De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
Twee jonge coryfeeën in het Vlaamse beat-gerelateerde landschap, producer LTGL en rapper DVTCH NORRIS, sloegen al eerder geregeld de handen in elkaar. Onlangs mocht het duo met Red Bull Elektropedia mee naar Parijs, om daar in muzikale quarantaine aan méér creatieve collaboratie te gaan doen. ‘Badminton wallace’ is de hiphopbaby die daaruit ontstond – LTGL toomt z’n eclectische insteek voor de gelegenheid wat in, en ondersteunt de Antwerpse woordgoochelaar met een funkgitaartje, wat losse synthnoten en zacht beatje. Dat terwijl DVTCH z’n slimme, associatieve flow de vrije loop laat, en daarin netjes balanceert tussen vocale punch en melodie.
Brussels electropop-trio Ulysse (foto) kondigde deze week z’n derde ep aan, die eind dit jaar moet uitkomen. De groep deed dat met ‘Acid’, waarop de opmerkelijke feature van Roméo Elvis verschijnt. De muzikale koning van de hoofdstad kent massa’s bereik dezer dagen: geen domme zet om – naast zijn naam – die herkenbare half-rap/half-zangstijl op je track te zetten. Het wazige, donkere nummer krijgt er in elk geval de ideale dynamiek door – niet in het minst door de frisse afwisseling tussen dat Engels en Frans.
In Gent is er met Northern Escorts onlangs weer een nieuw experimenteel gezelschap opgestaan. Uiteraard staat Sigfried Burroughs (Onmens, Korsakov, The K. en massa’s meer) daarbij aan het roer, zij aan zij met Thijs van Hypo en de jazzmuzikanten Jan Daelman en Teun Verbuggen. Je zet je best effe neer voor je een kant van hun recente album oplegt: de stortvloed aan avantgardistische electronica, freejazz, noise – en wat onbenoembaars niet nog meer – is intens. Een hele plaat, op vier uur opgenomen: het zegt iets over hoe puur en oprecht de sound van Northern Escorts is.
Meer Gents talent vind je terug bij RAMAN. Het viertal – allen conservatoriumstudenten – liet vorige zomer al van zich horen toen het Jonge Wolven won; nu is er ook een eerste single. Bluesrock volgens een beproefde formule – het kan best zijn, maar de band rond lijkt alleszins heel wat te weten van de juiste spanningsopbouw. Geen overbodige solo’s, wel licht psychedelisch gemusiceer dat zich rond Simons vocals ontspint – en uiteindelijk onvermijdelijk toch losbarst.
Zo’n jaar geleden schreven we over Jef der Dood dat hij een soort geluidskunstenaar is – beetje naar z’n eigen omschrijving van sound architect. Sinds deze week heeft de Antwerpse producer een plaatje uit, ‘Nöskötl’. Vage titel, voor ook wat vage muziek: naast felle techno-invloeden en beatloze ambient experimenteert ie met allerlei grillige electronicapatronen, zoals op deze ‘Nöskötl 5’. Soms wat ongemakkelijk, maar tegelijk érg beklijvend allemaal.