Al lijken ze zich bij The Growlers wat in bochten te wringen om beide labels te vermijden, kunnen we toch niet anders dan concluderen dat hun vijfde (na twee ep’s en evenveel lp’s), ondermeer vanwege het voor hun doen gepolijste studiowerk, naast nog steeds behoorlijk retro ook erg poppy voor de dag komt. Op ‘Chinese fountain’ trekken de Amerikanen immers voluit de kaart van de alternatieve gitaarpop waarbij het voervoegsel vooral te danken is aan de scherpe, doorleefde en onconventionele vocalen van Brooks Nielsen en de geregeld grimmig uit de hoek komende teksten.
Terwijl de introducerende riff van het album van pakweg The Strokes had kunnen zijn, valt het refrein van opener ‘Big Toe’ muzikaal al snel terug op jaren 50 en 60 retropop, wat volmondig wordt doorgezet op het hieropvolgende ‘Black memories’. Daarna weet het titelnummer enigszins te verrassen met zijn op jaren 70-disco gestoelde synthpop. Vervolgens krijgen we een drietal songs voorgeschoteld waarop iets melancholisch aanstekelijks met reggae wordt gedaan, al hoorden we tussenin ook een door het orgel psychedelisch aandoende garagerocker.
Nu we toch bezig zijn werken we het rijtje maar meteen af met de lichtvoetige garage van ‘Love test’ dat enkele britpopzanglijnen mee krijgt. Een iets dromerigere versie hiervan horen we op ‘Not the man’, waarna de tegentijd van de reggae light nog een laatste keer opduikt, om tenslotte af te sluiten met ‘Purgatory drive’ dat in extremis nog de americanatoer op gaat.
Terwijl de weliswaar alsnog presente surfinvloeden wat minder prominent aanwezig zijn, en het productionele lo-fi jasje grotendeels wordt afgeworpen, blijven The Growlers op ‘Chinese fountain’ nog altijd flink retro klinken. Wel ligt alles een pak beter in het oor waardoor de deur naar radiostations en een groter publiek voorzichtig opengezet wordt.
The Growlers live aan het werk zien kan binnenkort onder andere in Amsterdam (Paradiso, 19.11, info & tickets) en Charleroi (Eden, 21.11, info & tickets)
Album verdeeld door Konkurrent
