Vandaag hoor je wel vaker klaagzangen over de hogere druk op de schouders van de jonge generatie. Keuzestress, onzekerheid, identiteitscrisis, hoge verwachtingen en verplichtingen lijken wel schering en inslag. Laat dat nu net de thema’s zijn waar de jonge Brit Dominic Harrison zijn debuutalbum ‘21st century liability’ aan wijdt. Nu goed, catchy songs maken met een maatschappelijk relevante boodschap kan ons helemaal bekoren, maar ergens knabbelt er wat aan deze generieke manier van werken. Is YUNGBLUD met zijn 19 lentes iemand met een echte boodschap voor ons allen, of is hij nog op zoek naar een imago en lijdt hij zelf wat onder een identiteitscrisis? Hoe origineel of authentiek kan je vandaag uit de hoek komen met thema’s die al zo vaak herkauwd zijn?

Op ‘21st century liability’ probeert hij wel degelijk een verhaal te vertellen. Na opener ‘Eulogy’, een afscheidsnummer voor zichzelf, zijn we best nieuwsgierig naar wat er zal komen. ‘Die for the hype’ doet ons vermoeden dat zijn eerste ontevredenheid gaat over de druk van sociale media. Buiten “I just wanna die for the hype” is er geen argument te bespeuren en snappen we de betekenis niet echt. De tekst wordt nog belachelijker wanneer hij “Polly, I just wanna suck on your lolly” er ongegeneerd inplakt. De teleurstelling treedt helaas al vroeg op. ‘Medication’ en ‘Machine gun (f**k the NRA)’ kunnen ons meer overtuigen. Naast de temperamentvolle zangpartijen en plakkende melodieën, zijn de teksten hier scherper en zelfs geloofwaardig. In ‘Kill somebody’ trakteert YUNGBLUD ons bovendien op wat heerlijke poëzie.

Nummer na nummer combineert hij met schijnbaar gemak pop, indie, ska, reggae en hiphop zoals Imagine Dragons en 21 Pilots dat ook al deden. In ‘Doctor doctor’ brengt hij zelfs even punk op maat van millenials, een toon die hij herhaalt in het afsluitende titelnummer . De eerder uitgebrachte kleppers maken veel goed. ‘I love you, will you marry me’ gaat na een vijftal keer nog niet vervelen, maar zorgt er net voor dat je steeds luider gaat mee roepen. ‘Psychotic kids’ is nog zo’n prachtexemplaar, waarin hij beats met reggaeritmes vermengt tot een heuse zomercocktail.

‘21st century liability’ is een hitjesmachine met het ene catchy lied na het andere. Hij distilleert hedendaagse popmuziek maar heeft nog heel wat groeiruimte. Zijn boodschap blijkt namelijk al te vaak even oppervlakkig als de plastieken verpakking rond dit album.

Wie luidkeels wil meeroepen met YUNGBLUD, kan hem 15 augustus vervoegen op Pukkelpop (info en tickets).