Op drie-drie-twintigdrieëntwintig selecteren we speciaal voor jou opnieuw het beste wat er in het alternatieve muzieklandschap verschijnt. Deze platen mag je niet missen, ontdek ze met ons mee hieronder.
DIRK. – Idiot pardise
De West-Vlaamse indierockers van Dirk. hebben een opvolger klaar voor het in 2020 verschenen ‘Cracks in common sense‘. Een van de grootste kwaliteiten van Dirk. is dat hun catchy indie zich meteen in je oor nestelt, en dat is op ‘Idiot paradise’ niet anders. De schakelaars van de versterkers worden aangeknipt en de gitaren scheuren er op los zonder nonsens.
Echo Beatty – Vision glitch
De gevoelige elektronische pop van de Antwerpenaren van Echo Beatty is terug op het album ‘Vision glitch’. ‘The silence’ is alvast een binnenkomer van jewelste en zet de toon voor wat belooft een uitstekend album te worden.
Kali Uchis – Red moon in Venus
De Colombiaans-Amerikaanse Kali Uchis komt op de proppen met haar derde studioplaat ‘Red moon in Venus’. De zachtzoete r&b-pop van Uchis zal ongetwijfeld zelfs de koudste zielen opwarmen. De fluwelen stem van Kali Uchis wordt in vakkundige r&b-producties gemengd tot een uitstekend en gevarieerd geheel.
Kate NV – Wow
Kate Shilonosova, de echte naam van Kate NV, maakt springerige synthpop op haar nieuwste plaat ‘Wow’. De Russische knipoogt op ‘Wow’ ook geregeld naar Japanse popcultuur, wat zorgt voor een eclectische mix van culturen en geluiden.
Luke Vibert – Machine funk
Luke Vibert is een van de generatiegenoten van Aphex Twin, en dat hoor je ook. Onder zijn pseudoniemen Wagon Christ of Luke Vibert maakt hij door (acid) house en triphop (maar zoveel meer) geïnspereerde elektronische muziek. Op zijn jongste album ‘Machine funk’ is het vooral de acid house die de neus aan het venster steekt.
Slowthai – Ugly
De grofgebekte Britse rapper vol branie ‘Slowthai’ is met ‘Ugly’ aan zijn derde studioplaat toe. Voorganger ‘Tyron‘ wist ons te bekoren en we hebben een donkerbruin vermoeden dat ‘Ugly’ alles behalve lelijk zal zijn. Tyron Kaymone Frampton lijkt ook zijn sound met succes stevig te gaan verbreden op zijn derde langspeler.
The Veils – ...And out of the void came love
The Veils uit Engeland/Nieuw-Zeeland maken verhalende indie-folk die erg klassiek qua insteek is en toch hedendaags klinkt. De stem van Finn Andrews klinkt eerlijk en ontwapenend waardoor het geheel op ‘…And out of the void came love’ erg puur en authentiek klinkt.
William Basinski – The clocktower at the beach (1979)
Wie niet bekend is met het werk van de ambient-geluidskunstenaar William Basinski: laat alles vallen en luister naar het iconische en meeslepende ‘The disintegration loops’ en lees het verhaal van het ontstaan ervan. Herhaling en het trage verval van klanken door fysieke aftakeling van geluidsbanden staat centraal. ‘The clocktower at the beach’ is een niet eerder uitgebracht archiefwerk van 42 minuten, gecomponeerd en opgenomen in 1979 toen Basinski in San Francisco woonde. We durven stellen dat de 44 jaar rusten in het archief dit werk alleen maar beter heeft gemaakt.
Xiu Xiu – Ignore grief
Ik zou niet meteen pychologisch advies vragen aan Xiu Xiu, want ‘Ignore grief’ lijkt me geen goede levensles. Het is echter wel een album van de experimentele cultband die je niet mag missen. De dertiende studioplaat van de Californiërs is een muzikaal avontuur waar je je best aan overgeeft zonder veel vragen te stellen.