Wat zijn de albums die ons het meest zijn bij gebleven afgelopen mei? Deze kun je hieronder terug vinden. Met ‘Encore’ brengen we maandelijks een round-up van de muziek die ons het meest is bij gebleven en absoluut de moeite waard is om te (her)ontdekken. Beeld door Louis Keymeulen.
Daniel Blumberg – GUT
Daniel Bloomberg leidt al enkele jaren aan een auto immuunziekte. Via zes in elkaar verweven nummers exploreert Blumberg op ‘GUT’ de verhouding tot zijn darmziekte en de fysische uitputting die hiermee gepaard gaat. Blumberg maakte de plaat in isolatie tijdens de voor hem gevaarlijke coronaperiode, terwijl zijn lichaam radicale veranderingen onderging. Die extreme omstandigheden maakt hij bewust voelbaar in zijn minimalistische ballades.
Blumberg gebruikt zeer weinig woorden en beperkt zich vaak tot melancholische refreinen om zijn intense nummers rond te weven. Vanuit die kwetsbare positie gaat hij voortdurend op zoek naar oncomfortabele invalshoeken, die, bijna existentieel, verbonden zijn aan de relatie met zijn ziekte. De schoonheid van de plaat zit verborgen in dat ongemakkelijk gevoel: “Daniel keep on singing, even when your stomach is stinging. Even when you’re thinning and thinning. Everything is out of gut.” (Jonas)
Kaytraminé – Kaytraminé
In enkele seconden zoeft een straaljager door ons gezichtsveld. In de cockpit: een smalende Aminé. Op de achterbank met een vers brik kerosine in de hand: Kaytranada. Tanken doen ze al vliegend, want tijd voor dralen is er niet, openingssalvo ‘KAYTRAMINÉ’ vlamt namelijk voorbij in een luttele 33 minuten.
Tijdens hun ritje laten ze het niet na om enkele fikse, onderkoelde bommen te lossen (“STFU3”, “UGH UGH”), maar ook voor een resem zwoele kurkentrekkers wordt wat tijd ingerekend (“4EVA”, “Rebuke”, “Master P”, “letstalkaboutit” met een heerlijke Freddie Gibbs). Al bij al een geweldig ritje door de straalstroom, recht richting zuiden. Ayy! (Zeno)
upsammy – Germ in a population of buildings
Eén van de meest spraakmakende namen in de idm, en bij uitbreiding elektronica, scene is terug met een nieuwe plaat. Upsammy ofte Thessa Torsing voegt met ‘Germ…’ wederom een fraai album toe aan haar discografie. Glitchy texturen met (al dan niet vervormde) vocals op bv. openingstrack ‘Like a stone’ of ‘Ergo dynamic tree’ komen vaker voor dan vorige plaat ‘Zoom’. ‘Constructing’, ‘Asphalt flows’ of de titeltrack van het album tonen dan weer maar eens de kunde aan van de Nederlandse en dit op een erg dynamische manier. Zo abstract, onwerelds en tegelijkertijd bloedmooi. (Yannick)
Water From Your Eyes – Everyone’s crushed
Is dit het in Brooklyn gesettlede duo hun magnum opus? Moeilijk te zeggen bij zo’n uiteenlopende en uitgebreide discografie. Dit terwijl de band pas ontstond in 2016 en er in die periode al zes (inclusief deze) albums en vijf ep’s heeft uitgebracht. Doch klikt het voor de eerste keer écht met hun nogal absurde manier van songwriting. Waar de vooruitgeschoven single ‘Barnley’ nog enkele catchy kantjes kent, is het op bijvoorbeeld de titeltrack al moeilijker zoeken naar een bepaalde structuur. Het ironische is dat de band de plaat heeft gemaakt met b-kantjes en left over materiaal en aftandse apparatuur dat nét nog deze plaat leek te overleven – iets wat je op het post-punk gedreven ‘Buy my product’ niet echt hoort – evenmin op cuts heel erg noisey zijn zoals ‘Open’. (Yannick)