Dat de Gentenaren van The Tubs de inspiratie voor hun nieuwe albumnaam zijn gaan halen bij de gelijknamige, edoch behoorlijk obscure kortfilm ‘Happily ever jaded’, geschreven en geregisseerd door Linda Borg, kunnen we je allerminst garanderen. Na eerdere releases over zee op labels als Burger Records en Gnar Tapes werkten de sympathieke rockers nu samen met Consouling Agency: kwaliteit kunnen we bijgevolg wel garanderen. ‘Happily ever jaded’ klinkt als een plezante, herfstige plaat die zich situeert op de interessante grens tussen speels en melancholisch.

Wat ons betreft, hebben The Tubs ondertussen een oververdiend plaatsje weten te claimen op het lijstje met inheemse slacker pop-helden als Admiral Freebee en Benny Zen. Het zijn artistieke troubadours die uitblinken in herkenbare, tekstuele oprechtheid en aandoenlijke melodieën. ‘Final run’ is ons eerste persoonlijke favorietje, met een even simpele als geniale gitaarprogressie, bijpassend orgeltje en een hese stem die blaakt van de eerlijkheid.

Naar ons vermoeden werden er heel wat frustraties, traumatische orgieën in Hongkong en andere ervaringen op het liefdesvlak verwerkt in deze muziek: het blijft één van de beste manier om over dergelijke gebeurtenissen heen te komen. Je zou bijvoorbeeld ook een recensie kunnen schrijven over een band met een videoclip waarin een witharige hartenbreker als een oogverblindende punkheks een prille, vervlogen liefde weer wat aanwakkert. Of in het kort: je zou kunnen luisteren naar ‘Silly girl’ van The Tubs. Ach, die liefde toch.

Op ‘This ain’t Christmas’ keren de donkere blues-gitaren terug, die wat doen denken aan Micah P. Hinson’s duister getokkel. ‘Nervous man’ brengt dan weer wat leuke, up-tempo afwisseling met sax’s, of trompetten ofzo, enfin, een soort koperblazers en een snedig refrein: hoog tijd om even die dansschoentjes aan te trekken. We horen een vreemde, geslaagde combinatie tussen FIDLAR en Wilco op ‘Shakira 4 Belgium’, in een song die gelukkig nog niet half zo flauw klinkt als de woordspeling in de titel. Slotsong ‘Sound of you’ brengt ons een laatste keer in vervoering: “verdommel, is dat Daniel Johnston???”, vragen we ons luidkeels snotterend af.

Als Wes Anderson nog eens nood heeft aan een passende, emotioneel geladen soundtrack voor één van z’n vaak herfstige, cinematografische kleurenpaletten, stel ik voor dat hij eens een bezoekje brengt aan de pittoreske Gentse suburbs om bij de maten van The Tubs aan te bellen.

The Tubs stellen ‘Happily ever jaded’ voor op een dadrock-releaseparty in Nest op 24 november (info & tickets). 16 december staan The Tubs nog onder meer in het Diestse jeugdhuis Tijl. Meer info daarover vind je hier.