Er komt gigantisch veel muziek uit waarmee je gemakkelijk het wereldrecord gezamenlijk schouders ophalen zou mee kunnen verbreken. Hier brengen we de muziek samen die allerlei enthousiastere reacties teweegbracht. Wie een powerpointversie wil van de plonsjes van deze week inclusief WordArt mag ons een mailtje sturen. Deze week verzamelden Tobias, Guillaume, Louis, Staf en Michelle hun favorieten voor je. Onderaan vind je een playlist met alle plonsjes van dit jaar in.
Earl Sweatshirt – Whole world (feat. Maxo)
Veel nieuws horen we Earl Sweatshirt niet doen op deze nieuwe single, maar van zijn narcotische raps kunnen we in deze donkere tijden extra hard genieten. (Tobias)
James Blake – You’re too precious
James Blake gaf ons op zijn charmante, akoestische livesessie al een voorproefje, maar nu kan je ‘You’re too precious’ ook toevoegen aan al je afspeellijsten op Spotify. Verder bouwend op de lieflijke nummers van zijn recentste plaat ‘Assume form’ looft hij zijn vriendin Jameela Jamil, al beweert zij op Twitter dat het over zijn favoriete gameconsole gaat. Blij dat alles nog goed gaat ten huize Blake. (Guillaume)
Kelly Lee Owens – Night
“It feels so good to be alone” klinkt het voor de dansbaarheid van ‘Night’ openbarst. De overgang is verslavend maar op dit moment ook behoorlijk schrijnend. Net als je de tragiek van in je eentje losgaan op deze vijf minuten hemel hebt verwerkt, fluistert Owens “with you”. Dat is op dit moment meer dan mijn emotionele stabiliteit aankan. (Michelle)
Oscar Jerome – Your saint
Een klein jaar na zijn doortocht in Het Depot kwam Oscar Jerome terug naar België om de AB Club in vuur en vlam te zetten. Op zo’n relatief korte tijd kan er veel veranderen: de muziek was plots nog een pak jazzyer én politieker. In ‘Sun for someone’ hoorden we al nuchtere echo’s over de klimaatveranderingen, ‘Your saint’ klaagt de vluchtelingencrisis aan en hoe we daarmee omgaan. Net zoals zijn collaborator Brother Portrait, die de situatie met Exodus vergelijkt, toont Oscar Jerome aan de hand van Griekse mythologie dat hij ook teksten kan schrijven. Op muzikaal vlak heeft hij dan weer extra leden van zijn band KOKOROKO uitgenodigd om alles zo krachtig mogelijk te maken. Dat die features zo goed werken belooft alvast veel goeds voor zijn debuutalbum ‘Breathe deep’, waar ook Lianne La Havas op te horen zal zijn. Amen! (Staf)
Charli XCX – claws
Het coronavirus heeft ons met heel wat ellende opgezadeld, maar het zal ons ook een nieuwe Charli XCX album schenken, en dat belooft een topper van formaat te worden. Na ‘forever’ is ‘claws’ een tweede single voor de plaat die volgende maand uitkomt, en alweer mogen we het tot een van de beste nummers van de zangeres rekenen. Over een heerlijk snedige productie van Dylan Brady geeft Charli het beste van haar geautotunede zelf op een enorm verslavend nummer dat tegelijk zoet en hard is. Tijdens Square Garden kondigde ze het nummer aan als “This is new and it’s the best song ever made”, en zo ver zat ze niet eens van de waarheid. (Tobias)
Kali Uchis – Honey baby (spoiled!)
Het eerste nummer op de ep die Kali Uchis vorige week uitbracht, werkt als een vingerknip richting haar wereldje. Want ja, dat heeft ze met ‘Isolation‘ twee jaar geleden permanent in ons auditief geheugen gegrift. Op ‘To feel alive ep’ bakent ze haar popterritorium verder succesvol af. (Michelle)
Hannah Diamond – True (Umru remix)
Vorig jaar schonk Hannah Diamond ons het album ‘Reflections’, dat vol sad bops stond. Onlangs verscheen er een remixalbum van, waarop vooral bewezen lijkt te worden dat er wel degelijk feestnummers verstopt zitten onder de melancholie. Umru slaagde er op zijn remix van ‘True’ het best in om die energie naar boven te halen. (Tobias)
Nick Hakim – Crumpy
Desoriënterende gitaarlijnen en klanken die gereduceerd zijn tot vage schimmen van wat ze ooit waren. Nick Hakim omringt zijn stem met minimale middelen om er dit moody pareltje uit te puren. (Michelle)
Carpenter Brut – Blood Machines Theme
Franck Hueso, alias Carpenter Brut, is een regent binnen de moderne synthesizermuziek. Hij bracht reeds twee albums en drie ep’s uit en tourde samen met de Zweedse heavymetalband Ghost. In 2019 werd hij aangesteld als componist van de filmmuziek voor de sciencefictionprent ‘Blood machines’. De soundtrack is onlangs uitgekomen op cd en titelsong ‘Blood machines theme’ staat mooi op zich als een goeie 80’s synthwave knaller. Het flitsende klavierwerk gepaard met een ijzersterke beat staat garant voor een intense flashback naar tijden van Tron en Blade Runner. (Louis)
Bright Eyes – Forced convalescence
Het enthousiasme na de geheimzinnige teasers over een nieuw hoofdstuk in het Bright Eyes-verhaal was groot. Toen een eerste single werd gelost, was er euforie. Maar die werd pijlsnel de grond in geboord toen plots… Doedelzakken. Op ‘Forced convalescence’ blijven die gelukkig achterwege en is het weer heerlijk om getuige te zijn van hoe Oberst z’n eigen stem bijeen probeert te vegen. (Michelle)
JPEGMAFIA – BODYGUARD!
Laat je niet misleiden door het uitroepteken in de titel, deze nieuwe van Peggy is een mistroostige ballad, zij het met de typische experimentele toetsen zoals we ze kennen van de internetrapper. (Tobias)
Hazel English – Like a drug
Er is een volledig nieuw album overladen met de glooiende stem van Hazel English om je trommelvliezen in te ontspannen. ‘Like a drug’ behoort daarvoor tot een van de meest potente nummers van de plaat. (Michelle)
100 gecs – Fallen for you
Tijdens hun Minecraft-optreden liet 100 gecs ook wat nieuw materiaal horen, waaronder deze ‘Fallen for you’. Ik hou doorgaans helemaal niet van poppunk, maar wanneer de gecs er autotune en een paar tandjes energie aan toevoegen kan ik er plots geen genoeg van krijgen. (Tobias)
Sofia Bolt – All she wants
Een jaar geleden stond Sofia Bolt in de Witloofbar van de Botanique nog een aangename verrassing te wezen als voorprogramma van Stella Donnelly. Haar atypisch stemgebruik zet haar op de kaart met een uitgesproken herkenbaarheid. (Michelle)
Joost – European music
Racisten uitjouwen en hakken op foute eurodance beats, Joost heeft minder dan twee minuten nodig om het allebei te combineren op dit hoogtepunt van zijn nieuwe mini-album. (Tobias)
Angelo De Augustine – Santa Barbara
Geen wereldschokkende toevoeging aan het genre ‘man maakt lieve kleine liedjes met akoestische gitaar’, maar daarom niet minder mooi. (Michelle)