Er komt gigantisch veel muziek uit waarmee je gemakkelijk het wereldrecord gezamenlijk schouders ophalen zou mee kunnen verbreken. Hier brengen we de muziek samen die allerlei enthousiastere reacties teweegbracht. Deze week bezorgen Mattias, Tobias, Karel, Daan, Eva G. en Michelle je hun favoriete nummers. Onderaan vind je een playlist met alle plonsjes van dit jaar in.
박혜진 park hye jin – Like this
“Geen idee wat ze uitkraamt, maar wel dansen!” schreef iemand onder onze ep-aankondiging van Zuid-Koreaans producertalent 박혜진 park hye jin. Omdat ik daar niets beters over kan schrijven, ga ik dat hier ook niet doen. (Mattias)
Cindy – Never let me go (Part II)
Palmbomen II breidt zijn zelfgeschapen wereld verder uit met ‘Never let me go (part II)’. Na ‘Memories of Cindy’ uit 2018, brengt de Nederlandse Californiër nu een album uit dat op naam van die Cindy staat. De melancholische zang en gesproken interludes gaan hand in hand met de weemoedige synthesizers, maar het geheel verdampt niet dankzij de stoffige drummachine. Dit is de ideale soundtrack voor een techno-nacht in Twin Peaks. (Daan)
Khruangbin – So we won’t forget
Eerlijk? Zelfs ik – allergrootste fangirl sinds de begindagen van Khruangbin – dacht dat ik het nu zo ongeveer wel gehoord had. Een nieuw album van de band stond niet bovenaan mijn wenslijst voor 2020. Maar na twee singles staan mijn trommelvliezen toch weer strak gespannen en vol ongeduld te verlangen naar die volledige plaat. Na het dansbare ‘Time (you and I)’ gaat het trio wat harten verzamelen met het uiterst innemende ‘So we won’t forget’ waar Laura Lee’s stem verder het voortouw neemt. Leuk weetje: eigenlijk worden de stembanden van alle bandleden in elk nummer aan het werk gezet. (Michelle)
Katie Von Schleicher – Caged sleep
Beweeglijke melodieën zorgen ervoor dat de kamerpop in ‘Caged sleep’ van Von Schleicher ook probleemloos tot zijn recht zouden kunnen komen op de grootste festivalweides. Die laatste zijn nu leeg, maar met koptelefoon, zwaaiende armen en verbeelding kom je een heel eind. (Eva G)
Fews – Heaven
De beste gitaren lijken de laatste tijd uit het hoge noorden of verre zuiden te komen. Het Zweedse Fews valt binnen die eerste geografische categorie. Met single ‘Heaven’ hint de tot trio omgevormde band naar meer nieuwe muziek die gerust op dit elan mag verderbouwen. (Mattias)
Dream Wife – So when you gonna…
Voor elke verlegen ziel die geen eerste romantische stap durft te nemen, is er dit nummer van Dream Wife. Een linkje naar dit nummer zou de truc wel moeten doen. (Michelle)
Sega Bodega & Isamaya Ffrench – Feel
In tegenstelling tot mezelf slaagt Sega Bodega er wel in om productief te zijn in lockdown. Samen met een hele schare artiesten zoals Låpsley, Lafawndah of Dorian Electra brengt de artiest onder de noemer ‘Reestablishing connection’ quarantaine-covers uit van evergreens uit de popmuziek. Deze cover van Robbie Williams daagt dankzij de overdreven/heerlijke (schrappen wat niet past) autotune het tearjerk-niveau naar de limiet. (Daan)
Julianna Barwick – Inspirit
Voor al je introspectieve lockdown-momentjes: bel Julianna. (Michelle)
Idles – Mr. motivator
Zelfs na bijna twee maand lockdown weiger ik te beginnen sporten, maar het geblaf van Idles doet me het bijna overwegen. How d’you like them clichés? (Mattias)
Lady Gaga & Ariana Grande – Rain on me
Hoewel het teleurstellend is dat iets dat zo club-klaar is, zijn lot niet snel zal kunnen waarmaken, is ‘Rain on me’ een typische dance-pop Lady Gaga track. De nieuwste single van Gaga’s zesde album ‘Chromatica’ gaat over zingen door de pijn en dansen alsof niemand kijkt. Ze zingt het uptempo liedje samen met Ariana Grande, waarmee de twee popsterren voor het eerst als een eenheid van zich laten horen. (Karel)
Matt Berninger – Serpentine prison
Na bijna twintig jaar brommen bij The National brengt frontman Matt Berninger later dit jaar een eerste soloplaat uit. Die zal zonder het typerende gitaarspel van de Dessner-tweeling waarschijnlijk een pak ingetogener klinken, al nam Berninger z’n trouwe drummer en de live-blazertjes wel mee naar de opnamestudio. Het geeft eerste single en titelnummer ‘Serpentine prison’ die herkenbare mistroostigheid mee, al snap je met wat goede wil wel waarom dit niet op een van de laatste twee The National-albums had gepast. (Mattias)
Salvatore Ganacci – Horse (Schacke remix)
Schacke, de posterboy van de Deense fast techno scene en de artiest achter het alomtegenwoordige ‘Kisloty people’, bracht een op zijn minst opmerkelijk te noemen remix uit. Het origineel is namelijk van Salvatore Ganacci, die op de laatste Tomorrowland met zijn tennisoutfit en “haha lachen” dansmoves de hln’s van de wereld veroverde. Het resultaat is een big room banger, die net genoeg kitschy elementen blijft behouden en daardoor een stevige impact heeft. (Daan)
Oscar Jerome – Give back what you stole from me
We schreven hier al meermaals over hoe de bruisende Londense jazzscene, en met Oscar Jerome staat er al een volgend talent klaar om ver buiten de metropool indruk te maken. Je hoorde hem mogelijks al aan het werk als gitarist bij Kokoroko, en in juli brengt hij een eerste studioalbum uit. Hij heeft echter al wat kilometers op de teller staan, en dat laat hij horen. Zo herwerkte hij het vier jaar oude ‘Give back what you stole from me’ naar een nieuwe albumversie, die je hier kan checken. (Mattias)
Mk.gee – Western
Ergens tussen Kevin Parker en Alex G heeft Amerikaanse bedroomproducer Mk.gee zijn sound gevonden. Afgelopen vrijdag bracht hij een nieuwe mixtape uit, en daar kan je dit aanstekelijke ‘Western’ op terugvinden. (Mattias)
JPEGMAFIA – CUTIE PIE!
Peggy keert een track die voor zijn doen verrassend dicht tegen een traditionele rapsong aaanschuurt, al verraden de bars vol referenties naar popcultuur en de bizarre outro met wie we hier werkelijk te maken hebben. (Tobias)
100 gecs – Stupid horse remix (feat. Count Baldor & GFOTY)
Het origineel was een opgefokte ska-track over een stom paard, Count Balder en GFOTY maken er een hardbass-nummer van dat de hele dierenwinkel afloopt. (Tobias)
Arca – Time
Arca kondigde de release date van haar nieuwe album ‘Kick i’ aan (26 juni), en daar hoorde een nieuwe single bij. ‘Time’ klinkt als Arca’s gooi naar een eighties-throwback, maar aangezien onze favoriete Venezolaanse achter de knoppen zit klinkt die heel wat bevreemdender dan we van die hype gewend zijn. (Tobias)
Uboa – Inside/Outside
Death industrial-producer Uboa gebruikte haar tijd in quarantaine om de wereld te terroriseren met een nieuwe ep. Het meest beklijvende nummer daarop is ‘Inside/Outside’, dat met zijn enerverende arpeggio’s en hels gekrijs ongetwijfeld de soundtrack van je volgende nachtmerrie zal worden. (Tobias)