Mark Twain had af en toe last van een oorwurm. Eén daarvan was zo hardnekkig dat hij er zijn kortverhaal ‘Punch, Brothers, Punch!’ over schreef. Pas nadat hij iemand anders met de melodie aanstak, kon hij zich terug toeleggen op zijn literaire carrière.
Ook Indiestyle deelt weleens de zorgen van Twain. Elke week laten we je kennismaken met nieuwe songs uit onze virtuele platenbakken die onze concentratie wegrukten van de soep op het vuur en die lonkende deadline. Hoog tijd dus om andere muziekliefhebbers met de last van deze vliegensvlug besmettelijke deuntjes op te zadelen.
HAERTS – No one needs to know
In afwachting van HAERTS’ debuut dat er volgende week aankomt, liet de band twee nieuwe liedjes op het net los. Eentje daarvan is het nostalgisch klinkende ‘No one needs to know’ dat we in de categorie ‘perfect popgems’ kunnen classificeren. Mooie vocals ook, Nina Fabi. (TD)
Ariel Pink – Black ballerina
Als Ariel Pink ‘take your bra and panties off’ zingt, dan aanvaarden wij dat als een deel van zijn weirdness en steken we geen tirade af over feminisme. Deze tweede losgelaten song uit ‘pom pom’ is minder een popliedje dan ‘Put your number in my phone’, maar exploreert gesproken zanglijnen en spacy 80’s geluiden. (TD)
Talos – Bloom
Dat Talos met zijn debuut ‘Tethered bones’ de lat hoog legde, is een understatement. De verwachtingen worden echter ruimschoots ingelost met een tweede single ‘Bloom’, die hij deze week afleverde. Aan het begin van het nummer zijn piano, gitaar, de fragiele stem van de Ierse zanger en een subtiele bas de hoofdingrediënten, nadien horen we de bas aanzwellen en zich na twee minuten ontpoppen tot een staaltje strakke percussie. Kort gezegd: zo hebben we ze graag. (RC)
Kid Wave – Gloom
Regelmatig geven nieuwe bands die op de klassieke leest geschoeide Britse indierock spelen je de indruk dat je op een kauwgom zit te zuigen die reeds vier andere mensen in hun mond hebben gehad. Om de zoveel tijd komt er gelukkig ook een talentvol gezelschap aandragen met frisse en pakkende deuntjes. Afgaande op ‘Gloom’ zou Kid Wave weleens zo’n bandje kunnen zijn dat niet enkel een 7 voor gezelligheid krijgt, en dat in ‘Komen Luisteren’ zonder enige moeite met de hoofdgaai aan de haal zou gaan. (BS)
CHVRCHES – Get away
Herinner je je die heerlijke soundtrack van ‘Drive’, met daarop onder meer Kavinsky’s ‘Nightcall’, nog? Zane Lowe, bekend van BBC Radio 1, is ook fan maar besloot toch om er zijn eigen draai aan te geven. Hij voorzag de film namelijk van een selectie nagelnieuwe nummers van tal van topartiesten. Zo zal er verse muziek van onder meer BANKS, Foals en SBTRKT op te horen zijn. Ook het Schotse CHVRCHES deed een duit in het zakje met ‘Get away’, dat naadloos kan aansluiten bij de songs van hun één jaar oude debuut. (AS)
Grouper – Holding
Acht minuten de adem inhouden om het door geen enkel geluidje te laten verstoren, dat is Groupers ‘Holding’. Het is slechts één van de vele wondermooie momenten op het volgende week te verschijnen ‘Ruins’. Opgenomen met enkel een piano en een eenvoudig recordertje en zonder toevoeging van nodeloze effecten is dat het zuiverst dat we Liz Harris tot nog toe hoorden. (AS)
MMOTHS – Yago
Al een te lange tijd triggert MMOTHS zijn publiek door te verkondigen dat een debuutplaat niet meer veraf is. Het is dan ook een verademing om te horen dat hij still alive & kicking is. Dat Jack Colleran een onmiskenbaar talent is, bewijst de Ier nogmaals op ‘Yaro’. Zijn laatste worp is een prachtig spel van hoogtes en laagtes met weerbarstige vocals. Er wordt een waas opgetrokken waar je minuten na de laatste toon nog mee aan het worstelen bent. Als we sporadisch nummers als deze te horen krijgen, blijven we meer dan geduldig wachten. (AB)
Lexxi – Thrown/bless
Je hebt het misschien al in de smiezen: een heleboel producers schetsen momenteel met hun muziek een dystopische wereld aan de hand van enerzijds oude, soms quasi relegieuze klanken en anderzijds net een overdreven futuristische sound. Hun geluid is heel erg druk en doet daarom denken aan collages of schilderijen van Bosch. Deze week overtuigde in deze stroming niet alleen Music For Plants met een gloednieuwe ep, ook Lexxi of Felix Lee (niet geheel duidelijk welke naam ie nu verkiest) imponeerde met vers materiaal in de vorm van ‘Thrown/bless’. Het nummer overdondert je met zo’n groot aantal lieflijke, zuiderse klanken en desoriënterende beats dat het geheel net apocalyptisch wordt. Té is nooit goed, behalve in het geval van collageproducers hun werk. Lees ook zeker dit stuk van Adam Harper in The Fader voor diepere inzichten. (TK)
Panes – Stills (Eyedress remix)
We zouden hier over de nieuwe Eyedress-remix kunnen schrijven, louter om reclame te maken voor het optreden dat hij in de Cactus Club te Brugge geeft op 1 november. Dat is echter niet nodig, want waar het origineel van Panes’ ‘Stills’ ons al bijzonder kon charmeren, doet deze herwerking er nog een royaal schepje bovenop met heerlijk opwippende eightiessynths die het ietwat naar achter gemixte, maar o zo aanstekelijke keelgeluid van de frontvrouw perfect begeleiden. Die stem wordt hier trouwens het voorwerp van Vicuña’s liefde voor vervormde vocals, wat alweer perfect uitpakt. (TK)
Panda Bear – Mr Noah
Sommige artiesten moeten helemaal nooit van sound wijzigen en Panda Bear is er daar ongetwijfeld één van. Nooit geraken we die transcendente quasi-koorzang beu, niets willen we liever dan dagenlang zweven op de psychedelische golven die het Animal Collective-lid creëert. Nu moet wel gezegd dat het nieuwe ‘Mr Noah’ verdomd speels en poppy is in vergelijking met ouder werk. Niet erg, want het gaat Lennox schitterend af. Jammer dat het nieuwe liedje al na drieënhalve minuut voorbij is, gelukkig kunnen we onze honger stillen met de nieuwe, gelijknamige ep. (TK)