Wat zijn de albums die ons het meest zijn bij gebleven afgelopen maand? Deze kun je hieronder terug vinden. Met ‘Encore’ brengen we maandelijks een round-up van de muziek die ons het meest is bij gebleven en absoluut de moeite waard is om te (her)ontdekken. Beeld door Louis Van Keymeulen.
Alfie Templeman – Radiosoul
Na zijn debuutalbum in 2020 keert Alfie Templeman terug met ‘Radiosoul’. Het album reist door de uitdagingen, vreemde en prachtige momenten van een jonge twintiger. Wat het album interessant maakt, is de afwisseling qua geluid: zo verschilt de psychedelische ‘Vultures’ van de funky ‘Just a dance’. De emotionele evolutie in het album voelt natuurlijk en organisch. Hoe verder je de tracklist afgaat, hoe eerlijker Templeman wordt in zijn nummers. Hierdoor wordt het makkelijk om te verbinden en te identificeren met zijn verhaal. (Agnetha)
Charli XCX – BRAT
Het is Charli gelukt. Ze had al een ijzersterke discografie stevig onder de arm. En toch blijkt de brede legendestatus nu eindelijk verzilverd dankzij het fenomenale ‘BRAT’. Met haar vorige, ietwat verdelende album ‘Crash’ ging ze nog vol voor toegankelijke pop met het oog op de charts. ‘BRAT’ daarentegen schopt brutaal tegen elke scheen. De 2000’s electro en techno invloeden zijn gewaagd, speels en uiterst geslaagd. Intussen kwamen al een hele reeks bonus tracks, remixes (old school Benga & Skream dubstep zowaar!) en herwerkingen uit. Check zeker de versie van ‘360’ met een vlijmscherpe Robyn en Yung Lean, en ‘Girl, so confusing’ mét Lorde. Wat een album. Het internet is het alvast eens: It’s gonna be a BRAT summer. (Zeno)
[lees hier onze recensie van het album]
Beluister: Apple Music | Spotify | Soundcloud | YouTube
Chelsea Wolfe – She reaches out to she reaches out to she
Dé goth girl is terug van weggeweest. Na het folksy ‘Birth of violence’ uit 2019 en ‘Bloodmoon’ (2021) met Converge, heeft Wolfe eindelijk nog eens echt haar grenzen verlegd op dit album. Hoewel de donkere schemergezangen en instrumentatie nog steeds droefgeestig klinken, zoekt ze op dit album ook stijlen als triphop, darkwave en algemeen meer elektronica op. Een absolute meerwaarde en aanwinst voor haar klankenpalet. (Yannick)
Beluister: Apple Music | Bandcamp | Spotify | Soundcloud
O. – WeirdOs
Eén saxofoon, één drumstel, een resem effectpedalen en een eindeloze poel aan invloeden. O. kneed op debuut ‘WeirdOs’ een dikke sound met minimale middelen. De muzikale geletterdheid komt duidelijk voort uit de jazz, maar de neergeschreven regels worden vrolijk platgebrand. Het gaat van hobbelende hiphop, over denderende drum ‘n’ bass tot aan beukende metal (de alliteraties waren even op). Een trip van jewelste van één van de spannendste nieuwe duo’s op de planeet. (Zeno)
[lees hier onze recensie van het album]
Beluister: Apple Music | Spotify
Ploegendienst – DSM-5
Op 17 mei sloeg elk hipsterhartje in de Benelux iets sneller: Ploegendienst bracht ‘Interessant’ uit, een single met een glansrol voor niemand minder dan Spinvis. Het cultnummer prijkt tussen 12 andere gitaarbommetjes op ‘DSM-5’, het tweede album van de Nederlandse hardcoregroep rond Ray Fuego. 22 minuten aan prima pokkeherrie om je terug 13 jaar oud en onbegrepen bij te voelen, wie heeft daar nu géén nood aan? (Kobe)
Beluister: Apple Music | Spotify
Uboa – Impossible light
Nadat de Australische Xandra Metcalfe in 2020 met haar ‘The flesh of this world’ haar traumatisch gal uitspuwde over experimentele productie, kwam ze resoluut op onze radar terecht. Nu, 4 jaar later, is ze terug met een volledig uitgewerkt album. En wat voor één. Stilistisch is er in se weinig verandert, maar dat hoeft de muziek dan wel de inhoud niet per se teniet te doen. Integendeel, opnieuw puurt Metcalfe thema’s als depressie, transfobe discriminatie en andere trauma in haar muziek. Muzikaal laat ze die dan weer perfect reflecteren; de meest gure soundscapes en weerzinwekkende instrumentatie worden je naar het hoofd geslingerd. (Yannick)
Beluister: Apple Music | Bandcamp | Spotify | Soundcloud | YouTube