De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Met Verse Vangst gaan we wekelijks op zoek naar recente Belgische releases die het beluisteren meer dan waard zijn, zonder daarbij oogkleppen op te zetten. Support your local scene!
MAYEMI is een electronicaproducer, komt uit Antwerpen en heet in het echt Dries. Meer weten we eigenlijk niet, behalve dat de kerel het al tot in de selectie van de Nieuwe Lichting 2016 schopte: we zijn dus niet de enigen die hem in de categorie “in de gaten te houden” steken. Enkele dagen geleden releasete hij ‘Soon’, een ambientnummertje dat net op tijd de liftmuzak ontwijkt en op zijn hoogtepunt aan Caribou doet denken.
‘Hunt’ is de tweede single van de naamloze plaat die Sofar uitbracht in oktober. De Gentenaars noemen zichzelf een indieband, naar onze mening dan toch één van de dreigendste soort. Het nummer klinkt heel melancholisch; misschien is dat te wijten aan de eigenwijze samenzang, misschien komt het door de dissonante pianonootjes. Anyhow: intrigerend materiaal.
Intrigerend, dat is de clip bij ‘Moon’ van Bristol Blonde ook. Voor fans van Muse, Glass Animals en Lana Del Rey, lazen we ergens. Het timbre van zangeres Tessa De Block komt inderdaad écht heel dicht in Lana’s buurt, en de melodische zweverigheid en sobere beat gaan er mooi hand in hand mee samen. Het klinkt allemaal best meeslepend, tot het nummer na anderhalve minuut de nogal dramatische kant opgaat. Gitaarsolo’s en elektronische klanken, ze vormen een moeilijk evenwicht, en hier weet Bristol Blonde zich maar net overeind te houden.
Recorders (foto) zijn terug! De Brusselse band maakte een tweetal jaar wat furore met ‘Purple and gold’, waarop ze catchy indiepop combineerden met net genoeg synths, en er vooral een coole clip met honden bijvoegden. Enkele bandlidwissels later is er nu ‘Lost at sea’, dat een nieuw album voorafgaat. Het is in elk geval geen understatement om te stellen dat ze een nogal nieuwe weg ingeslagen zijn: de sound van CHVRCHES ruimt plaats voor iets volwasseners, dat doet denken aan Girls in Hawaii of Snow Patrol. We zijn er nog niet helemaal aan uit wat nu net beter klinkt, maar bepaalt dat gerust zelf door hieronder op play te klikken.
MASDA is een trio uit Wichelen dat onlangs een cassette uitbracht met vier nummertjes op. Slechts vier? Eéntje duurt meer dan acht minuten, in totaal zullen ze dus wel de lengte gemiddeld full album evenaren. Wie nog niet doorheeft dat tape de hipheid van vinyl aan het overnemen is, en zijn/haar cassettespeler nog niet vanonder het stof haalde: je kan ook integraal via bandcamp of vi.be luisteren. Onze favoriet is ‘River going south’, dat een post-rocky gitaarsound naadloos verbindt met uitgepuurde electronica, en er vocals inlegt die schipperen tussen fluisteren en krachtig zingen.