Richard Hawley, die aimabele crooner uit Sheffield, heeft een nieuwe plaat uit. Zijn trouwe schare fans is ongetwijfeld in de wolken. Zij krijgen toch nooit genoeg van die dromerige popsongs doorspekt met romantische strijkers en voorzien van die heerlijke, zachte tenor van Hawley. En wat blijkt? Voor zijn nieuwste laat Hawley die violen even voor wat ze zijn en gespt hij de gitaar extra strak om. Maar hoegenaamd geen nood, het is opnieuw een topplaat geworden.
Hoogtepunten zijn talrijk en komen in verscheidene gedaantes. De mokerslag die ‘Down in the Woods’ heet, incluis trommelvliesscheurende gitaarsolo, is de ruigste song die Hawley ooit op plaat zette. Een echte rocker die een zweem van The Stooges over zich heeft en zich daar zo te horen best goed bij voelt. Het psychedelische ‘She Brings The Sunlight’, dat de plaat aftrapt, begint als ‘Who Feels Love’ van Oasis om meer dan 7 minuten later op epische wijze te eindigen. Maar het is niet al rock dat de klok slaat. Het mag ook wel eens wat rustiger, getuige hekkensluiter ‘Before’ en het simpele, bijna lieflijke ‘Seek It’. ‘Don’t Stare At The Sun’, nog zo’n parel, is met dat prachtige refrein onze favoriet, voorlopig toch. Want vrienden, dit is zo’n plaatje dat zich pas prijs geeft na enkele luisterbeurten.
Een écht grote naam is Richard Hawley niet, nog niet. De intussen al 45-jarige songsmid kan nochtans heel wat goed volk tot zijn fans rekenen. Artiesten als R.E.M, Radiohead en Arctic Monkeys steken hun liefde voor Hawley niet onder stoelen of banken. En wie zijn wij om hen tegen te spreken?
Richard Hawley live zien kan binnenkort tweemaal in Brussel: in Botanique op 05.06 (info & tickets) en in de AB op 12.10 (info & tickets).
Album verdeeld door EMI