Telkens wanneer onze boiler nagekeken moet worden, zijn we daar zo mogelijk nog later mee dan met ons tandartsbezoek. Ook in ‘Boilerbeek’ zijn we dus iets later aangekomen dan verwacht. Gelukkig verwelkomt ECHT! ons alsnog met de klassieke Brusselse open armen.

Het warm water wordt niet van bij de start uitgevonden bij ‘Boilerism’. Zoals elke vermaledijde stookketel zijn er een paar minuten nodig voor het écht heet wordt. Eerst krijgen we wat vintage trapmuziek geserveerd. We worden teruggezapt naar 2014, toen BADBADNOTGOOD (niet toevallig ook met geblokkeerde capslock) op Gent Jazz zowaar een moshpit inluidde. De reden tot pogospringen was toen de snikhete, snoeiharde cover van TNGHT’s “Bugg’n”. Op één of andere manier bleek de gortdroge stuitersound van Hudson Mohawke en Lunice ideaal voor jazzy herinterpretaties. Het is op die sound dat ‘ECHT!’ zijn fundamenten legt: uiterst bekwaam, trappy vakmanschap, en een focus op sounddesign die ook live gefabriceerd kan worden. Geloof het of niet, maar al die ratelende hihats, metalen snares en bevreemdende synthesizerbleeps worden ook op het podium feilloos gerecreëerd. Enkel wie er al eens bij was, kan het ten volle snappen.

De start van het album bonst dus aan een klassiek, gezapig tempo voorbij. Opener ‘Boilerbeek’ zorgt nog voor wat verse adrenaline, maar tegen dat het duo ‘Wacky wave’ en ‘Highed’ verschijnt, is het water toch wat lauwtjes. Ook bij ‘Mtwk part 3 & 4’ krijgen we stilaan krampen in onze springspieren, tot blijkt dat we op het verkeerde been stonden te springen. De basdrums verdubbelen en een heerlijke gebroken beat kondigt het tweede deel van het album aan. ECHT! is niét blijven zitten bij de roots, er wordt vernieuwd met een heerlijke stamppot. Er is het groovy, bijna garage ‘Moxy’ dat eindigt in melancholische soundscapes. We krijgen een overheerlijk shot snoeiharde acid op ‘Klaas rescue’, deze Klaas mag ook wel eens bij onze volgende nachtelijke escapades passeren. Op ‘BK-Hole’ horen we vintage hardcore waar zelfs Marc Acardipane een smoel van zou trekken. Als dit de soundtrack voor het Belgische Kampioenschap K-hole voorstelt, hopen we op een livestream volgende keer.

Wie er al eens live bij was, weet dat drummer Martin Méreau het woord voert en de show steelt met zijn onwaarschijnlijk uitgebreide drumkit. Maar op ‘Boilerism’ klinkt de volledige band nog meer toegespitst dan ooit tevoren. Ook toetsenist Dorian Dumont, die in zijn soloproject uitstékende covers van Aphex Twin uitvoert, bracht dat gegeven nog duidelijker naar voren. Zo doet de gortdroge ritmische synth van ‘Razor’ denken aan het beste vanop Aphex Twin’s album ‘Syro’. Nog duidelijker wordt het op hét hoogtepunt ‘Penguin Alfred’. Het begint als iets wat zomaar op ‘Selected Ambient Works 2’ had kunnen staan, waarna de fenomenale breakbeats van Méreau langzaam infaden. Het geheel is diep ontroerend, eindeloos complex en bewijst eindelijk het nut van de ‘herhaal één nummer’ knop. We bidden voor een liveversie die dubbel zo lang duurt.

‘Boilerism’ maakt dus zijn naam waar, ECHT! slaat, na enkele nummers twijfel, resoluut een nieuw pad in richting boiler room. De absolute sterkte zit hem erin dat het geen seconde geforceerd voelt. De nieuwe frak zit hen als gegoten. Op een moment waarop trap stilaan zijn laatste stuiptrekkingen in de mainstream doormaakt, zou het kunnen overkomen als een staaltje opportunisme, maar dat is het duidelijk niet. De feilloze tweede helft van ‘Boilerism’ bewijst dat ECHT! niet alleen klaar is voor de toekomst, maar ook klaar is om deze mee te schrijven.