Hallo hier zijn we weer! De blok is begonnen en dat zou er wel eens voor kunnen zorgen dat je geen tijd hebt om helemaal op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen in muziekland. Geen nood, daar hebben wij onze Plonsjes voor. Jens Van Lathem, Daan Leber en Thomas Konings kozen hun favoriete liedjes van de voorbije week. Hieronder vind je ze ook in een handige afspeellijst.
Told Slant – High dirge
Volgende maand krijgen we een nieuwe plaat van Told Slant te horen. Daaruit deelde Felix Walworth al het emotionele ‘Low hymnal’ en het breekbare ‘Tsunami’ (met features van onder meer Eskimeaux en Girlpool). Ook de derde single is raak: ‘High dirge’ laat over een gezapig tempo en een banjodeuntje dezelfde kwaliteiten als de eerder geloste nummers horen. Zonder echt heel emo te gaan, krijgen we de meest fragiele kant van Walworth te zien, met zang die schippert tussen gebroken en helend, maar uiteindelijk toch vooral droef blijft. “It’s a long life, it’s hard to get it right”, doe je nochtans toch al drie keer op rij goed, Felix! (TK)
Weaves – Coo coo
Nog zo’n album waar ik na drie nummers enorm veel goesting in heb, is dat van Weaves. Over gekke structuren klinkt het “You’re so coo coo / I’m so coo coo / You’re so crazy”, maar dan niet op de aandachtschreeuwende manier van de meeste mensen die zo’n woorden in de mond willen nemen. Nee het komt hier echt een beetje gek over, en zelfs sympathiek dankzij de vrolijke gitaarlijntjes (die in typische Weaves-stijl toch aan het einde nog ontaarden) en de leuke schommeling in de vocals van zangeres Jasmyn. Poppy maar toch bizar en zomers maar toch prikkelend, daar ben ik wel voor te vinden. (TK)
DJ Paypal – Dose (feat. DJ Earl + DJ Tay)
Een van de grote aanraders voor de komende editie van Dour is DJ Paypal. Niet alleen live staat z’n hyperactieve footwork (pleonasme, I know) garant voor een stevig feestje, ook door je oortjes of koptelefoon werken de snelle beats aanstekelijk. ‘Dose’, een samenwerking met DJ Earl en DJ Tay voor Adult Swim, houdt het vier en een halve minuut interessant met gladde gameboy- electronica, snel wisselende ideeën en claustrofobische beats en synths. (TK)
Atlas – The underneath
Recht uit de Amerikaanse underground, pardon, uit Gent, komt Atlas met een mokerslag uit hen weldra te verschijnen langspeler ‘B L U S H’. ‘The underneath’ houdt geen spaander heel van de muren die je rond je onzekerheden hebt gebouwd, en na vier minuten besef je dat je je eigenlijk best geamuseerd hebt met die primal scream therapy. Dat ligt waarschijnlijk vooral aan gitaren die perfect weten welke elementen van de post-hardcorescene ze moeten overnemen om ook dansbaar te klinken. (JVL)
Owen – Lost
Mike Kinsella van Owen bracht zijn jaren 90 door in bands als Cap’n Jazz en American Football, en zat de laatste jaren ook in projecten met leden van bijvoorbeeld Into It. Over It. Conclusie: de man was een van de emo-goden en houdt ook nu nog de vinger aan de pols in de scene. Voor ‘Lost’ vormde hij een team met S. Carey, bekend van Bon Iver. Het resultaat klinkt verrassend als de optelsom van die twee werelden: Kinsella zorgt voor de hartverscheurende melodieën en teksten, Carey zorgt voor het orkestraal folksausje. Zo simpel kan het soms zijn. (JVL)
Animal Collective – Don’t think twice, it’s alright (Bob Dylan)
Gelukkige verjaardag Bob Dylan, ook vanuit indieland! Animal Collective remixte voor de gelegenheid zijn deels bijtende, deels emotionele vaarwelsong ‘Don’t think twice, it’s alright’. Dat doen ze met een collectief (hahaha) dieren(hahaha)-geluiden, springerige oerwoudbeats en verrassend veel respect voor de harmonica, gitaar en vocalen van Dylan. (JVL)
Nao – Girlfriend
Die ene seconde anticiperende stilte in het refrein van ‘Girlfriend’ vertelde ons met zekerheid dat ‘Girlfriend’ dé banger van de week was. En toen leek het nummer stil te vallen? Oh nee toch niet, de electrofunk gaat oneindig door op deze single van Nao. (JVL)
Jenny Hval – Female vampire
Als je enerzijds Jenny Hval en haar vlot gecommuniceerde opvattingen over gender, seks, religie et cetera beschouwt als een soort Grimes die dus ook binnen enkele decennia nog een graadmeter zal kunnen vormen van de maatschappij anno de jaren 2010, en anderzijds beseft hoe (compleet tamme en onschadelijke) vampieren ons populair entertainment de laatste jaren bepaald hebben, dan hoeft het nauwelijks te verbazen dat Hval voor haar laatste plaat een soort verhaal over een tijdreizende vampier geïnternaliseerd heeft. Uit haar eerste single blijkt hoe ze dat album opgevat heeft als typisch Jenny: zweverig, met preken die ons trouwe volgers maken en een grondstroom die onweerstaanbaar dansbaar is. (JVL)
LSDXOXO – Freestyle 4 (remix)
Kel Valhaal – Tense stage
Hunter Hunt-Hendrix, van de (in bepaalde kringen verguisde) metalband Lithurgy, heeft een soloproject onder de naam Kel Valhaal. Een nieuw album ‘New introductory lectures on the system of transcendental Qabala’ verschijnt 15 juli, maar nu lost de artiest al een voorsmaakje. ‘Tense stage’ wordt gedreven door harde en brute beats, waarover gebroken pulserende electronica en een lichte metalzang geplaatst worden. (DL)