De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
De ongemakkelijkste bandnaam in een gesprek tussen twee muziekminnende avonturiers moét Shht (foto) zijn. Maar het Gentse vijftal maakt wel de meest dynamische – en misschien enige – noisesynthpopdoom die je ooit hoorde. Nieuw nummer ‘Soup’ is de voorbode van een langverwacht debuut, en het lied loopt gewoon over van de tempowisselingen, subtiele percussiegeluiden, vreemde stops en hoekig lawaai dat geen steek houdt. Geen puur gebeuk, wel de nadruk op stemgeluiden en groovende riffs. Raketkanon mag een stapje opzij zetten.
Nog zo’n ongrijpbaar, hybride geheel aan allerlei eigenzinnge stijlen: Piquet. ‘Mijn(en)’ is de tweede single bij hun plaat ‘De meute’, en komt verrassend rustig op gang. De stuiterende electro, rake drums en plungy basgitaar vormen de perfecte steun bij Lien Moris’ vocals, tot ook een viool-geïnspireerd lijntje voorbij zweeft. Piquet blijft duidelijk voor niet één gat te vangen, en zo hebben we onze Belgen nog het liefst.
Meer muzikaal stevigs uit de Oost-Vlaamse hoofdstad troffen we deze week bij Teen Creeps. Het punky trio komt eind deze week met een langverwachte – en al lovend ontvangen – debuutplaat, maar daarom hoefde derde teaser ‘Hindsight’ niet uit te blijven. Strak, simpel, slick: het gitaar-gedreven nummer herinnert zowel aan Cloud Nothings als aan Dinosaur Jr., of hoe twee generaties aan rammelende grungerock elkaar makkelijk de hand reiken. Met Teen Creeps als geleider, dat spreekt.
Meer gerammel, recht uit de garage: ‘Hello, are you real?’ van Whatever!. Dit trio noemt zich “The Black Lips from The Ardennes” en houdt naar eigen zeggen van “booze, old vinyls, party, and playing out loud.” Meer woorden zijn er niet nodig om ons te overtuigen, en gelukkig weet dit zootje ongeregeld dat ook sonisch allemaal te staven. Verwacht hier niets bijster origineels, maar binnen sommige genres kán dat ook gewoon niet meer. Lofi, zonnig, nonchalant enthousiast en lichtjes beneveld: wat heeft een degelijk garagepopnummer meer nodig? Ah, we dachten het ook zo.
Sam Renascent is een van de Belgische beloftes dit jaar – toch als we ons eigen inzicht en dat van andere kenners mogen geloven. Zowat elk medium katapulteerde de jonge r&b-er tot hoogtepunt van We Are Open in Trix, twee maanden terug. Focus Knack schreef zowaar een hele longread over de muzikant, wij interviewden hem zopas. Met ‘Morphine’ is er nu ook extra melodisch bewijs van Sam’s kunnen. Je zou de nieuwe single kunnen omschrijven als melancholische elektronische soul, met een onderlaagje dat glitch hop en indiepop wil verenigen. Sterk.
Ken of heb je zelf ook nieuw Belgisch materiaal? Inzendingen mogen altijd naar gilles@indiestyle.be.