Zoek niet naar een soort rode draad in deze Punch, Brothers, Punch; er is er geen. De tien nummers die deze week de schifting haalden zijn allemaal heel erg verschillend en gaan van discopop tot ambient. Goed zijn ze echter allemaal wel, dus verdiep je onderaan in de afspeellijst en lees tegelijkertijd onze tekstjes.
Ex Hex – Don’t wanna lose
Girl power, maar dan zo van die echte, dat is Ex Hex. Deze drie Amerikaanse punkdames begonnen samen te musiceren onder die naam in 2013, brachten een jaar later al hun debuutalbum uit, werden deze week bevestigd voor Primavera, en releasen ook een knappe nieuwe single, die gelukkig korter en vooral krachtiger is dan deze schier eindeloze zin. (BS)
Claude Speeed – R U Sorry?
“Are you sorry?”, het is een vraag die Claude Speeed niet stelt, maar net moet beantwoorden, omdat zijn laatste nummer wel iets wegheeft van new age of panfluitmuziek. De producer geeft echter een draai aan de sound waardoor deze zeven minuten durende ambient-parel de “foute” invloeden omzet in Zuid-Amerikaanse mystiek en de laag per laag aanzwellende geluiden zowel verwarring als schoonheid zaaien. (TK)
VUURWERK – Wakening (ft. Climb X)
Hoewel VUURWERK naar alle waarschijnlijkheid in het buitenland niet meteen potten gaan breken – Lo Recordings is nu niet bepaald het meest toonaangevende label en de band vormt maar één van de vele spelden in de SXSW-hooiberg – heeft het Brusselse gezelschap er zeker wel de sound voor. Hun elektronica is poppy genoeg om een breed publiek te kunnen bereiken, speelt slim met tempoversnellingen en wordt hier door Climb X vertegenwoordigd met een prachtige stem. ‘Wakening’ is clever en intens. (TK)
Giorgio Moroder – Right here, right now (ft. Kylie Minogue)
De samenwerking van Giorgio Moroder en Kylie Minogue mag dan op papier wel aan twee kanten gedateerd lijken, het resultaat is verrassend aanstekelijk en misschien ook wel een beetje tijdloos. We zouden zelfs durven stellen dat het één van de eerste echt goeie hits is in het post-Random access memories-tijdperk. ‘Right here, right know’, hoe gepast de titel is, verrast nog het meest. (TK)
Quarterbacks – Not in luv
Tegen dat je deze zin helemaal uitgelezen hebt, is ‘Not in luv’ van Quarterbacks al helemaal afgespeeld. Zet het nummer dus nog eens op en geniet van het orkaantje. (TK)
Charli XCX – Doing it (feat. Rita Ora)
Na alle Joepie-rock-teasers sprong ondergetekende af de Charli XCX-trein. Dat bleek echter niet voor lang, want bij het horen van ‘Doing it’ kocht hij meteen weer een ticketje. De softe Sky Ferreira-sound werd immers ingewisseld voor de betere bubblegumpop, die nog het best getypeerd wordt door de inleidende fake lach. Neem het dan ook allemaal niet te serieus, Charli wil gewoon wat plezier maken. (TK)
Lilla Vargen – This is love
Zonder clichématige promotietekstjes laat Lilla Vargen haar muziek voor zich spreken, en hoe! Met een korte, lieflijke pianoballad wist de artieste uit Belfast ons afgelopen week als geen ander te vertederen. Met niet meer dan piano, stem en wat achtergrondzang is ‘This is love’ een bijzonder eenvoudig liefdesliedje dat tegelijkertijd doordrongen is van een wondermooie tristesse. (AS)
GABI – Fleece
Julianna Barwick en Jan Swerts, het zijn twee namen waaraan ondergetekende moet denken bij het beluisteren van GABI’s ‘Fleece’. Ambientprinses Barwick vanwege die hemelse, haast pastorale zang in de refreinen; neoklassieke held Swerts vanwege de zachte piano-aanslagen en bijhorende intieme sfeer in de strofes. Aangezien door dit alles ook nog eens de muziek van Julia Holter komt doorschemeren zou dat in april te verschijnen debuutalbum van Gabrielle ‘GABI’ Herst best wel een voltreffer kunnen zijn. Des te meer als je weet dat het geproducet zal worden door Daniel Lopatin, beter bekend als Oneohtrix Point Never. (AS)
Sinkane – New Name (Busy P Remix)
Hoewel een blinde luistertest met multiple choice-vragen ongetwijfeld menigeen ertoe zou aanzetten om het vakje bij Joe Goddard aan te vinken, heeft de Hot Chip-man klaarblijkelijk geen hand, geen vinger en zelfs geen schilfer van een nagel in deze Busy P Remix van ‘New name’. Terwijl Sinkane op zichzelf al onweerstaanbaar aanstekelijk is, zorgt deze herwerkte versie voor een extra hoge dansbaarheidsfactor. Zeker opzetten als je dacht dat met je auto om zijn as gaan op het ijs het dolste was dat je dit weekend zou beleven. (BS)
Schwarz Dont Crack – All My Love
Zwarte muziek kan staan voor donkere elektronische pop uit de jaren 80, of voor r&b, om maar twee dingen te noemen. En waarom zou een combinatie van deze genres niet mogelijk zijn, moet Schwarz (what’s in a name) Don’t Crack gedacht hebben, en hij schreef ‘All my love’, een nummer waarin het Afrikanenbloed door de aderen stroomt en dat toch klinkt alsof er minstens één lid van New Order mee achter de knoppen heeft gezeten. (BS)