Elke vrijdag draait de release-radar van menig muziekliefhebber overuren. Om niet verloren te lopen in Facebookfeeds en Soundcloudprofielen hebben wij de interessantste albums van deze week voor jullie in een lijstje gegoten.
Black Dice – Mod prog sic
De experimentele muzikanten van Black Dice uit New York brengen een pulserende en hypnotiserende mix van noise, electronica en rock die moeilijk dansbaar lijkt. Al doet het je wel goesting krijgen om het te proberen. De band draait al sinds 1997 mee, van toen ze nog studenten waren. Ze zijn sindsdien geëvolueerd van ambient (noise) naar iets wat zou kunnen bestempeld worden als dansbare indietronica met een vleugje noise.
Full of Hell – Garden of burning apparitions
De grind- en hardcore meets death metal formatie uit Ocean City en Pennsylvania stuurde reeds drie nummers vooruit waarvan de omschrijving ‘kort maar krachtig’ een serieus understatement is. Onder andere de mix van verschillende hardere genres zorgt ervoor dat dit album erg geanticipeerd word door fans en pers. De band zegt zelf op ‘Garden of burning apparitions’ eveneens noise invloeden te hebben toegevoegd. Single ‘Industrial messiah complex’ maakt brandhout van georganiseerde religie. Gefundenes fressen voor metalminnende atheïsten dus! Deze jongens gaan hoe dan ook hard.
Illuminati Hotties – Let me do one more
De Illuminati Hotties gaan binnenkort op tournee met Britse rijzende ster Fenne Lily. Bij de Hotties gaat het er wel net iets energieker aan toe. In de clip van ‘MMMOOOAAAAAYAYA’ maken ze er een boeltje van, de single die vooruitgestuurd werd vanop hun derde studioalbum.
Kedr Livanskiy – Liminal soul
De Russische staat al langer bekend om haar minimalistische blend van outsider, deep house en ambient pop. Met ‘Liminal soul’ breidt ze echter haar klankenpallet verder uit met enkele nummers die ook breaks en bass bevatten. Bovendien laat ze evenwel haar prachtige stem iets meer doorschemeren, met soms lange uithalen als gevolg. (Yannick)
Magdalena Bay – Mercurial world
Magdalena Bay brengt op hun debuut ‘Mercurial world’ dansbare en catchy indiepop. De vele blips en bloops en een retrovibe doen ons vrijwel aan de jaren ’90 en ’00 doet denken. Soccer Mommy tapte op haar laatste album ook wat uit dat vatje. Het is duidelijk dat de trends zoals synthwave, vaporwave, simpsonwave en ga zo maar door… geen onbekende fenomenen voor artiesten uit gen z. De band zegt zelf over single ‘You lose!’: “We ran out of video budget, we lost our dog, and we suck at basketball. Sometimes you win but most times you lose!” Hopelijk vinden ze snel hun doggo terug.
Meek Mill – Expensive pain
Philadelphia represent! Meek Mill draait al eventjes mee en dat doet ie goed. De rapper, die vaak met de A-listers samenwerkt, is een gevestigde naam die zich specialiseert in oerdegelijke maar zelden spectaculaire projecten. ‘Dreams & nightmares’, ‘Wins & losses’ en ‘Championships’ zijn zonder twijfel halve klassiekers die ook nog eens goed scoorden in de hitlijsten. Laten we dus hopen dat ‘Expensive pain’, met die spuuglelijke cover, een complete tijdloze parel is. Achttien nummers lang gaat Meek Mill proberen om ons te overtuigen. Dat zou misschien wel eens lastig kunnen worden, gezien Drake en Kanye West het hem recent nog voor deden. Met features van de hottest Lil’s out there (Lil Durk en Lil Uzi Vert) speelt hij ogenschijnlijk op veilig. Ons niet gelaten, maar een gezonde dosis scepsis krijgt ie er wel gratis bij. (Bert)
Pond – 9
Pond brengt hun negende album uit en noemt het er ook gewoon maar naar. Het album gaat verder met hun gebruikelijke sound die ze al even hebben. De Australiërs maken opnieuw dansbare synthpop met de excentriciteit van Nick Allbrook als absolute meerwaarde. De jaren van de experimentele psych-rock lijken voorgoed voorbij, een wending die Tame Impala (een soort van neef van Pond) ook maakte. (Laurent)
Strand of Oaks – In Heaven
De grote sympathieke teddybeer Timothy Showalter, alias Strand of Oaks, komt met zijn achtste langspeler. Het belooft een album te worden met satijnzachte gitaarmuziek geïnspireerd door americana, blues en meer. De visuals van ‘Somewhere in Chicago’ hebben ook een psychedelisch kantje. Het valt af te wachten of dat ook zich weerspiegelt in de muziek.
Stikstof – Familie boven alles
De splinterbom die ‘Overlast‘ is, is ondertussen al van 2018. De tijd vliegt. Al werden we tussendoor natuurlijk wel getrakteerd op een hoop releases van Zwangere Guy. Ook Jazz zat evenwel niet stil met hier een daar een feature (helaas geen soloplaat, we blijven hopen). Astro hield zich dan weer verscholen in de luwte. Nu is het echter tijd voor de grootse terugkeer. 1 oktober gaat sowieso de boeken in als het grote bevrijdingsfeest en welke band past daar beter bij dan Brussels, excuseer, Belgiums finest? De singles ‘Ambras’, ‘Familie boven alles’ en ‘Grondleggers’ maakten ons al waar en de plaat belooft de boel compleet in de fik te steken. (Bert)
Ustad Saami – East Pakistan sky
Zijn muziek kan ‘nu’ al gezien worden als tijdloos doordat de man de enige ter wereld is die de traditionele manier van klassieke muziek kan beheersen. Op dit derde album bij Glitterbeat neemt de 77-jarige Saami ons mee op een meditatieve reis. Het album bestaat slechts uit twee nummers en eveneens het kortste uit zijn gehele discografie. Toch is het wederom absoluut de moeite waard om even naar de begeesterde stem en instrumentatie van Saami en diens zonen te luisteren. (Yannick) (lees hier onze recensie van het album)