Met slechts één ep op zak verkoopt Bazart de grootste concertzalen van het land uit. Vandaag brengt de groep onder grote druk een nieuwe single naar buiten, een paar redacteurs geven hieronder hun mening over ‘Chaos’.
Thomas Konings: Ik heb zo weinig begrip voor elitaire, Bazart-bashende muzieksnobs die ‘Goud’ al haatten voor ze het hoorden. Dat de groep klinkt als een Nederlandstalige variant van Oscar & the Wolf is gewoon niet waar, en een band veroordelen omwille van z’n genre (pop) of publiek vind ik vrij tot zeer degoutant. Zo’n argumenten zijn dus ook niet legitiem bij het bespreken van ‘Chaos’, de nieuwe single van Mathieu Terryn en co. Die song kan, dat gezegd zijnde, toch niet helemaal de hoge verwachtingen waarmaken: waar ‘Goud’ je wist mee te slepen, mist ‘Chaos’ zo’n overstijgend effect. “Liever snel naar de hel dan traag naar de hemel” wordt ingeruild voor “Het is het niet waard” en die zin gaat al snel irriteren vanwege de harde uitspraak. De instrumentatie en productie kunnen de vocals ook geen vleugels geven, daarvoor zijn ze te stroef en te druk. Het bruggetje na drie kwart nummer is dan wel weer een fijn snufje. Dit lijkt zo niet meteen een hit in de voetsporen van ‘Goud’ te zullen worden, eerder een aangenaam (maar eerder flauw) liedje dat na tien luisterbeurten nog steeds niet veel met een mens doet. – 3/5
Filip Tyskens: Op de dag waarop de Britten zich finaal van ons afkeren komt het Nederlandstalige Bazart met een nieuwe single, als om definitief te tonen dat we het echt wel zelf kunnen nu, popmuziek maken. Bedankt voor bewezen diensten, Albion, met jullie Beatles, Kinks en Arctic Monkeys, en misschien tot nooit meer. Waarom krijgen we bij het horen van ‘Chaos’ dan toch ineens heimwee naar een stevige streep gitaarherrie zoals de Britten die op tijd en stond zo goed konden uitdelen? Jazeker, ‘Goud’ was een briljante uitzondering door dat monster van een refrein en dat ene zinnetje dat de nieuwe “alleen Elvis blijft bestaan” dreigt te worden, maar aan de basis ben ik het genre waarin Bazart opereert al beu sinds de eerste single van de ‘nieuwe’ Oscar & the Wolf. Opgeblazen synthesizers, zweverig gezongen teksten, een prefab beat en een sérieux dat haaks staat op de ondraaglijke lichtheid van het refrein; we hebben het allemaal al eerder gehoord. Er zit zeer weinig avontuur in de nieuwe Bazart, alsof de band het hitpotentieel ook vooraf heeft willen programmeren. ‘Chaos’ probeert namelijk té opzichtig de – pas op voor de woordspeling – gouden formule te herhalen, met een afleggertje als resultaat. Ene oor in, andere uit, je weet wel.
Als we in Vlaanderen al kunnen spreken van een poprenaissance, dan klinken de vaandeldragers stilaan allemaal gevaarlijk identiek. Pas op, het is allemaal niet slecht gemaakt, ik ben het gewoon beu aan het worden. Niet dat Studio Brussel daar ook maar enigszins rekening mee gaat houden. – 2/5
Geerhard Verbeelen: Never change a winning team, moeten ze gedacht hebben. De mannen van Bazart, die in een mum van tijd enorm populair werden, doen het weer. Met hun titelloze debuut-ep legden ze de lat heel hoog en met nieuwe single lijkt het toch al meteen in de goede richting uit te gaan. ‘Chaos’ klinkt, in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, bijzonder strak. Alle ingrediënten van het succesrecept zijn opnieuw aanwezig. De melodieuze, dromerige stemmen van de frontmannen lijken hand in hand naar een hoogtepunt te zweven en de soezerige synths verbergen de ietwat duistere tekstuele boodschap. Even aanstekelijk als ‘Goud’ is deze single misschien net niet, wat vooral te wijten is aan de kwaliteit van dat eerste nummer. Desalniettemin is ‘Chaos’ zonder meer een zeer degelijk nummer. Uitkijken dus naar 23 september, wanneer ze hun langverwachte plaat ‘Echo’ droppen. – 3,5/5