Ik weet niet hoe dat bij jullie ziet, maar mijn bankrekening wordt momenteel geplunderd door concertzalen (en de NMBS). Elke avond is er wel iets te doen en daardoor wordt het ten eerste moeilijk om het bos nog door te bomen te zien, en ten tweede al die optredens ook nog eens te kunnen bekostigen. Met beide problemen willen wij je vandaag een handje helpen: naar goede gewoonte hebben we een overzicht gemaakt van een reeks concerten waar wij heel erg naar uitkijken. Daarnaast kan je voor al die shows nog eens tickets winnen. Dat doe je door naar tom.bola@indiestyle.be te mailen met in het onderwerp de concerten waar je graag een kaartje voor zou krijgen. Winnaars worden geloot, extreem originele mailtjes hebben wel een streepje voor.
7.11: Steve Gunn in De Zwerver (3×2)
Steve Gunn speelde zich bekend als rechterhand van Kurt Vile, en heeft ondertussen al meer dan een handvol solo-albums op z’n naam staan. Eerder dit jaar bracht hij ‘Eyes on the lines’ uit, een plaat waarop hij zijn blues- en altrock-invloeden nog meer verfijnde. We zagen ‘m eerder dit jaar een begeesterend optreden geven tijdens Les Nuits Botanique, en niks staat een soortgelijke prestatie in de weg in Leffinge. (Mattias)
8.11: Jessy Lanza in Muziekodroom (4×2)
Jessy Lanza is verantwoordelijk voor een van de opvallendste doorbraakplaten van het jaar. Op ‘Oh no’ mixt ze invloeden uit de Japanse popmuziek met de alternatieve r&b en frisse producties van ‘Pull my hair back’ en het resultaat daarvan staat garant voor verschrikkelijk plezante songs. Met haar stem lijkt ze soms op te stijgen, terwijl haar beats steevast de dansvloer aan het trillen krijgen. Eerder dit jaar nog een van de hoogtepunten op Big Next Weekend, deze maand te zien in Muziekodroom.
11.11: Ryley Walker in Cactus Muziekcentrum (2×1)
In onze review van z’n meest recente release ‘Golden sings that have been sung’ heeft onze recensent het over “gesofesticeerde, folky hoogstandjes”. Verder nog: “Walker doet met verve een genre herleven: pastorale folk met een jazzy inslag. Nick Drake, Tim Buckley en Tim Hardin zijn al lang het hoekje om. Joni weigert al jaren een voet op een podium te zetten. Dan is het maar aan Walker om de traditie levendig te houden.” Vorig jaar nog heel goed in de Gentse Club De Loge.
11.11: Oaktree in de N9 (2×2)
Als je de Oaktree live experience nog nooit hebt meegemaakt, kunnen we enkel aanraden de Antwerpenaar eens in de N9 te gaan checken. Op een podium klinkt z’n muziek namelijk heel anders dan op plaat. De intieme ambientklanken worden ingeruild voor een meer energieke sound, zoals je die kan horen op de pas geloste, mooie live-opname van ‘Viooltje’. De producer neemt bovendien steeds een hele band (met harp) mee en is daarmee in staat om grote zalen van voor tot achter te betoveren.
11.11: How To Dress Well in de Botanique (2×2)
Na drie steengoede, steeds laaiend enthousiast onthaalde platen uitgebracht te hebben, keerde How To Dress Well dit jaar terug met het hyperambitieuze ‘Care’. De positieve instelling, combinatie van ernst en oprechtheid en het lichte, pastelkleurige klankenpalet kon niet iedereen overtuigen, al horen wij toch heel wat prachtige, heel erg hedendaagse popsongs op die plaat. In de Botanique brengt Tom Krell naar eigen zeggen de beste liveshow die hij ooit ineen stak (inclusief ouder werk!), should be interesting.
11.11: Mykki Blanco in Het Bos (3×2)
Wie Mykki Blanco nog nooit live heeft gezien, moet dringend eens naar Het Bos. Op een podium is de rapper zo mogelijk nog beter dan op plaat, al heeft ie met ‘Mykki’ onlangs wel een debuutalbum uitgebracht dat een waar meesterwerkje is. De plaat was het lange wachten duidelijk waard en toont Blanco op het toppunt van z’n kunnen, “redelijk eng, maar veel te leuk om ervan in je broek te doen”, volgens onze recensente.
14.11: Duchess Says in Botanique (2×2)
Ook in november gaat Autumn Falls gewoon verder. Op veertien november speelt in het kader van Toutpartouts festival Duchess Says in de Rotonde van de Botanique en als je dat niet kent kan je gewoon vertrouwen op de smaak van het bookingskantoor óf de band eventjes opzoeken en horen dat ze superstoere synthrock maken voor fans van new wave en andere duistere toestanden. Na Dour en Primavera Festival moet nu onze hoofdstad eraan geloven.
18.11: Jam City en Jameszoo in de AB (2×2)
Voor een speciale double bill-avond strikte de AB zowel Jam City als Jameszoo. Die eerste wordt binnen progressievere kringen ongeveer aanbeden omwille van het revolutionaire clubalbum ‘Classical durves’ en de politiek geladen postpunkpopplaat ‘Dream a garden’, terwijl de nieuwe mixtape ‘Trouble’ het beste van beide werelden combineert. Jameszoo is dan weer een Nederlander die al een tijdje inventief omspringt met jazz en daarmee een platencontract bij Flying Lotus’ Brainfeeder wist te versieren.
18.11: Let’s Eat Grandma in TRIX (3×2)
Eerder dit jaar waren we tamelijk onder de indruk van ‘I, gemini’, het debuutalbum van de piepjonge meisjes Let’s Eat Grandma. “Verwacht het onverwachte. Etherische songs en passages dienen als bindmiddel tussen uitstappen richting lome electropop, jazzy hiphop, panfluitengekwinkel, Aziatisch getokkel, klassieke piano, cabaret, accordeons en Afrikaanse percussie; op metal en EDM na komt werkelijk het hele spectrum voorbij”, schreven we nadat we de code van de plaat gekraakt hadden. Als je niet weet waar beginnen is het hypnotiserende ‘Eat shiitake mushrooms’ een goede start.
19.11: Banoffee in TRIX (3×2)
De laatste jaren horen we veel talent uit Australië komen, denk maar aan Oscar Key Sung, Strict Face en Rainbow Chan (naast commerciëlere acts als Flume en Chet Faker). Banoffee is nog zo’n opvallende nieuwkomer uit het land down under. Onder dat pseudoniem maakt Martha Brown originele muziek die het midden houdt tussen dansbare, kleurrijke synthpop en verleidelijke r&b. Ze heeft nog maar één ep uit en speelt haar eerste show op Belgische bodem in Trix, ga dat ontdekken.
19.11: Danny Brown in TRIX (3×2)
Een van de betere albums van het jaar werd dit najaar via Warp uitgebracht door Danny Brown. De enigmatische rapper overtrof op ‘Atrocity exhibition’ alle verwachtingen met een eclectische sound die de betere experimentele producties wist te combineren met de weirde vocals van de Amerikaan. Zo weet de excentriekeling hiphop niet alleen in een freaky richting te duwen, maar ook een algemeen vernieuwend geluid te introduceren.
28.11: Weyes Blood in de Botanique (2×2)
Vorige maand bracht Natalie Mering aka Weyes Blood een nieuwe plaat ‘Front row seat to earth’ uit. Daarop staan lange, epische folkliedjes die prachtige, emotionele zang herbergen naast meeslepende instrumentaties. “Natalie Mering weet duidelijk hoe ze muziek kwetsbaar en tegelijkertijd speels kan maken. Iets wat de artieste zich eigen maakt op ‘Front row seat to earth’ en de plaat naar een hoger niveau tilt”, volgens onze viersterrenreview.