Wegens beperkte tijd en middelen moet ook de Indiestyle-redactie keuzes maken over de geleverde #content. Dat heeft tot gevolg dat onze festivalberichtgeving nogal focust op de grote Dours en Pukkelpops en de gezelligere initiatieven al te vaak in de kou laat. Da’s jammer want ons land telt nogal wat kleinere events die zeker wel wat aandacht verdienen.
Om dat goed te maken focussen we hier deze zomer op sympathieke festivalletjes die echt helemaal indiestyle zijn qua opzet. We leggen organisatoren steeds drie vragen voor om hun ideeën en line-ups beter te leren kennen.
Melkrock is intussen een vaste waarde in het festivallandschap. Het festival ontstond in ’98 in café De Melkweg (vandaar de naam) en programmeert nu al negentien jaar lang de betere Belgische alternatieve acts en nieuwkomers. Op de affiche staan deze zondag onder meer Cocaine Piss, Hypochristmutreefuzz en Faces On TV, naast Skyve, Fifty Foot Combo en Ertebrekers. Bram Vermeersch van de organisatie geeft hieronder meer tekst en uitleg en wij mogen bovendien twee duotickets weggeven. Stuur een mailtje naar tom.bola@indiestyle.be.
Wat onderscheidt je festival?
Melkrock (bij goed weer 1500 bezoekers) is een “mini-Woodstock”, aldus Evil Superstars-drummer Dave Schroyen. Op recreatiedomein Watewy –een heuvelachtig teletubbie-terrein dat 1 hectare groot is – houdt organisator vzw Heelal de neus aan het venster voor alles wat hip en nieuw is, zonder daarbij blind mee te lopen met de kudde. Sommige bands zijn geen vreemde in De Afrekening maar Melkrock wil vooral een gevarieerde en tegelijk samenhangende affiche met een aangename flow aanbieden: met oog voor ontdekkingen (Faces On TV, Glints, Cocaine Piss), verjonging (Skyve), vaste waarden (Flip Kowlier/Ertebrekers, Fifty Foot Combo) en sterke live bands (Hypochristmutreefuzz, The Guru Guru, Vandal X,…) die uitwaaieren richting indie, harde muziek en beats. De bands die de voorbije 18 jaar twee keer op Melkrock speelden, zijn op één hand te tellen. Melkrock maakt er een erezaak van om altijd nieuwe bands uit te nodigen.
Melkrock sluit traditioneel af met een feestje: beats op het hoofdpodium (dit jaar Skyve ft. MC Miyagi & Radikal) en in de zijtent een dolle afterparty met Radio Topkaas: het non-sensicale radio-improvisatiegezelschap dat destijds is ontstaan tijdens de soundchecks van Melkrock 2010 is sindsdien ook doorgegroeid naar o.a. Pukkelpop.
Melkrock is perfect op maat van jongeren en doorwinterde muziekliefhebbers. Daarnaast is het gezinsvriendelijke festival ook geschikt voor ouders die graag muziek horen terwijl hun kinderen terecht kunnen in een speelstraat vol springkastelen. Melkrock zet volop in op kleinschaligheid en laagdrempelige (lees: spotgoedkope) ticket- en drankprijzen. Goede muziek (van bands die nadien vaak doorbreken) en sfeer en beleving primeren. De eetstraat wordt op de nieuwe editie ook uitgebreid.
De Watewy is een feeëriek festivalterrein dat op kleinschalige wijze het midden houdt tussen Cactus, Dranouter en Couleur Café. Op de fijne locatie hangt een sfeer van samenhorigheid en ontmoetingen met muzikanten op het veld zijn best mogelijk. ’s Avonds doet het uitverlichte Watewy-terrein denken aan het sprookjesachtige Best Kept Secret.
Naar welke drie acts kijk je zelf het meest uit?
We werken altijd aan een totaalaffiche die klopt qua opbouw en dynamiek: een mix van wake-up-calls, indie, een rustmoment en popmuziek. Om daarna weer richting harde muziek en beats te gaan. Maar graag lichten we er deze drie groepen uit:
Cocaine Piss: Op Melkrock de groep met de kortste show time (20 minuten) maar wellicht de langste setlist als je weet dat hun songs gemiddeld één minuut duren. Het optreden wordt een trashy punk-uppercut. De Luikse band rond zangeres Aurélie nam hun te verschijnen plaat op met de legendarische Steve Albini. Een bomvolle zijtent om 15u50, denken we zo.
Glints: Artist In Residence in AB, waar de groep rond Jan Maarschalk Lemmens eind oktober hun tweede ep voorstelt. Maar eerst een passage op Melkrock. Glints speelde eerder deze zomer op o.a. Boomtown en komt uit dezelfde management-stal als Oscar And The Wolf (op de affiche van Melkrock 2013) en Bazart. Glints zou ook wel eens een hoge vlucht kunnen nemen. Sounds like: The Streets anno 2016, met een scheut Kendrick Lamar. Hiphop, elektronica en pop in de mix. Een eerste ep met o.a. de single ‘Dread’ (check de clip op YouTube) was alvast een schot in de roos. Zeer benieuwd naar het Melkrock-optreden (én de toekomst) van Glints.
Faces On TV: De kans dat je op de radio muziek hoort waar Jasper Maekelberg een hand in heeft, is tegenwoordig bijzonder groot. Zijn groep Faces On TV (gestileerde trippop met invloeden van Radiohead, My Morning Jacket en Balthazar) werd volop opgepikt door Studio Brussel (in juni verscheen de eerste ep ‘Traveling blind’) en daarnaast is/was de Gentse muzikant/soundwizard/multi-instrumentalist als producer en/of mixer ook betrokken bij opnames en albums van o.a. Jef Neve, Gabriel Rios, Nordmann, Protection Patrol Pinkerton, Tsar B, Soldier’s Heart, Bazart, Douglas Firs, Mintzkov, Marble Sounds en Amongster. Het mag duidelijk zijn: Jasper is hot en all over the place. En zijn eigen groep Faces On Tv is een superband met naast Jasper ook drummer Ruben Vanhoutte (dirk., Noémie Wolfs), bassist Sander Verstraete (Sophia, Hypochristmutreefuzz) en Dienne Bogaerts (Lili Grace) in de rangen. Melkrock heeft er alle vertrouwen in dat de singles ‘Run against the stream’, ‘Love/dead’ en ‘Traveling blind’ (StuBru-hotshot!) voor herkenning zullen zorgen.
Mocht je ongelimiteerde middelen hebben, hoe zou je festival er dan uit zien?
Melkrock is een kleinere speler die vooral op een credible manier wil blijven bestaan. De lange termijn is voor ons het belangrijkste in een landschap waarin veel spelers verdwijnen. De grens van ons feeërieke terrein van één hectare is ook de grens van onze groei. Maar dat is helemaal niet erg: op hetzelfde elan verder gaan – old skool kleinschaligheid vs. een frisse, betaalbare programmatie – is onze visie. We waken als een goede huisvader over onze uitgaven, moeten als openluchtfestival rekening houden met de weersomstandigheden en zijn heel realistisch tout court. Acts als The Flaming Lips, The Sore Losers, The Van Jets en Arno zouden zeker in onze programmatie passen maar zijn qua gages en/of productie simpelweg niet haalbaar. We springen niet hoger dan we kunnen maar willen wel op een creatieve, frisse manier een sterke affiche aanbieden en blijvend inzetten op sfeer, beleving en upcoming (Belgisch) talent. Als die bands nadien doorbreken (zie Oscar And The Wolf, SX, Admiral Freebee, Raketkanon, Love Like Birds, Bed Rugs e.a.) stemt ons dat heel tevreden. We zijn ook opgetogen dat we bij de boekers op de agenda staan. Laat het aanbod van groepen maar blijven komen.
Volgend jaar is er het twintigjarige jubileum van Melkrock. Daar willen we echt wel iets heel moois van maken zonder af te wijken van onze basisprincipes. Een psych garagerock-act als Ty Segall is wel altijd welkom. En verder zien we wel. Eerst een van regen gespaarde 19de editie op 14 augustus.