Vorige week kreeg je geen Plonsjes van ons, dat maken we nu goed met een extra grote portie liedjes die de voorbije twee weken onze afspeellijsten domineerden. We hebben bijdrages van Hanne Craye, Michelle Geerardyn, Matthias Desmet, Jens Van Lathem en Thomas Konings. Check hieronder welke 23 liedjes de selectie haalden en volg onze lijst hieronder natuurlijk ook op Spotify.
Slowdive – Sugar for the pill
Je vroeg je af hoe The XX zouden klinken als ze een shoegaze band met een midlifecrisis waren? Wat zou Jamie op de wereld loslaten, als hij een dad bod en een ninetiessnor had? Indiestyle.be beantwoordt wederom al je vragen.
Flamingosis – want me (need me)
Electronica? Hiphop? Disco? Jazz? We willen haast van ieder etiket een piepklein stukje scheuren en het op Amerikaanse producer Flamingosis plakken, zolang er maar genoeg witruimte overblijft voor een flinke portie, nu ja, Flamingosis. Op ‘want me (need me)’ wordt die witruimte ingevuld door een overweldigend oerwoud aan instrumenten, waaronder een loungy fluit – nooit gedacht dat een combinatie van die twee woorden zelfs maar mogelijk was. Laat dat nu net de sterkte van Flamingosis zijn: geen regels volgen en gewoon alle elementen die hem aanstaan in de blender gooien, zonder er een slappe milkshake aan over te houden. (Hanne)
Blessed – Headache
Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! Gaan! (MD)
Network Glass – Ttlhe
De zon schijnt. Het is lente. We zijn vrolijk. Tijd voor de okselfrisse pop van Network Glass: catchy refreintjes, hippe melodietjes, een oorworm pur sang. No Rent Records blijft de ene banger na de andere op de wereld loslaten. Er is nog hoop voor pure popmuziek! Handjes in de lucht en shaken. (MD)
Samantha Glass – Personal witness
Een atmosferisch synthriedeltje en een zwoele mannenstem klonken zelden zo creepy als op deze nieuwe van Samantha Glass. Als het regent terwijl de zon schijnt, is het kermis in de hel. (MD)
Sam Amidon – Juma mountain
Hij weet wat de beste traditionals zijn om een modern jasje te geven. Hij kent de meest geschikte gitaristen en muzikanten voor zijn sound. Hij is een beetje gek. Hij is Sam Amidon. (Jens)
Art School Jocks – Just a Gwen
Enkele weken geleden was ik op een feestje toen een vriendin van me begon te vertellen over hoe normaal het is om als meisje nageroepen te worden. Of dat er iemand naast je begint te lopen en je volgt. Fuck man, ik had dat nooit beseft. Sorry dat ik dat nog nooit gesnapt heb, echt. (Jens)
Spencer Radcliffe & Everyone Else – Wrong turn
Dit lied zijn twee honden die elkaar besnuffelen. Ik wou dat ik twee honden was. Je kent het vervolg wel. (Jens)
Jefre Cantu-Ledesma – A song of summer
Elke keer als je denkt dat er niet nóg meer ruis kan opduiken, dat dit in zijn pure vorm waarschijnlijk onwaarschijnlijk catchy popnummer niet nóg meer versnippering en achtergronddrang kan verdragen, draait Jefre nog een knop open. Dan begint het weer van voor af aan. (Jens)
Daddy Issues – I’m not
Er zijn deze week best veel van dit soort meanderende indierockers uitgekomen (check de nieuwste nummers van Trophy Dad en Turtlenecked maar eens), maar deze was veruit de beste. Niet alleen omdat hij zo overduidelijk van diep komt, maar omdat ‘I’m not’ het beste evenwicht tussen simpel doch effectieve gitaren en betekenisvolle doch aangename teksten en melodieën vindt. (Jens)
WORKHORSE – DEFEAT
Als je uit Australië komt, is WORKHORSE een soort supergroep uit de underground. Als je uit België komt, kom je tot de vaststelling dat het daar ook wel eens durft te regenen. Heh. (Jens)
High Sunn – Tears
Zeventien jaar is deze boy. Jep, stop er gewoon mee, deze boy is zeventien. Wil je nu vandaag echt nog zelf iets schrijven, wetende dat deze boy zeventien is? Zeventien! (Jens)
Empire! Empire! (I was a lonely estate) – A keepsake
‘You will eventually be forgotten’ is een emo revival-parel uit 2014, een album tjokvol nostalgische nummers, nummers tjokvol kale en tot wanhoop drijvende verhalen uit het jongvolwassen leven van Keith Latinen. Vorig jaar ging de band uit elkaar, deze week pas kreeg een van die verhalen uit hun tweede en laatste plaat een videoclip aangemeten. Niet toevallig zit die boordevol referenties naar oude videospelletjes. Kruip in een hoekje en ween. (Jens)
Mount Kimbie ft. James Blake – We go home together
Soms denk je dat je van iemand als James Blake alles gehoord hebt, maar dan komt Mount Kimbie langs om een heerlijk kwetsbare zanglijn uit de ijle Brit te trekken. Dominic Maker en Kai Campos, wij danken jullie op onze blote communicantenknietjes. Wees gezegend voor dit zuiverende nummer en deze verknipte video! (MD)
Joey Agresta – I feel like shit and i want to die
X: Hey! Hoe gaat het met jou vandaag?
Y:Goed. Ik mag niet klagen?
X: Maar echt, hoe voel je je diep vanbinnen?
Y: Wil je dat echt weten?
X: ja!
Y: Zouden we niet beter opteren voor een banale babbel?
X: Nee. Hoe voel je je? Ik ben bekommerd om jou. Ik geef om jou.
Y: “…” (antwoordt met de titel van de debuutsingle van Joey Agresta)
X: Fijn. Nog een prettige dag verder.
(MD)
Deafmute – FORTITUDE
Denk bij Deafmute aan een recente, eigenzinnige versie van Depeche Mode met soms een vleugje The Subs. In ‘FORTITUDE’ nemen ze Emily Kokal (Warpaint) onder de arm als gastzangeres en dat loont. Dit alles is geplaatst in de context van het album ‘sundowner’ dat zeker in z’n geheel ook je luistertijd waard is. (Michelle)
Frank Ocean – Biking (feat. Jay Z & Tyler, The Creator)
Voor z’n nieuwste post-’Blonde’-liedje werkt Frank Ocean samen met Jay Z en Tyler, The Creator. Het klankenpalet van dit liedje sluit aan bij de klassieke maar toch magische sound van Oceans laatste langspeler. Verder horen we hier rap van alle drie de heren die laidback maar niet ongevoelig is, al steelt Christopher toch vooral zelf de show met z’n onweerstaanbare hook en onverwachte en indrukwekkende Young Thug-achtige outro. (Thomas)
Arca – Desafio
Vorige week verscheen de nieuwe grensverleggende plaat van Arca. ‘Desafío’ is een van de ontegensprekelijke hoogtepunten waarop de Venezolaans-Amerikaanse artiest laat zien dat hij ook zelf het soort popsong kan killen dat hij normaal voor anderen producet. Waar de sfeer elders vaak zwaar is en de vocals zelfs barok klinken, toont ‘Desafío’ een heel nieuwe kant van Arca’s klankenpalet die even hypnotiserend en intrigerend is. (Thomas)
ISLAND – DXNUF
ISLAND is een producersduo verbonden aan Crazylegs (btw check hun gloednieuwe ep van Gage!) en Wedidit (kan je kennen van o.a.Shlohmo). Met hun ‘Lights go by’ maakten de jongens stiekem een van de beste nummers uit 2016, nu zijn ze terug met ‘DXNUF’. Daarop horen we niet de hyperemotionele trance van de laatste release, maar een superinventieve eigen sound die best moeilijk te kaderen is. Er is een soort terugkerend geluidje dat doet denken aan ‘Danza kuduro’, dan heb je nog wat gespannen ingetogen electronica en hier en daar breekt een brute jungle-achtige sample de sfeer. Heel eigenaardig allemaal, maar het werkt wel en blijft eindeloos fascineren. (Thomas)
Cende – Bed
De Amerikaanse band Cende heeft leden van Porches en LVL UP en dat kan je ergens wel horen aan z’n sound. Meer nog dan de som der delen is ‘Bed’ echter nu al een van de gitaarliedjes die deze zomer gaat kleuren. Het klinkt intens en opzwepend en de gitaartjes hebben in combinatie met die zoete oehoehoes precies wat je nodig hebt om de komende maanden te kleuren. Voor de zwartjassen is er in dit rijke liedje overigens ook meer dan genoeg om van te smullen. Kortom: dit is de indiesong die werkelijk iedereen gaat kunnen aanspreken. (Thomas)
ShitKid – Tropics
Met ‘Tropics’ botsen we op een onweerstaanbaar slackerpopliedje van de Zweedse ShitKid. Alles aan het nummer is losjes, nonchalant en verveeld maar oh wat is het onweerstaanbaar als Åsa Söderqvist begint te neuriën over die simpele maar verslavende lo-fisound. Het is ook gewoon zo verfrissend om eens een vrouw dit soort liedje te horen maken in plaats van een man. Ga dat zien in de Botanique, wanneer ze daar speelt op 16 mei. (Thomas)
Sadaf – Let it burn
De Iraans-Amerikaanse artieste Sadaf heeft nog maar net een indrukwekkende video mixtape op de wereld losgelaten of ze pakt alweer uit met een nieuwe single ‘Let it burn’. De Björk-co-signed violiste stort zich daarop in verontrustende chaos die het analoge en het digitale weet te mixen, die haar verschillende culturele achtergronden combineert en zowel naar het heden als het verleden refereert. (Thomas)
(Sandy) Alex G – Proud
(Sandy) Alex G heeft een nieuw liedje uitgebracht, je bent nog steeds Indiestyle aan het lezen, natuurlijk is ‘Proud’ een Plonsje!
Lees ook: singlereview van nieuwe Millionaire en Kendrick Lamar.