Geen Various Artists in het uitvoerdersvakje van de soundtrack van Belgica: in tegenstelling tot wat de vijftien bands op de tracklist doen vermoeden, schreven Stephen en David Dewaele alle nieuwe nummers die je in Felix Van Groeningens vijfde langspeler hoort. Dat de broers het gekkenwerk nooit geschuwd hebben is alom bekend, al gooien ze met deze krachttoer wel erg hoge ogen – en daar hoef je de film niet eens voor gezien te hebben.
Laten we daar beginnen. Hoewel de Belgica-promomachine momenteel op volle toeren draait, kan je gerust de soundtrack beluisteren zonder daarvoor de bijhorende beelden hebben. ‘t Is de kracht van de beste soundtracks om op zich te staan en eventueel zichzelf te overstijgen in associatie met bepaalde scenes. Zo is het bijvoorbeeld moeilijk om ‘Stuck in the middle with you’ te horen zonder daarbij afgesneden oren te zien. Soulwax slaagt daarin door niet enkel te putten uit de eigen evolutie van de band (van rockgroep naar dj-duo) maar tevens een ruimere evolutie in de clubcultuur te schetsen (van optredens in een café (The Shitz) tot heuse dancefeesten (White Virgins). Die fusie tussen rock en dance uitte zich halverwege de nillies met Justice en LCD Soundsystem, maar ook Soulwax droeg daarin destijds meer dan zijn steentje bij. Zo staan funky dansvloervullers onder het alias van Rubber Band en Diploma broederlijk naast de blues van Roland McBeth en de electropop van opener Charlotte.
Naast muzikale knipogen zijn er meer dan genoeg cameo’s te spotten op deze soundtrack. Met behulp van Sofie Engelen sprokkelden de broers enkele bekende en minder bekende muzikanten bij elkaar om de groepen op het witte doek tot leven te brengen. Enter Stefanie Mannaerts (The Spectors, Brutus), Hanne Torfs (School Is Cool) en Lander Gyselinck (STUFF.), evenals Johannes Verschaeve (The Van Jets) en Kenji Minogue. Want dat is eveneens Soulwax: ze mogen dan wel megalomane projecten ondernemen (zie het Despacio soundsystem), je maakt ons niet wijs dat ze er niet ongelooflijk veel plezier aan beleefden. De goesting spat van deze soundtrack, en de variatie in stijlen nodigt uit tot herbeluisteren.
Dat de score van Belgica vermarkt wordt als ‘de beste Belgische soundtrack van het jaar’ is natuurlijk een beetje lullig wanneer je concurrentie bestaat uit films als ‘Achter de wolken’ en ‘Broer’. Net zoals hun stadsploeg speelt Soulwax in de Champions League van de muziekbusiness, en met deze verzameling nummers tonen ze waarom ze die positie destijds terecht verdiend hebben.
Album verdeeld door PIAS
