Okay jongens en meisjes, you know the drill. Drie helden: Matthias Desmet, Thomas Konings en Jens Van Lathem. Tien parabels: songs van illustere namen als WWWINGS, Tim Hecker, Grandaddy en Drugdealer. Tien ijzersterke keuzes: euh ja van dezelfde namen dus. Een onberekend aantal minuten luisterplezier. Go go go.
Grandaddy – Clear your history
Tien jaar na ‘Just like the fambly cat’ komt Grandaddy (foto) nog eens met nieuw materiaal opzetten. Ja, dan zijn wij blij, zelfs als het niveau van de eerste drie albums (nog) niet wordt gehaald. Jason Lytles fragiele stem voert ons nog altijd mee naar esoterische oorden. Ziehier ten bewijze ‘Clear your history’, de b-kant van de (matige) single ‘Way we won’t’. Een klein dromerig flardje, meer hoeft dat soms niet te zijn. (MD)
Weyes Blood – Do you need my love
Nathalie Mering, frontvrouw van Weyes Blood, zingt hier met een gepassioneerde sixtiesvibe. Joan Baez komt zelfs een beetje om het hoekje kijken. De instrumentatie geeft een meer hedendaagse kleur aan het nummer, maar sluit toch perfect aan bij de dromerige en nostalgische sfeer. ‘Do you need my love’ is echter vooral een klein maar meeslepend eposje, dat niet veel uitleg behoeft en vooral nood heeft aan een luisteraar die wenst mee te gaan in dit mooie verhaal. (MD)
DZZ – The fairy’s wish
Op SoundCloud bots je nog steeds langs alle kanten op vrolijke electronica in de stijl van PC Music, Activia Benz en Ryan Hemsworth. Deze DZZ steekt er wat betreft momenteel een beetje bovenuit met z’n inventieve kronkels die mainstream ideeën lekker vreemd maken. Het is heerlijk hoe die hard bonkende beats steeds onderbroken worden en kinderlijke synths op andere momenten dan weer een zoet suikerspinnenweb weven. Let ook op het mooie artwork, het is gemaakt door onze landgenoot Eno Swinnen. (Thomas)
Horoscope – New piece
Tamelijk toevallig stuitte ik op dit nieuw stukje van Horoscope, het project van een zekere René Joseph Nuñez Cabrera die al het podium mocht delen met Pharmakon en Powell. ‘New piece’ is geen katje om zonder handschoenen aan de pakken, hoewel de sfeer eerder donker en duister blijft dan echt explosief. Zeven minuten lang laat het nummer steeds beklijvendere occulte toestanden horen die zeker dankzij de vocals eerder creepy aanvoelen en repetitief maar loom ondersteund worden door aardedonkere instrumentatie. (Thomas)
D.R.A.M. – Cash machine
We horen de laatste tijd heel wat gelukkige jongens in de hiphopscene, maar zelden voelt hun muziek echt uitgelaten aan. D.R.A.M. is in die zin een aangename uitzondering, die z’n enthousiasme perfect weet te kanaliseren in verzorgde popliedjes. Na ‘Broccoli’ en ‘CUTE’ heeft de Amerikaan nu met ‘Cash machine’ een nieuwe hit in wording die opgebouwd rond een huppelende pianoriedel laat zien hoe veelzijdig de artiest zijn vocaal talent is. (Thomas)
Drugdealer – Easy to forget
Op ‘Easy to forget’ springen Drugdealer en Ariel Pink even de teletijdsmachine in om met een tijdloos gitaarpopliedje af te komen dat misschien wel, zoals de titel impliceert, makkelijk te vergeten is maar vooral goede vibes afgeeft. De gitaar is simpel maar net zo huppelend als die piano van D.R.A.M. en de “la la la’s” toveren meteen een naïeve lach op je gezicht. (Thomas)
WWWINGS – Digital divide
Het hyperproductieve Russisch-Oekraïense trio WWWINGS heeft ook deze week weer een nieuwe creatie op het wereldwijde web gedropt. ‘Digital divide’ is een episch stukje deconstructed club music dat uitblinkt in sounddesign dankzij een combinatie van Oneohtrix Point Never-achtige synths en donkere trance-wolken. Het blijft moeilijk om te vatten wat er zich juist allemaal afspeelt, gelukkig moet je de song ook niet echt begrijpen om de harde klappen van de onverbiddelijke electronica te voelen. (Thomas)
Tim Hecker – veil scans
Kunnen we Hecker nu stilletjesaan de titel “Master of Suspense” beginnen geven? Zoals op zijn laatste plaat zo vaak het geval was blijft de componist ons gedurende dit nummer via Adult Swim maar waarschuwen voor iets, maar krijgen we nooit het antwoord. Hitchcock had wel geweten hoe hij op deze tune een vrouw tragisch kon laten sterven. (Jens)
Hello Shark – Jackson Browne
Wat is het muzikaal equivalent van iemand die heel diep ademhaalt, tegelijk glimlacht, zich een traan laat ontsnappen en dan heel meelevend uitademt? ‘Jackson Browne’ van Hello Shark. De muzikant, die al ongeveer tien jaar bezig is, lijkt te tappen uit een oneindige bron van tristesse en daar de meest luchtige vorm uit te distilleren. (Jens)
inc. no world – Without water
Na Kanye en Chance lijkt het erop dat we in 2016 nog een geweldige plaat krijgen die zich laat inspireren door gospel. inc. no world willen met hun aanstormend album naar eigen zeggen datzelfde bevrijdende gevoel creëren. ‘Without water’ klinkt in ieder geval even verfrissend als een koel glas water op een zomerdag, en als je dan weet dat Jezus in water is gedoopt ja dan zijn we er zeker? Luister gewoon. (Jens)