Het Britse indiepop duo Oh Wonder is al van bij de beginperiode van hun carrière constant aan het werk. Wanneer ze niet met nieuwe muziek bezig zijn, treden ze op of combineerden ze zelfs de twee samen. Voor hun derde album ‘No one else can wear your crown’ lasten ze voor het eerst in jaren een rustperiode in en vonden ze zichzelf en hun naasten even terug. We praatten met Josephine Van Der Gucht en Anthony West over die periode, het doorgeven van hun liefde voor koffie, het betrekken van andere songwriters en hoe ze alle remmen los lieten voor de nieuwe plaat.
In tegenstelling tot sommige andere bands zoekt het duo z’n fans actief op. Naast enkele releaseshows kondigde de band ook een ‘koffietournee’ verspreid over het Verenigd Koninkrijk. In samenwerking met enkele lokale koffiebars konden fans samen met hen koffie degusteren en vragen stellen. “We houden allebei heel erg van koffie“, vertelt Anthony “en wanneer we op tournee zijn dan bezoeken we koffiebars, koffiebranderijen en ontmoeten we veel mensen die in de branche werken. Zeker in Azië, waar een nieuwe golf van koffie maken is gestart en veel bars in Europa nu hun inspiratie uit halen. Dus kregen we het idee om onze ervaringen te delen met fans en samen met hen verschillende soorten koffies uit te proberen.” “Het is eigenlijk een excuus zodat wij koffie kunnen drinken voor shows.” grapt Josephine.
Het is één van de dingen die de band leerde appreciëren in de maanden dat ze er van tussenuit gingen. “Ik denk dat we een adempauze van ongeveer twee à drie maanden hebben genomen waar we terloops wat muziek speelden”, begint Anthony. “en denk dat we die pauze ook echt wel nodig hadden. Ik voelde alsof we naar de oppervlakte opborrelden om nadien terug naar de bodem gedrukt te worden.” Josephine vult aan: “Dat risico bestaat wanneer je dingen als vanzelfsprekend gaat beschouwen en niet meer dankbaar bent maar frustraties zich opbouwen omdat je zo moe bent of shows doen een soort last beginnen worden dat dat niet de manier is hoe je muziek hoort te maken of deze job hoort te doen. Dit is een droom en we zouden dankbaar en gelukkig moeten zijn wanneer we ze uitoefenen. Ik denk dat we even uit die bubbel moesten komen om het allemaal te verwerken en terug perspectief nemen.”
“In de tussentijd kregen we een hond, kochten een huis en bouwden een studio. We zagen onze vrienden en familie terug die we al drie jaar niet meer hadden gezien. We pikten een nieuwe hobby op; het leren bakken van brood. Dus het was echt rustgevend om even op adem te komen. We ontwikkelden een soort routine en hielden bijvoorbeeld echt om elke dag rond hetzelfde uur op te staan. Dagelijks je familie kunnen zien, geeft terug betekenis aan waarom je precies muziek maakt. Je merkt ook al snel dat het gras niet altijd groener is aan de overkant. Vaak hoor je van mensen die vast zitten in een routine dat verlangen om te reizen, terwijl wij maar wat graag thuis in de zetel zouden willen zitten en tv kijken. Eén van de lessen die we hieruit hebben getrokken, is te weten dat die zaken bestaan en om meer in het nu te leven.”
Nadien begon het duo langzaamaan terug muziek te maken zonder echt op voorhand te weten dat er een derde album uit zo voort vloeien. “We trokken voor een maand naar Los Angeles om te schrijven met andere mensen en te zien hoe het was. Het was heel vreemd omdat we nog nooit andere songwriters hadden betrokken bij het schrijversproces.”, legt Josephine uit. “We wilden graag bijleren van andere mensen. We hebben het gevoel dat elke songwriter een andere taal hanteert en ondertussen hebben we wel al een idee van hoe wij nummers aanpakken maar we wilden graag zien welke ideeën anderen op tafel konden brengen”, gaat Anthony verder. “Daaruit zijn dan twee nummers gekomen waar we wel een goed gevoel bij hadden en waar we verder mee konden gaan. Dat gevoel, die connectie tussen tekst, de boodschap erin en schrijver is voor ons heel erg belangrijk.”
“Sasha Sloan, Fin Dow-Smith en Joe Janiak kwamen ons daarin eigenlijk het meest in tegemoet in dat proces. Ze keken eerder toe vanaf de zijlijn en ondersteunden ons tijdens het schrijven wat achteraf gezien precies was wat we nodig hadden”, vertelt Josephine. “Nadien zijn we terug naar huis getrokken om met ons twee te schrijven en kwamen we al snel met een nummer ‘Dust’. Vanaf dat moment ging de bal eigenlijk aan het rollen en beslisten we om songs te blijven schrijven voor het nieuwe album.”
Het duo probeert op het nieuwe album ook een pak nieuwe dingen uit die hen compleet uit hun comfortzone lijken te trekken. “Hoe meer nummers je schrijft, hoe gemakkelijker bepaalde nummers worden om te schrijven. We kunnen gemakkelijk een typisch Oh Wonder-nummer schrijven zoals op de eerste plaat maar dat betekent niet dat het daarom ook op zich ‘leuk’ is om op die manier te schrijven”, meent Anthony. “Met dit album wilden we graag meer ambitieus zijn, experimenteren en nieuwe dingen proberen. Het is ook waarom we muzikanten zijn; om niet constant hetzelfde te blijven doen maar te groeien.” “Ik denk dat er op het nieuwe album wel een aantal nummers tussen zitten die vol energie zitten maar aan de andere kant schrijven we ook graag heel trieste nummers. Het zou nog al eens een idee zijn om een happy en een sad album uit te brengen, that’d be sick!”, grapt Josephine.
“We waren in New York begonnen met het schrijven van ‘Drunk on you’ met de intentie om er een ballad van te maken, begeleid door een zachte pianomelodie. Het had een heel leuk refrein maar we wisten niet goed wat we met het nummer verder moesten aanvangen. We belden Fin (Dow-Smith) en hij overtuigde ons om het nummer compleet op zijn kop te zetten en er een popnummer van te maken. We voegden er drums en synths aan toe en Fin zette ons aan om er steeds meer dingen aan toe te voegen. En zo voelen we ons eigenlijk ook een beetje over het hele album; andere mensen toelaten in onze wereld en er gewoon voor gaan”, verhaalt Josephine.
“Je kunt namelijk gemakkelijk in een soort geremdheid of voorzichtigheid vallen maar aan de andere kant is het ook belangrijk om er plezier aan te beleven wanneer je aan het werken bent aan een album. Bij ons eerste album gebeurde dat wel eens – omdat we toen elke maand een nieuw nummer uitbrachten – dat we nogal beschermend en onzeker waren over wélk nummer we precies wilden uitbrengen en wat daarvoor de beste keuze zou zijn. Het tweede album schreven we tijdens het touren en hadden we niet echt de kans om het hele proces te verwerken. Door de tijd die we onszelf hebben gegund hebben we op dit album geleerd om mee met de flow mee te gaan en doen wat goed voelt zonder dingen te overdenken.”
Of we ooit een Anthony & The Sound spin-off gaan zien, valt nog moeilijk te zeggen maar de twee hadden veel plezier met het concept erachter. “Regisseur Thomas James kwam op het idee voor een split-up video waarin we elk onze eigen draai gaven aan ‘Happy’. Er was amper een script voor; hij gaf Anthony een outfit en vroeg hem om wat te dansen op de set terwijl wij het eigenlijk maar een melig idee vonden en ons afvroegen of dit wel ging werken. Maar fans geloofden echt dat we gesplit waren toen dat online kwam, echt hilarisch om te zien!”
Oh Wonder speelt op woensdag 11 maart in een uitverkochte Ancienne Belgique en is ook deze zomer te zien op zondag 5 juli te zien op de weide van Rock Werchter.