Elke vrijdag draait de release-radar van menig muziekliefhebber overuren. Om niet verloren te lopen in Facebookfeeds en Soundcloudprofielen hebben wij de nieuwe albums van deze week voor jullie in een lijstje gegoten.
Amongster – A new arrival
Als alumni van De Nieuwe Lichting een tweede plaat uitbrengen, zijn ze meestal een blijvertje. Niet dat er veel voorgangers zijn – het bewijst de stelling – maar Amongster maakt zo’n tijdloze muziek dat het straf zou zijn mocht hij geen blijvertje worden. Op ‘A new arrival’ doen blazers hun intrede en verdwijnen de synthesizers naar de achtergrond. En tijdens de vele zelfreflecties ontwaar je zelfs wat persoonlijke ontboezemingen. (Mattias)
Ertebrekers – Crème
Als West-Vlaams een genre is, dan is Flip Kowlier het rondwandelende instrument. Ertebrekers is zijn excuus om schaamteloos terug te grijpen naar de betere pop en funk uit de jaren tachtig, en op tweede plaat ‘Crème’ is lastig om daar niet voor te smelten. (Mattias)
Foals – Everything not saved will be lost part 1
Het hart van de fans van Foals maakte in januari een dubbel sprongetje: na meer dan drie jaar stilte kondigde de dynamische indierockband aan dat ze dit jaar niet één, maar twéé albums zouden uitbrengen. Twee maanden, drie singles en een in geen tijd uitverkochte AB later ligt ‘Part 1’ van ‘Everything not saved will be lost’ in de rekken. Op de andere zijde van de medaille – want dat is hoe beide albums volgens frontman Yannis Philippakis moeten gezien worden – is het nog wachten tot het najaar. (Nina)
Nick Waterhouse – Nick Waterhouse
Al sinds het wonderlijke debuut ‘Time’s all gone’ van Nick Waterhouse lijkt er nieuw leven geblazen te zijn in soulvolle rhythm and blues. Zijn typerende tred, waarmee hij de muziekpaden bewandelt, wrijft schoudertjes met het prestigieuze Motown Records. Volgens de laatste informatie zal er een veelvoud aan blazers zijn opwachting maken op het nieuwe gelijknamige album van de Amerikaan. Waterhouse slaagde er zelfs in acteur Danny Trejo op te trommelen om zijn laatste single ‘Wreck the rod’ te introduceren, en dat naar de stijl van een fifties praatprogramma. (Jelle)
Sigrid – Sucker punch
Wat ze precies in het water doen daar in die Scandinavische landen, is ons nog onbekend. Wat we wel weten is dat er verdomd goede popmuziek uit voortkomt. Waaronder Sigrid, die haar debuutplaat ‘Suckerpunch’ met iedereen die het horen wil, deelt. Tot nu toe kregen we dansbare hitmuziek geserveerd, waaronder ‘Don’t feel like cyring’ en ‘Strangers’. Nu rest enkel nog de vraag of ze die energie een hele plaat kan aanhouden. (Simon)
STADT – There is / nothing twice
Ze komen niet van ‘t stad maar vormen wel mooi STADT, een Gents viertal dat zijn kraut graag doordrenkt met stevige scheuten pop en synths. Fulco Ottervanger ken je intussen van Beraadgeslagen en Simon Segers van Black Flower of MDC III, samen zitten ze ook nog in het spannende De Beren Gieren. STADT is echter geen clash der titanen of een mijmerende jazzuitstap, het is een hypnotiserende, belonende plek die een citytrip waard is. Bijvoorbeeld op hun fantastische vorige worp ‘Escalators’, maar evenzeer op hun nieuwe topper ‘Nothing twice’. (Zeno)
Stella Donnelly – Beware of the dogs
Stella Donnelly is een 26-jarige singer-songwriter uit Australië, die zich bekwaamd heeft in het schrijven van warme folkliedjes. Er schuilt echter een wolf onder die schaapsvacht, want steevast fileert Donnelly beladen thema’s als #metoo met vlijmscherpe teksten. Overtuigen deed ze ons ondertussen al met een uitstekend ep’tje en enkele shows op Belgische bodem, nu mag ze dat ook met haar debuutplaat gaan proberen. (Stan)
Ten Fé – Future perfect, present tense
Het is voor een band als Ten Fé dat de term easy listening werd uitgevonden. ‘Future present, present tense’ heet album nummer twee van het Britse songwriters-duo Ben Moorhouse en Leo Duncan, en zal zowel liefhebbers van The War On Drugs als Fleetwood Mac weten bekoren. Ga in het weekend eens lekker languit liggen op die zetel en laat je meevoeren door deze frisse, onbevangen popsongs. (Martijn)
Tristan – Delidomia ep
Tristan is een van die artiesten die bewijst dat Sonic City het wel eens juist zou kunnen hebben met haar ‘’the future is female’’. Met ‘Illusje’ loste de band van de Gentse Isolde Van den Bulcke vorig jaar een prima debuut-ep, maar met ‘Delidomia’ promoveert Tristan Beerschot-Wilrijk-gewijs onmiddellijk een paar divisies na elkaar. De volledige recensie kan je hier binnenkort lezen. (Quinten)
William Basinski – In time out of time
Met werken als ‘A shadow in time’ en de inmiddels iconische ‘Disintegration loops’ wist William Basinski als geen ander het troebele verstrijken der tijd vast te leggen in zijn muziek. Op zijn laatste project kijkt de componist wel héél diep het verleden in. Zo zou ‘On time out of time’ gebruik maken van het geluid van twee zwarte gaten die maar liefst 1,3 miljard jaar geleden met elkaar versmolten. Je hoeft heus geen ambient-fanaat te zijn om je door deze conceptplaat te laten intrigeren. (Liam)