De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
Ondertussen moeten zowat alle bands uit de Live Fast Die Young-stal hier wel al eens voorbijgevlamd zijn. Enkel de Gentenaars van Youff moesten we nog eens hebben, en daar was nu ook een gelegenheid voor: het beenharde bas-en-drums-duo bracht namelijk zopas een nieuw plaatje uit. De zeven tracks op ‘MEH’ etaleren alles waar Youff voor staat, in het kwadraat (en dat hoefde echt niet te rijmen): de vetste noise, hardste mokerslagen en meest onverstaanbare vocals van West-Europa. ‘No giveth’ is één van de duidelijkste ‘nummers’ en drijft op restanten van old-skool New Yorkse punk à la Black Flag. Damn.
En naadloos hierop sluit de nieuwe van punk outfit Cocaine Piss aan: ‘Cosmic bullshit’ gaat als tweede single hun langspeler vooraf, en heeft als b-side weer twee covers. De Luikenaars dropten – naar goeie gewoonte – niets minder dan een bommetje van een dikke minuut. Wat minder rommelig dan ‘Sex weirdos’ (er weerklinkt eigenlijk zelfs een soort van melodie in de riff), maar minstens even stevig en beukend. Steve Albini heeft zijn best gedaan.
We haalden hem vorig week al aan, toen het bij Avondlicht ging over onze bloeiende electronica-scene, en nu komt Hiele ook zelf met nieuw materiaal aanzetten. ‘Ritmische bezinning’, de nieuwste vinyl van de kerel, kwam pas vier dagen geleden uit maar is nu al helemaal sold out. Het frisse ‘Susumus theme’ is weer verrassend eigenzinnig, en laat zo eigenlijk weer zien dat Hiele gewoon rustig doet waar ie zin in heeft. Beatloos, repetitief en zinderend doet het wat denken aan Floating Points, hoewel elke vergelijking sowieso te kort doet.
Hoe cool is een pizza op een platendraaier? Heel erg cool, bewijzen Wooly Mammoths (foto) met hun nieuwe single ‘Floated’, die een langverwachte debuut-ep (najaar 2016) voorafgaat. De Brusselaars knutselden weer een klassebak van een psychedelisch popnummer in elkaar: een melodisch baslijntje, zachte keys, licht vervormde gitaren en een LSD-outro om ú tegen te zeggen. Nee, je gaat ons niet zien verwijzen naar de vroege Tame Impala hoor.
Het Aalsterse Bilbao bracht begin maart een ep uit, en komt nu ook aanzetten met een videoclip. Die blijkt zelfs een (deel van) een heuse kortfilm te zijn: puur voor het visueel-filmische dus al eens de moeite om op play te duwen. Muzikaal toont de band zich met dit nummer af en toe even als een HAIM-epigoon (die vocals), maar we horen toch vooral een vakkundig opgebouwd, ingetogen popnummer. Door die gitaar- en synthlijntjes hangt het eerder in de mineursferen, maar nergens hoeft dat tot pure tristesse of saaiheid te leiden.
Bilbao – Oh Boy from Bilbao Music on Vimeo.
;