Er komt gigantisch veel muziek uit waarmee je gemakkelijk het wereldrecord gezamenlijk schouders ophalen zou mee kunnen verbreken. Hier brengen we de muziek samen die allerlei enthousiastere reacties teweegbracht. Deze week bezorgen Martijn, Mattias, Michelle en Pieter je hun favoriete nieuwe nummers. Onderaan vind je een playlist met alle plonsjes van dit jaar in.
James Blake – The first time I ever saw your face
In aanloop naar zijn ep ‘Covers’ die uitkomt op 11 december, loste James Blake nog een single. ‘The first time I ever saw your face’ is geschreven door Ewan MacColl maar werd de beroemdheid in gekatapulteerd door Roberta Flack. Het krijgt hier een peak sadboy James-jasje aangemeten. Wie wil jij graag opnieuw voor het eerst ontmoeten? (Michelle)
Dry Cleaning – Scratchcard lanyard
Na twee voortreffelijke ep’s was het al een tijdje naarstig uitkijken naar het debuutalbum van Dry Cleaning. De band zou dat nu eindelijk klaar hebben – later meer details daarover, aldus label 4AD. Met ‘Scratchard lanyard’ tonen ze hun plan van aanpak alvast niet gewijzigd te hebben. Check de ingenieuze videoclip waarin Florence Shaw in haar droge spoken word-stijl tekst aflevert vanuit haar miniatuur privé-discotheekje. (Pieter)
Kali Uchis – Fue mejor
‘Isolation’ was Kali Uchis’ flamboyant visitekaartje waarmee ze zich naar binnen elleboogde in de muziekindustrie. Het album ‘Sin miedo (del amor y otros demonios) ∞’ is de integere opvolger daarvan. ‘Fue mejor’ is een goeie indicator van de overheersende zwoele sfeer. (Michelle)
King Gizzard & The Lizard Wizard – Intrasport
Als King Gizzard in een normaal jaar als 2017 vijf albums kan uitbrengen, dan is het uitkijken naar wat een pandemiejaar met de productiviteit van de Australiërs heeft gedaan. Vorige week bracht de band een livealbum en het zelfgetitelde zestiende (!) studioalbum ‘K.G.’ uit. Daarop lijkt de band vooral terug te grijpen naar stijlelementen die in het verleden al werden gehanteerd, met vooral de microtonale klanken vanop ‘Flying microtonal banana’ die een prominente rol krijgen. Daar worden ook nieuwe dingen mee gedaan, zoals op ‘Intrasport’, de aanstekelijke psychedelische Turkse housetrack die je niet zag aankomen. (Mattias)
Shame – Water in the well
Daar waar single ‘Alphabet’ het nog erg safe speelde, laat ‘Water in the well’ de meest avontuurlijke kant van deze Britse postpunkers zien. Ook de bijhorende videoclip is zeker de moeite waard. ‘Drunk tank pink’ is alvast de eerste grote release van 2021 om naar uit te kijken. (Martijn)
Puma Blue – Opiate
Drugs zijn altijd een goed idee als Puma Blue je dealer is. (Michelle)
The Weather Station – Tried to tell you
Een nieuw album van The Weather Station voorspelt altijd goeds. De zachte stem van Tamara Lindeman komt wederom helemaal tot z’n recht in ‘Tried to tell you’, de voorloper van nieuwe plaat ‘Ignorance’ die begin februari uitkomt. (Mattias)
Biig Piig – Feels right
Stilzitten is geen optie voor de Ierse Biig Piig, die zich na een reeks ep’s aan het voorbereiden is om een debuutalbum uit te brengen. Na heel wat dromerige slaapkamerliedjes mikt ze met ‘Feels right’ volop op de heupen en benen, en dat voelt inderdaad uitermate juist aan. (Mattias)
Cloud Nothings – The spirit of
Na minimalistische freeform jazz en het via knip- en plakwerk opgenomen ‘The black hole understands’ heeft Cloud Nothings ook een ‘gewoon’ album klaar waarvoor ze opnieuw in de studio kropen met Steve Albini. ‘The spirit of’ is daaruit de tweede single en balanceert kundig tussen catchy strofes en rauwe gitaren. (Mattias)