Toon Delanote schrijft elke maand een situatieschets over een prangende vraag die in meer of mindere mate met muziek te maken heeft. Hij maakt er ook steeds een pakkend beeld bij.
Situatieschets. Je mag even de taak overnemen van Ned The Pie Maker uit de serie Pushing Daisies. Gewoon eventjes een dode aantikken die hierdoor tot leven wordt gewekt. Voor een privéconcertje. Er zijn wáánzinnig veel opties dus laat ons het onderzoeksgebied wat begrenzen. Laten we zeggen dat de artiest in de afgelopen drie jaar moet zijn heengegaan. Laat ons daarenboven de Grote Bekenden een moment lang vergeten; ik vermoed dat iedereen B. B. King, Lou Reed of Bobby Womack in zijn living wil zien staan. Ik heb alvast drie minder voor de hand liggende tips die je niet zullen teleurstellen. Een rider volgt.
Mark Bell
Sinds 8 oktober 2014 laat Mark Bell, drieënveertig jaar, een enorme elektronische leegte na. Hij overleed ten gevolge van complicaties na een operatie. Mark Bell vormde met Gez Varley het Britse toonaangevende LFO. Later verliet Varley het kamp en ging Bell alleen verder. LFO tekende bij Warp Records met voortreffelijke releases zoals het gelijknamige LFO, Tied Up en Freak. Daarnaast hielp Bell grootheden als Björk en Depeche Mode én verzorgde hij remixen van nummers van o.a. New Order, GusGus en opnieuw Björk. LFO (Low Frequency Oscillator) is van de begin jaren negentig tot nu fundamenteel binnen de elektronische muziek. Met het accent op techno en acid house.
Ik mag zelf het nummer bepalen? Resoluut kies ik ‘Freak’. Ik zal er misschien iets minder sensueel op dansen dan Ellen Page tijdens ‘Hard candy’ maar toch. Je komt het nummer ook tegen tijdens het begin van ‘Enter the void’ van de briljante Gaspar Noé. This. Is going. To make you. Freak!
¨
The Spaceape
Een aantal dagen voor Mark Bell overleed Stephen Samuel Gordon oftewel The Spaceape. Gordon werd er vierenveertig en stierf aan kanker. Deze vocalist is vooral bekend door z’n samenwerking met Kode9, de baas van Hyperdub. The Spaceape kon je zien als dé stem van het label en bovendien een invloedrijke stem tijdens de beginjaren en de opmars van dubstep. Samen met Kode9 creëerde The Spaceape donkere, poëtische landscapes waarbij stem en bass elkaar opwaardeerden tot een sfeervol, gelaagd en dynamisch geheel. In 2011 kreeg ik nog de kans hem samen met Kode9 live aan het werk te zien tijdens de Worldwide Family-avond in de Vooruit, georganiseerd door Lefto en met nog op het programma die avond o.a. Ghostpoet, Jamie Woon, Kid Koala en Tokimonsta. (Wat een geweldige line-up was dat!) Ik mag opnieuw het nummer kiezen? ‘Backward’, uitgebracht op het uitmuntende album ‘Memories of the future’ uit 2006. En het nummer ‘Spaceape‘ van Burial als outro. Alstublieft.
The Child of Love
Martijn Teerlinck stierf in 2013 op 26-jarige leeftijd, aan de ziekte van Marfan. Wie? Cole Williams! Wie? The Child of Lov was een aantal jaren geleden een bijzonder verhaal. Anoniem werd The Child of Lov een hype op het internet. Je had de prachtproducties en een typerende funky, soulvibe. Maar ook de referenties: Damon Albarn hielp mee en Daniel Dumile (MF Doom) was van de partij. Tot slot sprong ook Domino Records op de kar. Wie o wie zat hier achter? Outkast? In het begin van 2013 won The Child of Lov de Radar Award (NME) en verscheen hij voor het eerst en plein public. The Child of Lov was Martijn Teerlinck, een jonge Belg die in Amsterdam verbleef. (Al werd Teerlinck liever Cole Williams genoemd.) Hij zou voor het eerst optreden tijdens Glastonbury en daarna, ik stond er zo voor te popelen, tijdens Best Kept Secret. Alles werd echter uitgesteld. Tot aan State-X in Den Haag maar dat haalde Teerlinck nooit. Trouwens, niet onbelangrijk, Martijn Teerlinck was ook dichter. In 2010 won hij het NK Poetry Slam en postuum verscheen de bundel Ademgebed (2014, Lebowski Publishers). Hij werkte óók mee aan een aantal nummers voor Neneh Cherry’s laatste album – ‘Blank project’ – in samenwerking met Rocketnumbernine. Hij bracht op elk gebied grote kwaliteit en het feit dat hij dit niet meer verder kan zetten of ons live kan overtuigen met tekst en sound is ongelofelijk zonde. Als uitzondering op deze regel plaats ik Teerlinck eventjes in mijn living en kies ik voor ‘Heal’! Wij danken de gave van Ned.