Vanavond speelt Winter Trees in ons Indiestyle Café op Take Me Out in Turnhout. Hoog tijd dus om onze keuze eens voor te stellen en wel aan de hand van een kort interview.
Indiestyle: Zijn er muzikanten waar je nog nooit mee vergeleken werd, maar die je wel diep geïnspireerd hebben?
Winter Trees: Ik heb wel een aantal artiesten die ik qua stijl wel bewonder en waarvan ik denk dat ze ongeveer in de richting liggen van wat ik zelf maak. Maar omdat die niet zo bekend zijn, ben ik er nog niet vaak mee geassocieerd. Ik denk dan aan het Deense Cancer, Sleep Party People en Ry X. Het omgekeerde is al vaker gebeurd: dat iemand me vergeleek met iemand waarvan ik het niet zou verwachten. Onlangs zei iemand dat ik hem aan Kurt Vile deed denken, en iemand anders dat hij het gitaarspel linkte aan Johnny Greenwood van Radiohead. Ik zou er mezelf niet zo direct mee associëren, maar in beide gevallen wel een mooi compliment natuurlijk.
Indiestyle: Wat zou je zelf zeggen dat het grootste verschil is tussen je eerste en tweede opnames?
Winter Trees: De eerste keer waren de nummers al meer af, ze hadden een definitieve vorm voor ik de studio introk. Dat was ook de eerste maal dat ik zo’n studio van dichtbij zag, ik had geen benul wat opnemen eigenlijk inhield. Daarna had ik een beter idee van wat de mogelijkheden zijn, maar de songs die ik toen op tape zette zijn erna nog sterk geëvolueerd.
Indiestyle: Die tweede beurt is ondertussen een jaar geleden. Staat er nog iets in de steigers?
Winter Trees: Ik schrijf gewoon heel traag, en als ik het probeer op commando ben ik nooit tevreden en laat ik het resultaat gewoon liggen. Ik moet een reden hebben om een liedje te maken en in te spelen, als het mij aan iets herinnert zoals een persoonlijke gebeurtenis of passages uit boeken en films. De schrijfsels die ik nu heb liggen zijn nog niet in een definitieve vorm gegoten, daar wil ik eerst aan werken voor ik met iets nieuws kom.
Indiestyle: Het moeilijkste aan alleen op een podium staan is ongetwijfeld met beperkte middelen de aandacht vatten. Ik heb het gevoel dat elke singer-songwriter daar zo zijn eigen trucjes voor heeft, hoe ga jij daar mee om?
Winter Trees: Ik probeer genoeg af te wisselen, zowel qua speelstijl tussen plectrum en fingerpicking, als met het gebruik van een floortrom. Daarnaast smokkel ik ook een cover binnen in mijn set. Zo blijft het ook spannend voor mezelf. Het belangrijkste is echter een perfecte spanningsboog te maken, in die zin laat ik me inspireren door postrockbands als Godspeed You! Black Emperor en Explosions In The Sky. Bisnummers doe ik niet aan, haalt teveel de vaart uit het optreden.
Indiestyle: Oké, we zullen proberen niet te enthousiast te doen!
Winter Trees kan beluisteren op zijn bandcamp.