Het is ondertussen al van 2015 geleden dat Young Fathers nog een volwaardig project uitbracht, maar afgelopen jaar wisten ze wel hoge ogen te gooien met het fantastische ‘Only god knows’ voor het vervolg op de cultfilm Trainspotting. Het nummer was doorspekt van de gospelinvloeden, een trend die we eerder opmerkten bij artiesten als Kanye West en Stormzy, en maakte ons nieuwsgierig naar wat de groep in de toekomst zou brengen. Deze nieuwsgierigheid wordt nu eindelijk beantwoord met ‘Cocoa sugar’, de derde langspeelplaat van het Schotse drietal.

Op dit album zijn eveneens heel wat gospeltoetsen terug te vinden. Het duidelijkste voorbeeld is de eerste single ‘Lord’ die met z’n serene pianoklanken en plechtige zanglijnen een sacrale uitstraling krijgt. Een ander opvallend nummer in dit opzicht is ‘Tremolo’, waar de groep gebruikmaakt van een orgel om de muziek een kerkelijk gevoel te geven. Niet enkel op muzikaal vlak, maar ook qua teksten is religie een belangrijk gegeven. Titels als ‘Lord’ en ‘Holy ghost’ liegen er natuurlijk niet om, en in verschillende teksten zitten Bijbelse referenties verstopt. Dat valt te kaderen binnen een algemene trend op het album: na het eerder politiek geladen ‘White men are black men too’ kiest Young Fathers op ‘Cocoa sugar’ voor een persoonlijkere en meer introspectieve aanpak.

Naast de nieuwigheid van de gospelinvloeden zijn er echter ook nog veel typische Young Fathers-kenmerken terug te vinden. De heren zijn hun oor voor memorabele lo-fi popmelodieën duidelijk nog niet kwijtgespeeld en de sterke samenzang tussen de verschillende zangers zorgt als vanouds voor een intense dynamiek die zeer definiërend is voor hun stijl. Dit laten ze meteen horen op opener ‘See how’, waar de bandleden met hun stemmen het nummer naar een euforische climax leiden. Ook krijgen we weer veel ronkende bassen en puntige ritmes te horen, zoals in het meeslepende ‘Wow’ en het opzwepende ‘Toy’. Het trio heeft ondanks de nieuwe invloeden dus nog steeds hun eigenheid behouden.

De Schotten hebben hun tijd genomen om hun nieuwe album te schrijven en dat werpt zijn vruchten af. Young Fathers had sowieso al een erg herkenbaar geluid, maar nu lijken alle sterke punten nog wat extra bijgeschaafd te zijn. De melodieën zijn nog net iets catchier, de ritmes zijn net dat beetje snediger en de songwriting is gewoon boeiender geworden. ‘In my view’ bijvoorbeeld is op zo’n stuwende manier geschreven dat het een gevoel van urgentie krijgt dat de groep nog nooit eerder bereikt heeft. Op ‘Cocoa sugar’ heeft de muziek van Young Fathers veel meer emotionele impact dan op hun vroegere werk, een evolutie die hun materiaal naar een nieuwe hoogte tilt. Daarnaast toont de band aan dat ze een brede waaier aan gevoelens beheersen: het album omvat zowel hun zachtmoedigste kant op de meer gospel-geïnspireerde nummers als het donkerste werk dat ze tot nu toe uitbrachten. Tracks als het minimalistische ‘Fee fi’ en het dreigende ‘Wow’ hebben een sinistere ondertoon die we nog niet vaak hoorden van de Fathers.

Met ‘Cocoa Sugar’ leveren de mannen van Young Fathers hun best uitgewerkte en meest consistente album tot nu toe af. Waar er op hun vorige platen altijd wel een paar minder boeiende liedjes stonden, lijkt alles hier een functie in het geheel te hebben. Daarnaast hebben ze een goeie balans gevonden tussen enerzijds het accentueren van hun sterktepunten die we al kenden en anderzijds het introduceren van nieuwe invloeden. “You’ll never find your way to heaven, but you can follow me” zingen ze op afsluiter ‘Picking you’, en na ‘Cocoa sugar’ gehoord te hebben, willen we gerust geloven dat ze ons daar kunnen brengen.

Young Fathers komt op vrijdag 6 april naar de Ancienne Belgique in het kader van het BRDCST festival (info & tickets). Zondag 8 juli staat de groep op Les Ardentes (info & tickets).