Trix en Johannes Genard (School Is Cool) gaan samen op zoek naar de zes meest beloftevolle Antwerpse pop- en rockbands van het moment, om ze de kans te geven om verder te groeien en door te breken. In de prijzenpot zitten onder andere gratis repetities, een clubtour, studiotijd, een concert in Trix, advies, coaching en nog veel meer. Een van de bands krijgt zelfs de eer om zich een heel jaar lang artist in residence van Trix te noemen. Uit 666 inzendingen werden zestien gelukkigen bekendgemaakt die zich live op het podium mogen bewijzen en zo een plek in de finale kunnen bemachtigen.
Op vrijdag 25 september kregen Tin Fingers, Felix Pallas, The Girl Who Cried Wolf en I’m The Hug hun kans. Op 26 september kon je Netwerk, Seizoensklanken, Wolf Pause en lohaus aan het werk zien. Een week later, op vrijdag 2 oktober, verdedigden O Gares, Bigmouth, Freaks Up Front en WHYES hun eer. Als laatsten mochten op 3 oktober Equal Idiots, Psychonaut, Sky Harvester en Sunbourne aantreden.
Indiestyle zit mee in de jury van dit provinciale concours en we maken ons huiswerk samen met onze lezers. Binnenkort komt de uitslag online, vandaag kan je nog kennismaken met Bigmouth en zijn mix!
Naam: Bigmouth
Rocksterrenbeeld: The Smiths, The Blue Nile, Radiohead, Elliott Smith, Rufus Wainwright, …
Plaats van eerste repetitie: Een omgebouwde varkensstal in het landelijke Essen
Gevoel na eerste repetitie: honger
Dit was ons beste optreden: voorronde van een plaatselijke muziekwedstrijd. Dankzij het onmenselijk hoog aantal decibels dat we produceerden, loopt de helft van de aanwezigen sindsdien wel rond met permanente gehoorschade, but it was totally worth it.
Dit was ons slechtste optreden: voorronde van één of andere muziekwedstrijd in Brussel, eindeloze redenen jammer genoeg
Droom-venue om op te treden: Wembley Stadium
New York of Los Angeles? Londen of Manchester is een vraag die ons meer bezighoudt, maar als we echt moeten kiezen: New York
Dit is onze beste vriend: (80’s) UK pop & rock
Dit is onze grootste vijand: Deathmetal
Dit zijn gesneuvelde alternatieve bandnamen: ‘The Bronze’, ‘Nature Boy’ en ‘Scatterbrain’
Dit is de bijdrage van onze bassist: zijn bijdrage is zo onrustwekkend groot, dat we geregeld een Nicky Minaj-fan ritueel slachten om de rockgoden te bedaren
Dit is de grappigste lyric van onze tekstschrijver: ‘Astronaut, Cosmonaut, Alien Receiver. Message two: Please make him a believer. Shoot him with my phaser.’
Zo vaak hebben we de drummer al moeten vragen om stiller te spelen: ∞
Zo vaak hebben we de synthman al moeten verbieden om over te schakelen op keytar: Verbieden?! We leggen de Baxshop-folder geregeld suggestief open op deze bewuste pagina, maar helaas…
Dit is de beste riff/solo van onze gitarist: onze gitarist is allergisch aan solo’s. Hij kan zijn mateloze behoefte aan bevestiging en aandacht gelukkig wel bevredigen als zanger en songschrijver.
Dit vindt ons mama van onze muziek: ‘Amai… knap’ (gevolgd door een lange stilte)
Dit vindt onze pa van onze muziek: ‘Eigenlijk echt goe, ge gelooft bijna ni da zij het zijn’
Dit vindt ons bomma van onze muziek: Geen idee, maar ik beeld me in dat ze zich goedkeurend in haar graf omdraait
Als we groot zijn willen we profvoetballer worden, omdat je net als een muzikant ook ooit stadiums kan vullen, maar waarschijnlijk nooit jarenlang rekken moet vullen in de GB om op dat punt te kunnen geraken.
We gaan op tour en nemen mee: 30 kratten cola, een monster-pot nutella, een gigantische voorraad e-juice en alle seizoenen van Game of Thrones op DVD
We gaan op tour en nemen mee: Onze girlfriends/boyfriend/echtgenote mogen permanent deel uitmaken van de entourage, maar om al te grote ravage aan de door ons bezochte steden te beperken, stellen we een rotatiesysteem op voor onze vrienden.
Dit kon volgens ons in de film ‘Spinal Tap’: onze drummer, die ook backings doet, soundchecked het liefst met ‘How much is that doggie in the window’
De titel van onze eigen muziekdocu is: ‘Striking again’