruis luider en de onderliggende atmosfeer grauwer. Alsof de spanning dat je je nieuwe crush tegenkomt alleen maar nijpender wordt. En ondertussen wordt het poppy refrein je trouwste metgezel. (Eva)
Beluister: YouTube Music
29. The Smile – Teleharmonic
‘Teleharmonic’ is niet één van de ondertussen zovele The Smile-songs die geleid wordt door als math rock aandoende gekke maatsoorten en tempowisselingen, maar wel een atmosferische, valse trage. Onder impuls van ijle synthesizers en een contrasterend nerveuze baslijn loodsen Yorke, Greenwood en Skinner ons door Yorke zijn karakteristiek cryptische lyrics die meer vragen oproepen dan dat ze beantwoorden. “Where are you taking me?”, prevelt de Brit herhaaldelijk doorheen het nummer; wij weten het ook niet goed, maar het lijkt wel een mooie plek te zijn waar ontroering niet veel kost. (Lowie)
Beluister: YouTube Music
28. Jamie xx – Baddy on the floor (ft. Honey Dijon)
‘Baddy on the floor’ van Jamie xx is een nummer dat gegarandeerd elke dansvloer tot leven brengt. Of je nu gewoon wilt dansen en je laten meevoeren door de ritmes, of juist met aandacht elk muzikaal detail wilt ontdekken. Dit nummer biedt het allebei. Jamie xx weet met deze track een balans te vinden tussen eenvoud en complexiteit, waardoor het zowel toegankelijk als gelaagd is. Het is een uitnodiging om je volledig over te geven aan muziek en dans. Dit nummer toont de ware doelstelling van Jamies nieuwste album: op verkenning gaan in de danswereld zonder plotse omwentelingen of de allergrootste ambitie de dingen te herdefiniëren. Hij laat ons zien dat de beste danspartner die we kunnen hebben jezelf kan zijn. (Laurent)
Beluister: YouTube Music
27. FKA Twigs – Eusexua
De Britse FKA Twigs wordt met haar avontuurlijke, kunstzinnige muziek al enkele jaren gezien als één van de meest unieke popartiesten. Een status die ze enkel kracht bijzet met ‘Eusexua’, het titelnummer van haar aankomende album. Het woord ‘Eusexua’ werd door Twigs zelf verzonnen. Daarbij staat het voor een zeer intens, euforisch gevoel dat best kan omschreven worden als een spirituele ervaring. Een elektronische beat, die geplukt lijkt uit ‘Hyperballad’ van Björk, en de etherische stem van Twigs maken er een dansbaar geheel van. Met dit nummer doet Twigs ons nu al likkebaardend uitkijken naar wat ons nog te wachten staat. (Eli)
Beluister: YouTube Music
26. MJ Lenderman – Wristwatch
2024 was het jaar van de grote doorbraak voor MJ Lenderman. Met zijn vierde album ‘Manning fireworks’ schopte het voormalige bandlid van Wednesday het tot veel eindejaarslijstjes, waardoor het etiket van cultheld meteen van hem afviel. En met één van de songs op het album, staat hij nu ook in deze lijst. ‘Wristwatch’ is een nummer vol rafelige indierock, zoals enkel Lenderman het kan. Met zijn lyrische onbezonnenheid: “I got a beach house up in Buffalo/And a wristwatch that’s a compass and a cell phone”, en zijn heerlijke gitaarlijnen, is dit een nummer dat blijft beklijven. (Eli)
Beluister: YouTube Music
25. Cassandra Jenkins – Omakase
“Pull me apart, want you to see who I am” . Vanaf de eerste woorden ontwapent Cassandra Jenkins je. Zelden is de New Yorkse zo direct in haar teksten. Het nummer werd samen geschreven met Josh Kaufman van Bonny Light Horseman, ook een uitstekende songsmid bij Bonny Light Horseman. Op ‘Omakase’ wordt ambient zorgvuldig gecombineerd met piano, gitaar en spoken word. De titel van de plaat werd ook uit ‘Omakase’ geplukt. ‘My light, my destroyer’, klinkt tegenstrijdig, toch hoeft het dat niet te zijn. Destructie leidt namelijk altijd tot een nieuw begin. Het is een liefdeslied dat uitblinkt in zachte subtiliteit. (Jonas Vda)
Beluister: YouTube Music
24. Porcelain id – Adam coming home
Is het verlangen of verdriet, of een combinatie van beiden. ‘Adam coming home’ omvat evenredig de schoonheid en de gesel die met dergelijke emoties gepaard kunnen gaan. Wanneer je dingen lang genoeg tegen elkaar schuurt ontstaat er vaak een glimmend gepolijst eindproduct. Die dualiteit vat Porcelain id in ‘Adam coming home’. De akoestische gitaar begeleidt de doorleefde en vastberaden stem doorheen het nummer. Strijkers en synths versterken de fluctuatie van het gemoed. Louterend pijnlijk of pijnlijk louterend en wellicht is het gewoon beiden. (Jonas VL)
Beluister: YouTube Music
23. Charli xcx – The girl so confusing version with Lorde
In de originele versie van het nummer “girl so confusing” probeert Charli de complexiteit van haar gevoelens voor iemand te begrijpen. Ze zit met de twijfel of ze elkaar haten of juist van elkaar houden. Er werd volop gespeculeerd over wie het nummer echt over ging maar het raakt ook een universeel gevoel, vooral als je die ene vriend hebt die altijd net buiten bereik lijkt.
De remix met Lorde voegt een nieuwe laag toe, met een speelse, eerlijke sfeer die doet denken aan een therapiesessie. Het is een knipoog naar de oppervlakkige kanten van beroemdheid, maar ook een genuanceerde en oprechte verkenning van gevoelens in de popcultuur. Eén ding is zeker: They’ve worked it out on the remix. (Karel)
Beluister: YouTube Music
22. The Last Dinner Party – Nothing matters
De hook “And I will fuck you // like nothing matters”, de barokke synths, de mysterieuze harp en de meeslepende gitaren was een schot in de roos als eerste kennismaking voor heel veel mensen. Ik tel het volk dat The Last Dinner Party als voorprogramma van Nick Cave, The Rolling Stones en Florence and the Machine mocht zien even niet mee. “The feast is finally served,” zeiden ze op hun Instagram voor de release van dit nummer, en niemand had het beter kunnen zeggen. (Eva)
Beluister: YouTube Music
21. Kendrick Lamar – reincarnated
Zuiverder dan op ‘reincarnated’ krijgen we deze artiest niet te zien. Alle registers worden opengetrokken. Met volledige toewijding worden we meegenomen in het verhaal van twee iconische artiesten en de invloed die zij hebben op Lamar. De eerste artiest is John Lee Hooker, een baanbrekende R&B-gitarist uit Michigan, bekend van zijn doorbraaksingle uit 1948. De tweede is waarschijnlijk Dinah Washington, een zangeres uit het Chitlin’ Circuit die wereldwijde bekendheid verwierf, maar worstelde met verslaving. Het nummer bevat daarnaast een sample van 2Pac en duikt diep in de nalatenschap van deze West Coast-legende.
Kendrick suggereert niet letterlijk dat zijn ziel ooit in hun lichamen heeft geleefd voordat hij in zijn eigen lichaam belandde. In plaats daarvan legt hij de nadruk op hoe de huidige muzikale en zwarte gemeenschap de artistieke erfenis van eerdere generaties kan voortzetten en verrijken. Dit alles met het besef dat we ook moeten leren van hun misstappen en zwaktes. Het nummer eindigt met een krachtige dialoog tussen de schrijver en God waarin existentiële vragen worden gekoppeld aan zijn artistieke praktijk. Zonder twijfel een van de meest inspirerende nummers van 2024. (Laurent)
Beluister: YouTube Music