Trix en Johannes Genard (School Is Cool) gaan samen op zoek naar de zes meest beloftevolle Antwerpse pop- en rockbands van het moment, om ze de kans te geven om verder te groeien en door te breken. In de prijzenpot zitten onder andere gratis repetities, een clubtour, studiotijd, een concert in Trix, advies, coaching en nog veel meer. Een van de bands krijgt zelfs de eer om zich een heel jaar lang artist in residence van Trix te noemen. Uit 666 inzendingen werden zestien gelukkigen bekendgemaakt die zich live op het podium mogen bewijzen en zo een plek in de finale kunnen bemachtigen.
Op vrijdag 25 september kregen Tin Fingers, Felix Pallas, The Girl Who Cried Wolf en I’m The Hug hun kans. Op 26 september kon je Netwerk, Seizoensklanken, Wolf Pause en lohaus aan het werk zien. Een week later, op vrijdag 2 oktober, verdedigden O Gares, Bigmouth, Freaks Up Front en WHYES hun eer. Als laatsten mochten op 3 oktober Equal Idiots, Psychonaut, Sky Harvester en Sunbourne aantreden.
Indiestyle zit mee in de jury van dit provinciale concours en we maken ons huiswerk samen met onze lezers. Binnenkort komt de uitslag online, vandaag kan je nog kennismaken met Sunbourne!
Naam: Sunbourne
Rocksterrenbeeld: God is an Astronaut, Steak Number Eight, Mogwai, Cult of Luna, Tool, Isis, Amenra, Neurosis, Nails, Hessian, I Pilot Daemon, Russian Circles,Converge, Lightbearer, Harm’s way, …
Plaats van eerste repetitie: Joc Nartist Temse
Gevoel na eerste repetitie: Beetje misselijk, Taco had toen wat diarree en hij was er nogal trots op.
Dit was ons beste optreden: …, omdat:
Optreden in’t Landhuis. Veel volk, goe vettig kot, dikke sfeer en ne moshpit op het einde. Maar in Brugge was het ook heel fijn: we waren te laat door file en moesten noodgedwongen ruilen met een plaatselijke band waarvan de drummer teveel gedronken en gesnoven had met als gevolg dat die zelfs niet tot spelen toe gekomen zijn. Wij hadden ons dus verwacht aan een publiek dat niet bepaald open stond voor onze muziek (ook al omdat al de rest deathmetal en thrash was) maar die zaal zat vol van bij de eerste noot en van bij ons eerste nummer was gans de zaal mee en dit tot op het einde.
Dit was ons slechtste optreden….., omdat:
Het vorige want we proberen steeds beter te doen met het volgende
Droom-venue om op te treden: De douche van Scarlett Johansson
New York of Los Angeles? Woasland
Dit is onze beste vriend: Post-metal
Dit is onze grootste vijand: 2000’ jumpstyle
Dit zijn gesneuvelde alternatieve bandnamen: Expect de worst, Opel Ka-death, Project Purity, Two Directions, Frontstreet boys
Dit is de bijdrage van onze bassist: 3 kinderen!
Dit is de grappigste lyric van onze tekstschrijver: Remember (klinkt echter als Rape my butt. Hij heeft zich dit al vaak beklaagd dat we dat nummer zo graag spelen. Hebben we al vermeld dat we ook de huisband zijn van The Blue Oyster Bar?)
Zo vaak hebben we de drummer al moeten vragen om stiller te spelen: Ongeveer de helft zoveel als we moesten vragen om trager te spelen. We spelen sludge/doom/post-metal maar hij snapt het precies nog niet zo goed.
Zo vaak hebben we de synthman al moeten verbieden om over te schakelen op keytar: We hebben alleen een zwarte pietman, geen sintman.
Dit is de beste riff/solo van onze gitarist: Patattieetiaaaaaaaa
Dit vindt ons mama van onze muziek: Keicool!(mits wat rode wijn in het lijf)
Dit vindt onze pa van onze muziek: Is da nie wa luid?
Dit vindt ons bomma van onze muziek: Ja tof hé man
Als we groot zijn willen we……..worden, omdat:
Terug klein zijn maar wel in goe gevulde kleine zaalkes spelen, veel fijner.
We gaan op tour en nemen mee:
Nen hoop snarenplukkerversterkers in het wit, oranje en zwart, 27 gitaren en één bas, twee micro’s, nen drum en een hoop gescheurde cymbalen en genoeg pedalen om een ufo mee te hijacken.
We gaan op tour en nemen mee:
Scarlett Johansson
Dit kon volgens ons in de film ‘Spinal Tap’:
Bij een optreden in Nederland was iemand van de band zo aan het opgaan in de muziek dat hij van het (behoorlijk hoge) podium gesukkeld is. Op de moment zelf leek het grappig en onschuldig maar achteraf bleek dat de val toch behoorlijk aangekomen was.
De titel van onze eigen muziekdocu is:
Sludge or die trying…