Elke vrijdag draait de release-radar van menig muziekliefhebber overuren. Om niet verloren te lopen in Facebookfeeds en Soundcloudprofielen hebben wij de nieuwe albums van deze week voor jullie in een lijstje gegoten.
Bonaventure – Mentor
Charles Bradley – Black velvet
Eind vorig jaar verloren we een van de groten uit het soul- en funkgenre, met name Charles Bradley. De Amerikaan, wiens levensloop gekenmerkt werd door het straatleven en de tragedie die het omhelst, stief op 23 september 2017 aan maagkanker, tot groot hartenleed van de muziekwereld. Vier dagen na wat de zeventigste verjaardag zou zijn van ‘The screaming eagle of soul wordt het postuum album losgelaten op het grote publiek. Niemand minder dan de oprichter van het vermaarde Daptone Records, Gabe Roth, nam het voortouw om de zwart gevederde adelaar een laatste maal te laten krijsen op een plaat, wat naar eigen zeggen een emotionele en aartsmoeilijke klus was. ‘Black velvet’, vernoemd naar Bradley’s artiestennaam als eerbetoon aan James Brown, bevat drie nog niet eerder verschenen nummers, B-sides en covers. (Jelle)
Liefhebbers van bands als Whispering Sons en Drab Majesty gaan zich dit weekend kunnen uitleven met ‘Modern cults’, het meeslepende debuut van Duitse nieuwkomer Holygram. De vijf heren versmelten moeiteloos shoegaze en krautrock-invloeden met duistere postpunk, die tegen alle verwachtingen in opvallend catchy klinkt. Vernieuwend? Dat allesbehalve, maar wel een (h)eerlijke hommage aan de jaren tachtig. (Martijn)
It Looks Sad – Sky lake
Autotune-shoegaze hoeft niet per sé tot droefenis te stemmen, bewijst het Amerikaanse It Looks Sad op deze debuutplaat. Dat de band de afgelopen vier jaar heel wat ideeën had blijkt ook uit de tracklist, want er werden maar liefst vijftien nummers in veertig minuten gepropt. (Mattias)
J Fernandez – Occasional din
Op zijn tweede plaat dikt J Fernandez zijn slaapkamergejangel aan met rijkere instrumentaties en een strakkere productie. In het zog van (Sandy) Alex G en Jib Kidder blijft hij een van de fijnste DIY-producers in het indierockwereldje. (Mattias)
J Mascis – Elastic days
Twee jaar na het laatste Dinosaur Jr.-album ‘Give a glimpse of what yer not’, focust frontman J Mascis zich weer op zijn solowerk. Wat we mogen verwachten? Gestripte akoestische gitaarsongs waarin vooral zijn unieke, gebroken stemgeluid de aandacht opeist. Dat doet hij al jaren, en dat doet hij al jaren goed. (Frederik)
Muse – Simulation theory
SHXCXCHCXSH – OUFOUFOUF
Het Zweedse duo SHXCXCHCXSH staat, naast hun opvallende naam, ook bekend voor hun verfrissende technomuziek. Met het in 2016 uitgebrachte ‘SsSsSsSsSsSsSsSsSsSsSsSsSsSsSs’ wisten ze een unieke mix van zowel opzwepende, richting industrial neigende techno, en dubtechno te maken, waarbij beide op bijna perfecte wijze met elkaar verweven werden. Voor ‘OUFOUFOUF’ ligt de focus meer op ritmes, maar op basis van vooruitgeschoven single ‘OFFOFFOF’ blijven de karakteristieke elementen van het tweetal ruimschoots aanwezig. (Daan)
Tommy Genesis – Tommy Genesis
Tommy Genesis maakt muziek die haar veertienjarig zusje niet mag horen. Luister naar de laatste single ‘Bad boy’ (“There’s a rope around my pussy just to hold me to kiss me”) en je snapt het. De Canadese begon haar artistieke carrière met videokunst, aquareltekeningen én een punkband. Nu toert ze naast Dua Lipa en deelt ze de afspeellijst van je favoriete vooruitstrevende club met Charlie XCX, Shygirl en Princess Nokia. Op haar zelfgetiteld debuut draagt ze het hart op de tong, dat is misschien niet bestemd voor (nog) onschuldige familieleden maar oh zo verfrissend. (Milena)